Christel Provaas schreef op dinsdag 8 december 2009, 9:47:
> Zoals gewoonlijk sneeuwt deze draad onder in ruis&raaskal.
> Wat ik echter nog steeds niet in beeld heb, is: waarom maakt de
> hengst dat veulen af? Worden ze net op het filmmoment belaagd,
> dat ze snel weg moeten en belemmert het veulen de vlucht? Dat
> er eentje wat langer blijft liggen, is toch niet acuut
> veiligheid-belemmerend?
Ik heb geen hoge pet op van dit soort tranentrekker-"docu"'s. De filmbeelden hebben ongetwijfeld een hoog drama gehalte (dat op mij niet werkt) maar ik betwijfel zowel de journalistieke als de wetenschappelijke significantie. Zo was er een aantal jaar terug ook een Spaanse natuurfilmer die het ene na het andere spectaculaire natuurgebeuren op nog spectaculairder wijze... regisseerde.
Er bestaat denk ik geen ander gebied dan onze Oostvaardersplassen, met een vergelijkbaar hoog aantal/ha hengsten alsook percentueel in de populatie. Meldingen van dit gedrag van hengsten blijven echter uit... misschien was het paard in de film gewoon geestelijk gestoord waar door de filmer dankbaar gebruik van gemaakt is, of was er iets zeldzaams dat stomtoevallig deze agressie opwekt. Als een dergelijke waarneming ook "toevallig" nog zo perfect gefilmd wordt doet de ervaring achterdocht rijzen. Maar wie zal het zeggen, zonder enige herhaalde bevestiging en regulier serieuze documentatie?
Zo zal ik nooit een waarneming vergeten (1976; OVP) dat een kemphaan urenlang een dode kluut probeerde te copuleren... waarom? Was de kemphaan zowel necrofiel als zoƶfiel of was er zeer toevallig iets in de houding van die dode kluut dat copulatiegedrag triggerde? Maar dat je zo een waarneming eens in de 40, 50 jaar toevallig mee maakt (en natuurlijk niet dicht genoeg bij om er fatsoenlijke foto's van te kunnen maken) zegt helemaal niets, anders dan dat je nooit "nooit" klakkeloos als wetmatigheid moet aannemen.