Anja Seijn schreef op dinsdag 8 december 2009, 19:02:
> Maria Delavega schreef op dinsdag 8 december 2009, 18:50:
>
>> Koen Theys schreef op maandag 7 december 2009, 23:59:
> soort kul.
> Wel: het paard als paard behandelen, lekker met zijn kop in de
> buitenlucht of het nu regent of niet, zonder dekens en met
> ruwvoer. Gewoon een niet-lullen-maar-poetsen mentaliteit!
Dank je wel,ik zou het niet beter kunnen verwoorden.
Even een voorbeeld: Eén van mijn paarden is een camarge-merrie die 13 jaar lang op een ranch heeft gewerkt en daar elke dag (6 van de 7) ritten deed van 5 à 6 uur met telkens een andere ruiter op de rug.
Ik kan je verzekeren dat de tochten daar echt wel het maximum van de paarden vergen.
In ruil daarvoor krijgen de beestjes een leven in kudde, dag en nacht buiten, onbeperkt ruwvoer en verder 'niks'.
Geen getuttel of gedoe,gewoon werken voor de kost.
Dit bedoel ik met 'no nonsens'.
Ditzelfde paard maakt nu bij ons deel uit van het 'therapy-team' zoals wij dit noemen.
Zij is het meest (emotioneel) stabiele,gezondste,van goeie voeten voorziene,levendige paard dat samen met ons werkt.
Veel van onze gasten zijn dan ook heel snel door haar aangetrokken.
Super om te zien.
Koen
Warboel
