Anja Seijn schreef op zondag 29 november 2009, 19:23:
> marianne laenen schreef op zondag 29 november 2009, 19:03:
>
>> Ellen2 schreef op zondag 29 november 2009, 18:22:

> niet YES geroepen, want ik wist niet waarop ... heb KLAAR
> gezegd, klopje gegeven en met knol naar buiten gelopen en
> gezellig wat grondwerk gedaan. Wat heb ik gedaan? Geen enkel
> idee!
Anja, ik ben zelf ook lang bezig geweest met clickeren... was eerst super enthousiast...
Toen Apache niet meer bleef stilstaan toen ik wilde opstappen maar de hele tijd bezig was van "wat doet ze nu, wat vraagt ze nu? Ik zal dit eens proberen en nu dat eens proberen, dan komt er vast een yes...." Toen begon het bij mij al wat te kantelen.
En nu doe ik er eigenlijk niks meer mee... Ik zal er zelf niet geschikt voor zijn denk ik

Apache was heel beleefd met de beloning, Indy is nog beleefder, haar lippen voel je niet op je hand . Sela is voor de helft opgevoed met clickeren (door Gerd).
Couscous is al wat schrokkeriger en Mel.... Mel is zo gevoelig en snel, die wordt dan helemaal tureluut en zenuwachtig en dat wil ik dus juist niet. Niet dat ze onbeleefd is maar het lijkt zo'n gejaagd gedoe. Ik wordt daar zot van. Ik wil met de paarden alles juist in rust doen.
Ik vind juist clickeren héél moeilijk.
Marianne