van lennep schreef op dinsdag 27 december 2005, 13:16:


Ja, weerstand complexje erin!

Edith Hartog schreef op woensdag 11 januari 2006, 19:14:


Ach jeetje! Wat een ellende, ik kan me goed voorstellen dat je baalt als een stekker!
Heel veel sterkte..

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 20 november 2009, 11:10:


waarom haalt dit forum al die oeroude berichten op! hartstikke oud bericht, verwarrend hoor!

Huertecilla schreef op vrijdag 20 november 2009, 11:12:


blauwtongdressuur! Nieuwe hype...als Anky het zegt

Mariss schreef op vrijdag 20 november 2009, 20:54:


nou, die vloozaadjes doen echt helemaal niets.
Je moet echt de vezels hebben.

Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 11:46:


Deze bit-hackemore combi is te erg. Die scharen zijn ook behoorlijk lang, een behoorlijke hefboomwerking. En dan ook nog een bit, komt in de categorie martelwerktuigen.
Al en toe leg ik een bit over een arm en laat voorzichtig voelen hoe het bit de tong scharniert. Een hackemore kun je testen door ff je voet er doorheen te steken.
Het dekt bij lange na niet de lading, maar het geeft wel een idee.
Kinderen die een beugel dragen, hebben een heel goed idee..
De moeilijkheid met een bit is dat het binnenin zit, het zit zo verborgen dat niemand een idee heeft wat daar gaande is.

jennet schreef op maandag 23 november 2009, 15:01:

Als ze gaat bibberen heeft ze het wel degelijk koud, doe een regendeken op zodat ze niet zo nat wordt. Schuilstal moeten ze wel in gaan, maar als ze niet durven..
Misschien is ze een beetje ziek? Dan hebben ze het eerder koud.
Kou is geen probleem, maar steeds maar nat en dan die rotwind, dat wordt teveel. Maar liever een deken op, dan in een stal. Lekker naar buiten is gewoon het leukst.

groetjes

Marlies Sanders schreef op maandag 23 november 2009, 17:57:



Ja, dit wil ik dus even onderuit halen, dacht ik dus ook een hele tijd, maar heb dit uitgebreid geobserveerd. Die deken is erg licht en sluit niet overal aan. Dat de haren dan niet overeind staan, is volgens mij echt omdat het dan niet nodig is. Denk je echt dat zo'n licht dekentje de haren plat drukt? Dit zijn naar mijn mening natte apen. Als ik ooit een paard met een dikke deken op zie rillen, neem ik mijn stelling terug. Meestal staan ze te zweten..


Dat is een ander verhaal, heeft niks met koud hebben te maken. In dat geval zie je ze niet rustig worden, steeds de richting van het andere paard kijken, hinniken. Met 'het leukst' heb ik ook de gezondheid in gedachten, wat betreft hoeven en soepelheid.


Het allerleukst is samen buiten. Als je paard bibbert ondanks voldoende hooi, heeft ze aan de vacht niet genoeg, of ze is niet helemaal vitaal. Niet dat ze dan doodziek zijn, hoor. Maar blijf het even observeren allemaal
Je hebt je paard ook niet om m zo spartaans mogelijk te houden, toch?
groetjes Clarissa

Martina schreef op maandag 23 november 2009, 17:43:



Jaa, dààr is een truuk voor! Flink wat stro eronder proppen, zodat de deken erboven 'hangt' en de boel door kan wapperen. Het stro neemt ook nog wat op.
Na verloop van tijd valt het stro eronder uit, maar tegen die tijd is de vacht opgedroogd. Gelukkig heb ik wat 'dekenervaring' inmiddels..
Maar liever op een droog paard, is wel handiger ja.
groetjes

cindy altorf schreef op zaterdag 28 november 2009, 0:54:


wat een onduidelijke, nietszeggende site. Ik kan de fotos niet goed bekijken wat die veranderen van vorm, wel zie ik een paard in een gezellige weide met een bithoofdstel aan, kweenie wat ik er mee moet.
Je zult ongetwijfeld iets leren van zo'n simulator..maar verwacht er ook niet teveel van.

Spirithorses schreef op maandag 30 november 2009, 8:53:


op de vraag wat is loswerken aan de hand:
volgens mij is het een term die samengevoegd is.
Loswerken (zonder lijnen) om met lichaamstaal te werken, je paard op te warmen
werk aan de hand, een term die uit de klassieke school komt, betekent gymnastiseren aan de hand, ondertreden, zijgangen, meestal met kaptoom.
Mensen bedenken ter plekke nieuwe termen.
In de klassieke school doet men veel grondwerk, maar meestal niet 'los'.

Spirithorses schreef op dinsdag 1 december 2009, 20:28:


Die publieke opinie krijg ik regelmatig in mijn mailbox...ouders die de sfeer op maneges helemaal niet zo gezellig vinden, niet voor de paarden en niet onder de kinderen. De leken zien het doorgaans erg helder, een soort 'nieuwe kleren van de keizer". Ze kunnen echter niet helemaal de vinger erop leggen, maar ze 'voelen' heel goed aan dat het niet zo'n leuke wereld is. Zo'n sfeer van: er is alleen plaats voor winnaars..
De reactie van Arabesk is eigenlijk te simpel, paarden hebben wel degelijk gevoel voor muziek, gevoel voor ritme. Verder : gisteren heb een staaltje natuurlijke verzameling 'berendansen' van mijn paard gezien. Ze liet een nieuweling even zien wat ze waard was. Hoge oprichting, neus in de loodlijn, en een partijtje piaferen..echt een 'grande dame'.
Het is natuurlijk gedrag, maar de vraag is; hoe bereik je dat. Die gratie en veerkracht doen ze als ze zich zo voelen, niet als je ze breekt, verstoort met teugels en sporen. Dat is geen spontaniteit van het dier zelf, juist wat ze zo mooi maakt, wanneer ze wíllen imponeren. Als ruiter kun je je paard wel uitnodigen om in dit spel te komen. Daar moet je gevoel voor leren krijgen, en goeie begeleiding bij vinden.
Maar die wedstrijddruk, bij de gratie van je paard willen schitteren, nee sorry. De valkuil is natuurlijk, dat jijzelf ook in een gat dondert als je paard zijn dag niet heeft, je niet kan geven wat je graag wilt. En dan begint de ellende, het paard trekt natuurlijk aan het kortste eind.
Het zou mensen een keer sieren om te kijken naar het proces, en niet naar het scoren. Te kijken naar hoe het voelt, en niet hoe het er allemaal uitziet. Dat is wat ik de kinderen vertel en ik heb sterk de indruk dat dat ook is wat ze willen horen. Ze willen ze dolgraag begrijpen, de verwarring begint bij die stomme legermaneges. De knhs cursus heette tot voor kort 'commandant'. Daar leren die mensen om 'les-schreeuwmens' te worden..

Ik denk dat de revolutie van onderaf begint, bij de ouders, en bij de kinderen.
Ik doe mijn best.

groetjes

lindsey123 schreef op dinsdag 1 december 2009, 22:14:


Is er een paar dagen geleden iets veranderd? Andere partij voordroog? Iets anders veranderd?
Ik zou het zoeken in de stofwisseling. Druk je ook op accupressuurpunten?
Een paard gaat ook beroerd lopen als het last heeft van de buik, of zich wat slapjes voelt, gewoon niet vitaal is.
Wat is cavalor? Geef eens een tijdje alleen hooi, en kijk wat er gebeurt.
Ik zou er iemand bij halen.
Succes!

Julia el Mecky schreef op dinsdag 1 december 2009, 20:50:


Wat voor indruk geeft je paard? Is ie vrolijk? Mat? Dakjes boven de ogen? Of juist open heldere oogjes? Beweegt graag? Gespannen? Goed in de bespiering?
Kijk naar je paard, niet naar de standaarden. Laat anderen naar je paard kijken.
Wat zegt jouw eigen gevoel?

Julia el Mecky schreef op woensdag 2 december 2009, 11:35:


Kun je je paard per dag een paar uurtjes apart zetten zodat hij bij kan eten?
Heb je het idee dat het daar aan ligt?
Ik zou hem niet verkassen, als je denkt dat hij blij is. Tot rust komen kan ook zorgen dat hij weer wat ronder wordt.
Wel lastig, hè? Dat passerende volk dat het allemaal zo goed weet! Straks gaan ze hem nog te eten geven, en doen dan net precies het verkeerde!
Een paar jaar geleden hadden wij een paard dat niet tegen gras bleek te kunnen. Stevig aan de diarree geraakt, ingevallen doodziek hoopje paard op het zand gezet bij een bak droog hooi. Voorbijgangers vonden hem zielig, hij krijgt te weinig te eten, hij moet bij de andere paarden, blabla. Voorbijgangers beseffen niet altijd wat ze zien. Heel lastig, stalpaarden die veel zieliger zijn, die worden niet gezien door voorbijgangers.
Trek het je niet aan en geef je beheerder het vertrouwen dat je wel degelijk goed ben voor je beest, dan is hij ook weer wat minder gevoelig voor dat commentaar.
Helaas is commentaar soms wel nodig, staan zieke hoefbevangen paarden met te weinig hooi in een sneeuwweitje lekker fructaangras te eten, of ze krijgen veel te weinig hooi, of ze staan gewond, zonder water in de hitte, enz. Soms heeft het publiek wel gelijk, maar gaat de dierenbescherming ook eerst praten en kijken hoe de situatie is. Een goed contact met de db is ook wat waard..
Zet m op, hè!