ebby schreef op zondag, 28 november 2004, 13:13:
> Marianne schreef op zondag, 28 november 2004, 12:41:
>
>>
>> Omgekeerd denk ik niet dat een paard het initiatief neemt om
>> ‘onze’ lichaamstaal te begrijpen: wel zal hij bepaalde
>> conclusies verbinden aan zaken die wij ‘zeggen’
> Dat is toch het begrijpen van onze lichaamstaal?
Ik denk het niet.. ik zie het toch meer als oorzaak > gevolg ( conclusie). Als jij iets doet wat je paard niet eerder van jou zag b.v.: ga aan de rand van de wei staan, je paard staat 100 meter verderop en jij gaat vrolijk staan zwaaien om hem te begroeten. Je paard zal dat niet begrijpen in de zin van een "groet", en vrolijk terugzwaaien (met z'n staart of zo...) ... misschien denkt-ie wel: hé, daar is Ebby, wat zou ze willen, gaan we eten of iets doen.. en nieuwsgierig naar je toe komen ( of niet natuurlijk als-ie denkt láát maar, ik hoef niet zonodig)...
En, ik neem nu bv Voest, van wie is
> gisteren het boek weer eens heb gelezen, ik zijn methode zijn
> ook zat aangeleerde dingen die onder paardentaal moeten vallen.
> De leidende hand, de drijvende hand. Zo tempo verhogen, zo dit
> zo dat zo zus. Ook dat moet je je paard gedeeltenlijk aan leren.
> Ik denk, en Stella onderstreept dat maar das er maar 1, dat een
> paard niet snapt dat je linkerhand nu de leidende hand is en als
> je die opsteekt hij moet stoppen.
Da's niet helemaal juist wat je zegt: hij verbindt de linkerhand als leidende hand alleen aan het linksomgaande paard. Het kan dus ook andersom, met de rechterhand. Het zit m dus niet in jouw linker- of rechterhand, maar het aangeven door je hand in de voorwaartse richting van het paard op dat moment. Maar altijd ter hoogte van de schouder van het paard. (Idd, de veulen-plaats).
Ooit een paard dat zien doen?
> Ik niet.
Nou zeker wel! Het is niets anders dan het blokkeren van de voorwaartse beweging. Dat doen paarden onderling ook!
Een aardig voorbeeld staat zelfs op deze site bij het filmpje 'synchroon lopen'.
De 'natuurlijke' plaats voor het blokken van de beweging is ter hoogte van de schouder. Heeft jouw paard jou aanvaard als de leider en je loopt samen met hem en je stopt opeens, dan zal hij ook stoppen. Ga je een stapje achteruit, dan gaat-ie meestal mee.
Maar toch kan een paard dat snappen, anders zou Voest
> dat niet doen.
Klopt, maar Emiel maakt dus gebruik van het natuurlijke instinct van het paard en de juiste plek om dat te doen. Zou hij het bv ter hoogte van de achterhand doen, dan interpreteert het paard het niet als stoppen maar als 'opdrijven', tempo maken. Doen ze ook onderling.
En
Parelli, wat ik daarvan heb gehoord hier en
> daar, maar goed dat kan ik dus ook fout hebben, is ook heel veel
> aangeleerd van jou mensentaal. En zo te merken werkt het he.
Ja, aan één of twee woordjes kan een paard 'begrijpen' : bráaf, of ho of yes.. maar een zinnetje"hé, m'n lekkere lieve troelie-poelie wat ben je toch een schatje en wil je een koekje van me'... nee, dat zal-ie echt niet begrijpen!
> Das dan mooi dat ik met een gedomnesticeerd paard werk en niet
> met een wild paard. Een tijdje terug was er iemand mee naar de
> BHA dag en die vroeg zich af waarom paarden met ons omgaan.
> je toe als je de wei in komt? Nieuwschierigheid is denk ik een
> van die redenen. En de meeste gaan er neit vandoor als je
> probeert te comuniceren. Ze leven niet meer in het wild he.
> groetjes EBby
:) nieuwsgierigheid kan ze niet ontzegd worden! En gelukkig maar want dat zet de deur naar communiceren open! :)
Marianne
Warboel
