Ik denk dat het zo ingewikkeld niet is allemaal . Lichaamstaal is redelijk universeel, en "wijken voor druk" verstaat zelfs een vlinder. Soorten kunnen onder elkaar in elk geval een heleboel communiceren.
Hoe beter je soortspecifieke taal kan leren, hoe beter, maar ik denk niet dat je echt een "vreemde" taal leert - 't is alleen een kwestie van op lichaamstaal leren létten, en dan in het bijzonder de kleine dingetjes, iets wat wij mensen onderling een beetje zijn afgeleerd. Zelfs iemand die niks van paarden weet maar wel even oplet, begrijpt het heus wel wat het betekent als een paard z'n oren plat legt.
Soms jaagt de hond het paard op, maar omgekeerd kan ook - hond én paard weten precies hoe ze dat voor mekaar moeten krijgen.

Okee, ik geef toe, mensen springen er soms een beetje uit. De tanden ontbloten bij het lachen is iets waar de meeste diersoorten nogal ongerust bij worden . Experimenteer maar eens met "wijken voor druk" straks bij de Klaas-of Kerstaankopen. Probeer je eigen pad te gaan tussen de vele winkelaars op het voetpad. Wanneer wijk jij, wanneer gaat iemand anders voor je opzij? Of aan het winkelrek - neem jij de ruimte, of wijk je voor een mede-shopper? En als je even gaat zitten om tussendoor een warme chocomelk te gaan drinken, kijk dan eens naar de tafeltjes rondom je? Wie is moe? Wie is blij? Verlegen? Vrolijk? Uitgelaten?

met vriendelijke groeten,
Inge

e m kraak schreef op zondag, 28 november 2004, 13:54:


Nee Egon, dat ben ik niet met je eens. We spreken dialecten, maar geen andere talen.
Natuurlijk, een vlinder spreekt Westvlaams en een mens Gronings. Maar vooral de zoogdieren spreken onder elkaar redelijk hetzelfde doorsnee-Nederlands - alleen hier en daar hebben we ondertiteling nodig. We begrijpen de meeste dingen moeiteloos van elkaar! We weten instinctief van elkaar wanneer we ziek zijn, moe zijn, vrolijk zijn, agressief zijn, verdrietig zijn, verliefd zijn; het is een kwestie van opletten. Het is dat verleerde observeren waar Desmond geld mee verdient.
Neem nu gorillas. Natuurlijk kan je de fout maken zo'n gorilla in de ogen te kijken - hij komt je wel even op z'n plaats zetten om uit te leggen hoe onbeleefd dat is. Maar waar ging het fout - dat je een "andere taal" spreekt of dat je vergeten bent dat ook mensen ongemakkelijk worden van staren, het alleen zo goed mogelijk zijn gaan negeren?
Natuurlijk zijn er onvolkomenheden - we hebben geen staart en onze orencommunicatie is ook niet helemaal je dat. Maar de grote lijnen, die hebben we met elkaar gemeen.

Henry Beston in The Outermost House (1928):
“Ze zijn niet onze gelijken, ze zijn niet onze ondergeschikten; ze zijn andere volkeren, samen met ons verstrengeld in het net van leven en tijd, medegevangenen van de schittering en het labeur van deze aarde.” (mijn vertaling).

met vriendelijke groeten,
Inge