Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 9:50:


Uiteraard is dat het andere uiterste en nog de makkelijkste weg ook!

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:28:


Ik heb het ook niet over Muiske en Florence, ik heb het over de jeugd in het algemeen. Uitzonderingen bevestigen de regel. Eén ding weet ik wel: ik behoor nog tot de generatie waar respect voor ouderen, leerkrachten. politie etc. werd getoond. Ik stond op in een bus zodat een ouder iemand kan gaan zitten, doe ik overigens nog als ik per bus zou reizen. Houd deuren open voor andere mensen. Gewoon de als normaal te beschouwen omgangsvormen. Juist die mis ik over het algemeen genomen. Jongeren weten exact welke rechten ze hebben, maar over plichten wordt nauwelijks gesproken. Ik ben niet stokoud, moet nog 44 worden en heb twee dochters groot weten te krijgen ... een grote bek wordt bij mij niet geaccepteerd en onbeschoft gedrag naar volwassenen al helemaal niet! Respect werkt twee kanten op, het wederkerigheidbeginsel (reciprociteit). Je melden en van leer trekken omdat je denkt dat je in diskrediet wordt gebracht, geeft je niet het recht anderen in diskrediet te brengen. Hoe goed je ook bezig bent of niet. Simpeler kan ik het niet verwoorden!

Trudy schreef op woensdag 28 oktober 2009, 19:30:


Ben je niet uit vreugde mee gaan huppelen?

Trudy schreef op woensdag 28 oktober 2009, 20:37:


Het is je gegund!!!!!

Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 16:32:


Ik zit te denken hé ... misschien lees ik wel veel te veel boeken ... maar kan het geen overspronggedrag zijn? Iets in de situatie waar het paard geen raad mee wist? Is er kort voor deze reactie iets anders gebeurd?

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 9:38:


Oké duidelijk, maar ... is het dan niet logischer dat de ruiter eerst bij zichzelf te raden gaat wat er precies vooraf is gegaan aan dit gedrag. Alhoewel ik niet gehinderd word door enige vorm van kennis, is het niet zo dat er van iets gebeurd kan zijn voor de beschreven situatie. De beschreven situatie lijkt mij eerder het moment waarop het paard de gelegenheid kreeg "na te denken", dus de periode voor deze aktie lijkt mij eerder van toepassing waardoor dit gedrag te verklaren is. Of schrijf ik nu iets compleet onzinnigs?

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:17:


Hè? Maar de (engelse) dressuur is toch volledig gebaseerd op "aanleuning". Tenminste zo heb ik de basis ervaren ... vooral recht en stilzitten en zorgen dat het paard tegen je hand aan loopt. Ik kreeg altijd de opmerking "je teugels zijn waslijntjes" wat niet positief bedoeld was. Gooi ik nu de hele reutemeteut door de war?

Merel Stoffers schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 12:02:


Joepie de poepie ... mijn boek is binnen!!!! Ik heb mezelf een cadeautje gedaan en heb de twee DVD's besteld. Dus ik ga vanavond eens lekker aarden op mijn bank!

Nils Vellinga schreef op donderdag 29 oktober 2009, 23:43:


Angelique, ik neem a.s. dinsdag én een Dr. Cook (kruislings) én mijn nieuwe sidepull mee .... kun je eens kijken. Ben superblij met mjn sidepull ... mot je echt ff proberen!

angelique hage schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 0:49:


Ik neem de Cook van Pepper mee ... das ook een New Forester hé ... dan kun je ook de twee ringen zo aan de teugels bevestigen dat je ook een soort van sidepulletje hebt ... dan noemen we onszelfs "de knutselmutsen"

Marlies Sanders schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 10:35:


Lieve, lieve, lieve Marlies ... jij rijdt toch al jaren hé? Ik nog maar héél kort. Geloof me, als ik het kan, kan iedereen het. Ik snap je angsten na wat je verteld hebt bij Piet. Mijn angst mét bit, ik wist wat ik deed, ik wist dat het voor het paard niet goed was, droeg ik over. Het paard voelde dat ik me niet prettig voelde en reageerde daarop ... een hysterische Fries, echt waar! Met de sidepull ... whahahahaha ... geweldige knol die gewoon stinkend zijn best doet om dat overjarige amateurtje op zijn rug een beetje te snappen. Ik zag er in het verleden tegen op om Jeen te gaan rijden, nu ... nu is hij bijna overspannen, zo vaak moet hij de wei uit. Het is zo relaxt en het is zo vreselijk fijn om op een eerlijke manier met je paard om te gaan ... echt waar, je onzekerheden glijden van je rug ... Geloof me maar, je zult er geen spijt van krijgen!