eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 oktober 2009, 12:58:
> Anja Seijn schreef op maandag 12 oktober 2009, 12:54:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 oktober 2009, 12:39:

> kordaat waarna Onmiddelijk losse teugel en rust : Kijk maa
> vent, tis niks ! Van zodra je bang word op hem word het tijd om
> hulp te gaan zoeken ,hoe langer je het zelf de baas kan hoe
> beter !
Eddy, ik was eerst bang van Jeen, geef ik gelijk toe. Maar heb gewoon eens op een rustige zondagmiddag alle risico's en alle "angsten" eens goed op een rij gezet. Ik kreeg ook het gevoel dat Jeen inderdaad bevestigd werd "als ik maar als een gek ga rond rennen, gaat die muts wel van me af" ... in het begin deed ik dit ook en heb soms huilend naast de bak gezeten omdat het kwartje maar niet wilde vallen. Na een buitenrit van dik 4 uur op mijn andere Fries Goke, is de knop om gezet. So what, hij gaat aan de kletter ... So what, ik donderstraal eraf ... Ben er weer opgekropen en dat leek voor twee toeschouwers of ik op een politiepaard zat die zenuwachtig aan het ronddribbelen was. Hij heeft alles geprobeerd en uiteindelijk, kwam de rust. Ik had geen tijd om op de omgeving te letten, voelde alles onder me en, ondanks het feit dat ik nog een beginnende ruiter ben, leek het alsof we op dat moment aan elkaar vastgekleefd zaten. Ofwel ik ben de angst voorbij en weet dat zijn gedrag met mijn (nog) gebrekkige ruiterkwaliteiten te maken hebben. Voor je het weet conditioneer je gedrag, waarbij je later een behoorlijke puzzel heeft wat de trigger was!
Ik baal er van dat je zo ver weg woont!