Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 19:15:


Nee..... als ik zo jouw verhaal lees en weet wat ze heeft meegemaakt zou ik precies dezelfde beslissing nemen.
Rust, een goede verzorging en vooral liefde. De dingen doen die zij nog weet te waarderen. Buiten haar lichamelijke problemen heeft ze ook psychische, en die neem je niet weg met nog maar weer een andere training of wat ook.
Ik ga er vanuit dat je het hele profi circuit met haar doorlopen hebt en precies weet waar je over schrijft.
Zou deze diagnose over 'n paard van mijzelf geveld worden, ik doe precies hetzelfde. Kijken wat je nog wél kunt in haar leven, zoals je al schrijft, lekker poetsen, beetje clickeren, haar het gevoel geven dat er iemand is die om haar geeft. Gewoon, haar laatste jaren lekker laten genieten en lopen op haar eigen manier. Ik denk dat jij ook heel goed in staat bent om te zien of het nog wel of niet paardwaardig is.

Ik wens jou en je paard in ieder geval succes. En hou ons vooral wél op de hoogte?

Groet,

Wil

van lennep schreef op zondag 13 september 2009, 15:29:


Poeh Esther, wat een verhaal is dit! Sneu, dat is het eerste wat in mij opkomt.
Sneu voor Maike. En Namkje is gewoon een echte merrie!

Hiervan heb ik ooit ook mogen genieten... de fokmerrie (moeder van JJ) die altijd Chaser te grazen nam. Wij hadden die samen op 1/4 hec. lopen.
Maar het was niet genoeg. En Chaser werd er stikongelukkig van.
Het was net film.... Chaser die wegliep.... en Shesa er altijd achteraan jagend.
Weliswaar lopend, maar Chaser moest wél voorsprong houden anders werd ie gebeten hoor. Bah! Ik heb ze uit elkaar gehaald toen, want ik kon het gewoon niet meer aanzien. Dat gedram, en dat gemep en gebijt, 1 paard heeft dan never nooit rust!
Het is een kudde die je hebt. Ja, is zo. Maar niet een kudde die elkaar gekozen zouden hebben als ze de ruimte gehad zouden hebben.
En Maike gedraagt zich als slachtoffer, dus wordt het dan ook.

Als een paard niet in de 'kudde' past door dit soort gedrag gaat ie er bij mij uit.
Klinkt hard, maar is wel de waarheid. Het klikt gewoon niet.
En daar zijn dan de andere paarden de dupe van.
Dus ofwel je haalt ze uit elkaar, ofwel je zoekt voor Namkje een goed tehuis.
En ik schrijf dit nu zo op, maar besef heel goed dat jullie grote moeite zullen hebben met dit.

Ik herken je ergernis in dit hoor... je denkt dat je alles goed voor elkaar hebt en dan zie je altijd gemep en gejaag.

Als hier ooit een paardje bij zou komen... zal het toch echt ook moeten klikken met zowel Chaser als Catcher hoor. En anders gaat ie (ja, zal altijd een ruin zijn) toch heus weer weg!
Denk trouwens dat ruinen onderling veel gemakkelijker zijn als merrie's...
Jaja... ongetwijfeld heb ik nu tegen vele PN-schenen geschopt...
Dus meteen excuses voor alle dames waarbij het wél super klikt en goed gaat.

Wil.

Nils Vellinga schreef op zondag 13 september 2009, 23:46:


Allemachtig.... later zag ik pas dat dit een kadaverhoef moest zijn...
Als je zulke flares hebt, een roserode zool en zo'n gigantische deuk in de wand is het wel heel erg uit de hand gelopen!
Jammer dat er nu nét weer geen foto is van keurig getrimde steunsels.
Die had ik wel willen zien bij deze voet!

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 september 2009, 0:09:

KNIP

Doe maar Eddy )
Ieder z'n mening. Oh ja.... vandaag heb ik zowaar ook de laatste paar honderd meter naast m'n paard gelopen. Lekker hoor! Kan ik iedereen aanbevelen.
Paard kan even relaxed naar huis sukkelen... en jij krijgt een prima doorbloeding en geen spierpijn achteraf. Heerlijk.

Mensen zijn inderdaad vieze beesten. Want die hebben het dier waar het hier over gaat gemaakt tot wat ze nu is. Een geestelijk en lichamelijk wrak.
En ik heb respekt voor die mensen die zo'n dier dan haar rust gunnen, en ze een plek op hun weide geven, verzorgen en RESPEKT voor de laatste jaren van zo'n dier hebben. Je MOET niets Eddy..... helemaal niets.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 september 2009, 0:30:

KNIP

Ik lees je wel goed Eddy, en begrijp ook je punt. Denk je niet dat de schrijfster in deze alles geprobeerd heeft? Dit is toch niet de mening van slechts 1 persoon?
Ik denk, als je veel leest, je kunt leren over andere behandelmethodes.
En dat er nog veel mogelijk is. De vraag is dan ook of je je dier daar nog aan wilt blootstellen. Natuurlijk is het belangrijk dat je oplost wat nog wél mogelijk is.
Zoals ik het lees... zijn ze gewoon uitgedokterd. En heeft zij hier de slotdiagnose hier geplaatst.

Ja, het kan..... ze zou in principe nog zoveel jaar kunnen leven.
Dat kan niemand voorspellen.

Denk je dat jij vele dingen beter weet en ook kunt oplossen voor dit paard?
Je hebt haar niet gezien he?

Piet schreef op maandag 14 september 2009, 0:38:


Even nadenken bij wat je schrijft.... en dan voor de geest zien te halen hoe het eruit ziet.... Chaser had vroeger van die prachtige hele smalle witte bergrugjes...
Simpele haal met een mesje erdoor, en klaar was klara.
In de loop van die 2 jaar zijn de voeten ontzettend veranderd.
Het is allemaal niet meer zo netjes als het was.
Omdat de bodem andere eisen aan de voeten stelt.
Kennelijk passen ze zich dus wederom aan.
Ik weet nu het verschil tussen een volgelopen zool, veroorzaakt door uitwaaierend en overgroeiend steunsel, en een dubbele of valse zool, veroorzaakt door dood materiaal wat nog niet afgestoten is. Door droogte dus....(wat hier het geval is)
Op natte ondergronden kun je dit wegkrabbelen, hier in deze contreien blijft het dus 'plakken' en vormt een harde laag.
Ook de steunsels veranderen. Ze worden vele malen dikker en ook anders van vorm. Oh, en keihard.
Er was hier ooit een discussie. Over steunsels wél altijd volledig verwijderen, dus gelijk maken aan zool, met risico op dichtgroeiende straalgroeven...
of steunsels net niet dragend maken, dus mm werk....

Hoe zat dat ook alweer? Want ze kweken toch niet voor niets zulke stevige steunsels?

Piet schreef op maandag 14 september 2009, 8:24:


OK. Duidelijk... ik stop... dit is iemand anders z'n topic!

Terug naar dagboek van ijzerloze haflingerhoeven

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 13:24:


Om te janken toch??? Hier idem hoor.... net aan 3-jarige Luso hengst... 3 jarige Haflinger... en daar gaat dan gewoon 80 kilo opzitten. Je kunt kletsen als Brugman, zo'n dier moet nu eenmaal werken voor de kost, dús wordt ie ingereden. Ook een leuke: opzadelen en eerst eens tig rondjes door een roundpenn of manegebak jagen. Totdat ze bekaf zijn en dan opstappen. Evenwicht is vér te zoeken, ze donderen zowat om! Wat een mentaliteit zeg...

M'n hoela! Ik heb het 'r helemaal mee gehad hoor!

Groet,

Wil.

joop schreef op maandag 14 september 2009, 14:32:


Ja... wat je zegt. We lijken de bekende druppels op de gloeiende plaat.
Races van 2-jarigen..... tsjonge......

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 15:28:


Tuurlijk, dat geloof ik ook. We proberen allemaal ons steentje bij te dragen tot een leefbaarder paardnatuurlijk paardenland.
Alleen wordt je er zo af en toe moedeloos van. Gisteren kwam ik weer zo'n geraamte tegen. Ik vraag me dan altijd af waar de oorzaak ligt, of dat mensen het nu gewoon niet willen zien. Of er geen geld is voor een beetje voer?
Dacht dat mijn Chaser mager was.... eh, die is nog een vetklep vergeleken bij deze merrie... maar wél ieder jaar een veulen natuurlijk.
Nou Pien..... soms denk ik dat sommige paarden beter dood zouden kunnen wezen. Als ik zo'n gratenpakhuis zie staan, zonder enige reserve's, zonder een sprietje eten en dan zo uitgemergeld.... dag in en dag uit aan een stom touw..... ben ik eventjes heel erg depri ja.
Ik moet gewoon niet kijken.... maar kan het niet laten he?
Deze merrie is de moeder van alle Haf's waar ik nu mee bezig ben.
Verkopen willen ze haar niet.... dus er zal niets veranderen aan haar omstandigheden. Uitgeluld.... je kunt helemaal NIETS.

Frustie Wil.

Mariss schreef op maandag 14 september 2009, 14:07:


Juist wél. Ik heb niet alles gelezen daar, maar dat is wat ik doe als een paard zwaar HB is! En niet om een hoefvorm te wijzigen.
Als dat uberhaupt al zou lukken.

KNIP

Helemaal waar. Het klinkt nét zo vreemd als ik kan schrijven dat ik niet weet wat koliek is.... en het al die jaren met verschillende paarden nog nooit heb meegemaakt.
Ja, ik klop het NU meteen af....

Koliek kan ook ontstaan door een andere oorzaak als het voerbeleid.

Maar je hebt helemaal gelijk hoor Eddy. Rij een paar dagen wat steviger door en je ziet ze weer afslanken. Wij rijden hier zeker niet dagelijks, maar een basisconditie moet er wel wezen. Wat op dit moment een beetje lastig is met de wat oudere Chaser. Die moet ik juist op gewicht zien te houden, terwijl Catcher juist moet afvallen, lees: bewegen! Dus da's weleens een dilemma.
Toch gisteren ruim 3 uur gereden hoor, en wel zulke steile hellingen hier dat ze zelfs in galop het niet naar boven haalden... Dan weet je meteen waar zo'n achterhand voor is.... Denk dat drie uur hier wel zo'n beetje gelijk staat als 5 a 6 uur op vlak terrein. Dat stijgen en dalen kost echt veel energie van de paarden!

Wat voeren, dus onbeperkt hooi betreft, is het probleem tussen Chaser en Catcher idem dito. De 1 te mager... de andere te vet.
Oplossing: niet een 'graaskorf' maar wél met de ene meer gaan rijden als met de andere. (ow shit... en hij heeft al zo'n conditie nu!!)

Groet,

Wil.

KNIP

14 uur werken tussen dat wat je het liefste ziet.... is luxe.
)

Herman schreef op woensdag 16 september 2009, 13:57:


Hehe.... Leuk dat je het zó naar je zin hebt gehad!
Enne.... chillen is hier, met schitterende panorama uitzichten van zo'n slordige 70 km. ook nog steeds mogelijk he??
Ik heb nog een perfecte bergklauteraar voor je in de aanbieding.... Inmiddels loopt ie echt helemaal goed op een kruislings hoofdstel. Sinds gisteren weten we ook dat hij eveneens over een uitstekende rentelgang beschikt!
Wauw.... wat kan Catcher kanonnehard zeg!
Haha.....

Kicken he Herman?