Vrijheidsdressuur:
Week 47
Training 1-2-3
Begonnen met leiden vanuit de eerste positie maar Nanne deed dit al prima, het halstertouw kan in een boogje hangen en ik kan links of rechtsaf slaan, Nanne volgt dan. Hij heeft niet echt de neiging van het groene gras te gaan eten wat we onderweg tegenkomen, als ik ‘ Nee’ zeg en het halstertouw opneem loopt hij alweer verder (soms een beetje trekken). In de bak aangekomen loop Nanne netjes achter mij aan. Ik heb een slalomparcours uitgezet en een balk met aan weerzijden een pion, Nanne volgt overal, ook over de balk. Als ik het halstertouw losmaak loopt hij eerst mee op het commando’ kom’ maar wil nog weleens afhaken richting de rand van de bak waar een beetje groen gras te zien is. Als ik hem boos toespreek richt hij zijn aandacht weer op mij. Ik wilde Nanne ook ‘ los’ over de balk laten stappen maar dit vertikt hij zeer overtuigd van het feit dat de balk een muur is. Hij ziet de balk en wil er echt niet overheen, ook niet als ik de beloning laat zien. Hij probeert er omheen te lopen maar begrijpt mijn ‘Nee’ en begrijpt ook dat ik dan over de balk naar de andere kant stap en blijft dan toch maar staan. Hij probeert de beloning uit mijn hand te pakken en reikt zover mogelijk met zijn hals. Uiteindelijk heb ik het halstertouw aangeklikt en dan loopt meneer Nanne er zonder aarzelen overheen.
Zelf moet ik consequent worden in het toepassen van het beloningssignaal ‘t’ . Ik vergeet het weleens of maak het geluid buiten de beloning om omdat ik er zelf ook aan moet wennen het geluid veelvuldig te gebruiken. Nanne koppelt het signaal nog niet aan de beloning.
In de stal probeer ik Nanne te leren een voetje te geven op commando ‘voet’. Hij geeft namelijk erg moeilijk voet en daarbij doet hij negen van de keer een stap opzij zodat hij op mijn voet terecht komt AUW! Ik weet zeker dat hij dat expres doet. Na de derde training waarin ik weer om voet heb gevraagd in de bak en op het pad begint hij het door te krijgen en komt dat voetje sneller en rustiger. Toch stond hij weer op mijn voet, ik moet schoenen met stalen neuzen hebben. Hij blijft ook rustig staan hoor, zo van ik sta ergens op maar wat boeit het.
Tijdens de derde training geoefend op het hand aanraken na knippen, hier heb ik in de stal ook mee geoefend (als hij vaststaat tijdens poetsen, het regent steeds zo). Dit had hij razendsnel door, hij komt naar me toe en raakt overduidelijk de hand aan die knipt.
Wat wel weer moelijker is voor meneer Nanne is stilstaan als ik wegloop, ik gebruik het commando ‘ho’, maar moet dat denk ik vervangen door ‘parkeer’ of ‘blijf’. Ik voel me nu echt een hangende plaat, Nanne-ho-Nanne-ho-Nanne-ho-Nanne. Als hij blijft staan en ik loop achterwaarts weg zie ik aan hem dat hij het wel begrijpt, hij wil in eerste instantie gewoon graag achter me aan wegens mijn overvolle zakken. Het kwartje is dus niet geheel gevallen dat hij beloont wordt na prestatie, getuige ook het feit dat hij erg beteuterd in de wei blijft staan op de plek waar ik hem wegzet; ‘ krijg ik nu niks dan?’.
Ook getraind; het achterwaarts maar daar ontwikkelde Nanne ineens de irritante eigenschap zijn kop tegen me aan te gooien als ik in de buurt kom om zijn borst aan te raken (hee bedenk me nu; zweep gebruiken!). Hij snapte wel snel dat-ie achteruit moest. Hij ging dat ook ineens doen toen hij even niet wist wat ik van hem moest.
Nanne is nu nog wel heel vervelend op zoek in mijn handen en in mijn jaszakken maar bijvoorbeeld niet als ik met andere disciplines bezig ben. Ik vraag me af of ‘t’ duidelijk genoeg is als beloningssignaal.

Marianne schreef op vrijdag, 19 november 2004, 17:04:


Ik mis een stuk van mijn bericht in jouw bericht, heb dit geplaatst voor een vriendin.