van lennep schreef op vrijdag 24 juli 2009, 10:37:
> Ze gedraagt zich ook anders als ze bv nu nog staakt,
Weet je, ik zie het niet eens als staken. Ze wacht even, soms om iets rustiger de omgeving af te speuren, soms door iets onzekerheid of ze wel wil wat we aan het doen waren. In dat wachten geef ik haar de tijd, meestal niet langer dan 30 sec. en dan met 1 rukje loopt ze mee. Mijn uiteindelijke doel is dat ze vraagt om stil te staan in plaats van dat zelf te beslissen, alhoewel ik zal haar vraag daartoe wel gemist hebben, mede omdat ik nog vaak iets voorop loop en fiets. Haar even de tijd geven vergroot weer haar vertrouwen in mij en het rukje is de duidelijkheid dat daarna komt. Meestal is dat rukje al overbodig.
> alhoewel
> bij een langere aanhouden van jouw vraag komt haar oude gedrag
> weer naar boven ; het kopschudden, met pruimenbekkie. Dat was
> alleen bij de trap nog te zien.
Grappig ook die waarneming interpreteer ik anders als voorheen. Bij het staken dacht ik vaker aan verzet, nu bij de trap zie ik totaal geen verzet, maar wel heel veel try om het willen durven en dat geeft stress zolang dat nog niet lukt. Die try krijgt zijn beloning natuurlijk en ook logisch dat ze er moeite mee heeft, zolang ze nog niet snapt dat ze zelf op haar leidtouw staat, zolang heeft ze nog weinig besef waar ze haar voeten moet plaatsen op zo'n trap. De stoep afstappen naar de weg toe, dat is haar nivo en ook dat moest ze eerst leren.
> Geniet er van!!!
Dank je!
Groet, Michiel
Warboel
