e m kraak schreef :
> Ik heb
> nergens beweerd dat mijn paarden gaan neuzelen, grazen en
> vreten terwijl ik iets anders vraag. Integendeel juist.
> Ik heb beweerd dat ik totaal geen kwaad zie in het bewust
> toestaan (en dus tevens aangeven van) wat mijn paard als
> logisch gedrag ervaart zodat ik dat in 1 moeite door als een
> grenzeloze "lawn of reinforcement" kan gebruiken. Dat kan
> bijvoorbeeld gecombineerd met de vele korte en langere stops
> tijdens het onderweg zijn. Je moest eens tellen hoevaak er
> ergens voor kul en nog meer kul gestopt wordt, vooral als je
> niet alleen rijdt! Maar ik maak dat dus uit, niet mijn paard.
Egon, ik denk wel dat daar een belangrijk verschil ligt:
Jij hebt het over
bewust toestaan. Het gros van de onderweg grazende paarden steekt zijn kop omlaag terwijl de rijder sloom zit te niksen op-die-behaarde-fiets-op-twee-benen. Het overkomt hen dan, zogezegd.
Mijn draafbeest Indy (leidpaard op de buitenritten) wéét dat zij mag grazen als ik onverhoopt onderweg moet afstappen om bij iemand die ik bij me heb de beugels in te korten, aan te singelen, een hoefschoen vastmaken of watdan ook. En dat doet ze dan ook. Haar laat ik dan gewoon los en in de berm snacken. Dat is ook veilig voor mij want ik weet dat ze nergens heen gaat. Maar ze weet ook dat ze dat niet moet proberen als ik op haar rug zit.
Kwestie met verbonden zijn met je paard. En daar schort het nogal eens aan. Daarom ook hebben wij hier de stelregel: Jouw paard (het onze dus) onderweg meer dan 3 keer laten eten kost je een pak koekjes. Dat 'dwingt' de rijders om meer bij de les te blijven dus te gaan letten op de signalen die het paard geeft.
Ik vind het namelijk superirrtitant als een paard plots gaat stilstaan met z'n kop in het gras. Gevaarlijk ook omdat zo'n paard daarna wel eens in volle galop de groep kwam inhalen (na eerst zijn mond vol gras gepropt te hebben). Izzy heeft het al vaker zo bont gemaakt dat de rijder met zadel en al voorover kiepte
Hoewel ik het mijn paarden niet kwalijk kan nemen, zij zijn de spiegel van wat de rijder daarbovenop
niet zit te doen.
Groetjes, Pien
Warboel
