belinda defraene schreef op vrijdag 19 juni 2009, 17:32:
>>> hey will,
>>> wel, 40 graden is t niet hoor, ergens vanachter in de 20 in de
>>> schaduw. ja t is droog maar ik zit wel aan de kust, op 1 km.
> omgeving, voeding, mijn liefde,... t zal een raadsel blijven
> denk ik.
> als je op iets komt hoor ik t wel.
> groetjes
De "geschuurde" paarden die ik hier zie zijn vooral kruisingen dus geen pure PRE´s en ook meer merries dan hengsten of ruinen. Toeval of zit er iets meer achter???
Vriendin van me heeft 3 jarige merrie die hier geboren is maar er zit een pakske Engels bloed in en die schuurt ook naar lievelust, is begin januari verhuisd naar een plek vlak aan het strand en het schuren was een pak minder tot voor ongeveer een kleine maand dat hier de temperaturen begonnen te stijgen. Was gisteren de ganse dag op "stal" en heb ze niet zien schuren totdat het begon te schemeren... de tijd dat één of andere mug komt opdagen? ook al zag ik niets...
Mensen van meer in het "binnenland" klagen allemaal over seme... inderdaad tis blijkbaar minder hoe dichter je bij de kust zit.
Andere vriendin heeft 2 duitse paarden, de éne schuurt zich te pletter, de andere schuurt totaal niet....
Da´s hier zeggen dat er 1001 redenen voor kan zijn:
- vlooien, vliegen, muggen, nou ja het zit hier bommestevol insecten hé ...
- allergie (eten, hooi, stro...)
- allergie op één of ander product dat gebruikt wordt (vliegenspray...)
- iets in het bloed...
- huidschilfers in de manen en staart
- wormen
- ...
Bandolero heeft 2 schuurperiodes gehad, éne keer op de voorlaatste plek waar ik stond, na een brand daar schuurde hij niet meer.
Dan op de laatste plek (waar hij in die corral stond van 20m2) kreeg hij het ook in éne keer, paard dat naast hem stond stond zelfs van de éne op de andere dag helemaal onder de etterwonden etc.
Mesthoop was slechts op enkele meters ervan.
Blijft heel moeilijk om echt de oorzaak te vinden natuurlijk maar ik denk dat bij de warme temperaturen die we hier toch bijna het ganse jaar hebben zoveel insekten en bichos overleven en dat daar veel paarden heel gevoelig aan zijn.
Gr. Ilse
Warboel
