Gisteren was er de, bij mijn weten, eerste clinic in Nederland voor wat gevorderde clickergetrainde paarden in Herxen. Omdat er volgende week ook zo een is in Belgie in de buurt van Oostende was mijn motivatie niet groot genoeg om er heen te rijden. Iets waar ik gisteren al spijt van had eigenlijk.
Spijt omdat het zien en spreken met mensen die al langer op die manier werken je de verschillen in aanpak kan tonen. Op andere forums heb ik wel wat verslagjes gelezen gelukkig.
Wat me opvalt is dat mensen zeggen veel meer naar hun paard te kijken dan ze vroeger deden. De kleinste beweging moet je leren zien. Sommigen hadden het idee dat de trainer getraind werd en niet zozeer het paard.
In feite is dat ook zo natuurlijk. Hoe scherper je timing is, hoe sneller je reageert op het kleinste begin van een beweging die je vraagt, hoe sneller je paard weet dat het goed is wat hij probeert.
Vooral moeilijke nieuwe oefeningen die je in kleine stukjes hakt, dus waarvoor je dan ook kleine bewegingen vraagt, eisen van de trainer een reactie binnen tienden van seconden.
Laat je je Yes een halve seconde te laat horen en je paard zal nooit , of veel moeilijker ontdekken wat jij van hem wilt.
Bijvoorbeeld 1 achterbeen opzij zetten.
Roep Yes als zijn been van de grond is en hij denkt dat je dat vraagt en zal de volgende keer zijn been optillen, roep Yes als hij een pas gezet heeft en je beloont hem dat zijn been daar staat, dus voor niks.
Eigenlijk moet je "zo diep in je paard zitten" dat wanneer hij denkt : "Weet je wat, ik zal mijn been eens gaan verzetten", hij een Yes hoort. En dat je vanaf dat moment de hele beweging begeleidt.
Dat vraagt inderdaad een geoefend oog en concentratie van de trainer en is de meest intense vorm van samenwerken met een paard die ik ken.
Piet

yvette backhuys schreef op zondag, 14 november 2004, 12:16:


Ik woon niet bij je in de buurt, rook van Rotterdam komt hier alleen bij een enorme noorderstorm gelukkig :) Maar je zou aan mij ook niks hebben als het gaat om Parelli te leren.
Ook ik ben opnieuw begonnen en heb heel veel methodes bekeken en geproefd. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij het boek "True horsemanship through feel" geschreven door Lesly Desmond en Jim Dorrance.
De laatste was een oude cowboy die zijn hele leven erover gedaan heeft om deze zachte manier van werken met paarden te ontwikkelen. Op dit moment is voor mij en mijn paard clickertraining het belangrijkst. ( Wij doen ook nog alleen grondwerk om dat Shiny te jong is voor het berijden)
Kom ik er met clickeren even niet uit dan grijp ik terug op wat de oude cowboy me te verellen heeft.
Clickeren kan je dus prima als zelfstandige manier van werken gebruiken, maar ook in combinatie met bijna elke andere methode.
Voor grondwerk perfect, met rijden ben ik er nog niet uit omdat we nou eenmaal nog niet zover zijn. En misschien wel aardig........ het kost niks!
Piet

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 13:04:


Blij dat er weer eens iemand schrijft die het met eigen ogen gezien heeft Nick!
Ik wil niet inbreken in jouw tekst. Voor een simpel voorbeeld van gymnastiek, klik even op mijn foto. Je ziet dan naast The Beast, the Beauty staan , die bezig is om zijn hand aan te gaan raken en dus stevig zijn hals moet buigen.
Piet

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 14:21:


Ja, dolfijnen.... ik ben me er zeer van bewust dat als er geld aan een dier verdiend wordt dit bijna altijd ten koste van het dier gaat. Aan de andere kant zag ik vorige week een tv uitzending vanuit Harderwijk waarin een 40 jaar oude dolfijn geleerd was op zijn rug te gaan liggen in het water zodat er een medische chek-up gedaan kon worden. Er verdween bv een 40 cm lange sonde in het lichaam van het dier om zijn temperatuur te meten. Pas toen de trainer zijn hand weghaalde voor de snuit draaide hij zich om en wachtte op zijn visje. Maar goed, dat is ook een kunstje....... Waarom mag in onze samenwerking het ene kunstje niet en het andere wel? Vanuit het paard maakt het geen verschil. Niet dat ik hem zo nodig allerlei circuskunsten hoef te leren, maar sommige dingen zoals een rijtje stenen op zijn kant omsmijten vindt Shiny hardstikke leuk, dat zie je aan hem. Alles hoeft niet altijd nut te hebben, een partijtje spelen of een rondootje is ook voetbaltraining he.

ebby schreef op zondag, 14 november 2004, 18:19:


Volgende week gaaan we weer een boel leren Ebby!
De voorsprong van de Noordelijken is maar tijdelijk. Vlaanderen boven! :)

Peet schreef op zondag, 14 november 2004, 19:24:


Hoi Peta, ik weet niet of er ook nog gedemonstreerd is hoe je een paard clickerwise maakt?
In mijn ogen is dat het allebelangrijkste. In het begin leer je te timen, en je paard aan te leren dat het beleefd moet zijn ed. dat er aan jouw lichaam niks te halen valt. Als je een poosje bezig bent kun je dat net zo hard ook weer vergeten, maar in het begin is het echt nodig dat je het goed aanleert. Vragen zijn er om beantwoord te worden. Als ik het niet weet , is Inge er (gelukkig ) altijd nog.
Piet