Piet schreef op vrijdag 12 juni 2009, 18:44:
> eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 juni 2009, 13:27:
>
>> clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 12 juni 2009, 12:32:

> staan voor de inbreng van dat kind, of dat paard, leidt
> tot slaafs reagerende pupillen,
> die in je gezicht netjes ja en amen zeggen, maar wanneer ze
> de kans krijgen .....!
Het is ook bepaald weer niet voor het eerst dat "respect" langs komt. Ik wordt daar moedeloos van, net als van de onuitroeibare dominantienonsens.
Jongs en meiskes, dames en heren ook, "respect" = eufemisme voor angst = ontwijkingsleren = p+! Net als in de film waarin een mafiabaron zijn omgeving terroriseert onder het motto "respect".
Dat is niet zwart/wit maar met alle mogelijk grijswaarden zoals u maar wilt... maar "respect" blijft geleerd ontwijkingsgedrag op basis van angst.
Respect in omgang met paarden moet wederzijds zijn wordt hier beweerd. Dat zou dus ook een zekere angst voor het paard inhouden.
Vaak is dat wel in overeenstemming met de werkelijkheid inderdaad, zie ik een gedragsspel tussen mens en paard waarin het mens aftast hoe ver het kan gaan tot het paard het werkelijk zat is (en dat is meestal héél ver); daar zit onontkoombaar een angstenpatroon ingebouwd.
Omgekeerd, is angst van paard naar mens onontkoombaar, of wenselijk? Of moet je er juist aan werken mogelijk ingebouwde angsten van je paard (vluchtdier) in de menselijke ambiance zoveel mogelijk te laten uitdoven?
(Herinner: ongewenst (angst)gedrag laten uitdoven doe je het best door het te negeren, en daadwerkelijk indien mogelijk te laten ervaren dat er niets is om bang voor te zijn, indien dat onmogelijk is door een of andere praktische omstandigheid is
desensibiliseren een werkende tweede optie. Soms gaan deze samen).