Peter Donck schreef op zaterdag, 13 november 2004, 20:32:


Zowel van vaderskant als moederskant al vele generaties dravers. De vader was Manza Buitenzorg die zoals gezegd in mindere of meerdere mate telgang aanleg vererfde.
Groet
Hans

helena schreef op zaterdag, 13 november 2004, 21:21:


Helena , interessant om te lezen. Mijn telgangende paard was een merrie, die de aanleg dus van haar vader heeft geerfd.
Groet
Hans

Peter Donck schreef op zondag, 14 november 2004, 10:30:


Peter dit is wat kort door de bocht. Manza Buitenzorg was geen telganger maar een rasechte draver, net zoals zijn vader en moeder en opa's en oma's. Hij vererfde af en toe wat aanleg voor telgang. Het zat kennelijk in zijn genen. Dat wil niet zeggen dat zijn nakomelingen alleen maar konder telgangen. Het merendeel van zijn nakomelingen konden van nature draven en hard ook. Enkele konden naast draven in bepaalde situaties ook telgangen. Als ze bv erg heftig waren en je weerhield ze er vandoor te gaan dan lieten ze wel eens wat telgang zien. Die telgang werd hier in europa niet gecultiveerd er zijn hier alleen draverijwedstrijden.
Ik had een nakomeling van Manza, een merrie en die had wel erg veel aanleg om te telgangen. Maar door training heb ik dat ondergeschikt gekregen aan de draf.
Groet
Hans

Peter Donck schreef op zondag, 14 november 2004, 12:11:


Of de moeder ook aanleg voor telgang had kan ik met niet herinneren. Ik kocht haar op 11 jarige leeftijd en heb nooit telgang gezien. Maar het zou best kunnen dat ze het ook kon als de situatie daar naar was. Je ziet wel vaker dravers die in telgang overgaan. Of uit heftigheid of uit vermoeidheid zoals ik zojuist op Tv een paard in Duindigt zag doen.
Groet
Hans