> Welnee, je bent gewoon een blijver hier voorlopig en ik schat
> zo in dat we het het leuk oneens gaan zijn over veel zaken

Dat bepaal ik wel en dat kun je op voorrand niet weten. Tenzij je wilt dat wij het oneenszijn, dan moet je zo blijven verder denken

. Als iets een feit is, dan is iets een feit. Als diegene daar het mee eens of oneens is, dat verandert er niets aan.
Ik heb het over verschillende kleine kuddes van jaarlingen, 4 à 5 jaarlingen waarvan hengsten en merries gemengd rondlopen. Het gedrag is bekent, je ziet het regelmatig.
> Bij dit verhaal heb ik twijfels. Niet dat het onzin of
> onmogelijk is, maar regel...?
> Verreweg mijn meeste waarnemingen zijn dat de werkelijk
> "dominante", leidende hengst cq. de bovenbaas niet uitdaagt tot
> "spelen" of vertoon, noch door anderen daarin betrokken wordt.
Neen, ik hebt gezegd dat hengst A, B zal uitdagen wanneer B de grens heeft overschreden. Dus als B te dicht in A zijn ruimte komt, dan zou A wel eens een hap kunnen verkopen aan B met een achtervolging door de weide.
> Hij doet daar gewoon niet aan.
De leider zal hier wél aan mee doen wanneer andere paarden zijn positie uittesten (soms zeer subtiele lichaamstaal) en nastreven. Als de twee jonge brassen die geen kwaad kunnen doen, gewoon dit gedrag negeren.
>> N.B. Net als mensen zullen de hogeren in rang veel subtieler
>> zijn in hun lichaamstaal dan de lageren. Deze schoppen en
>> bijten meer om de ruimte die ze met moeite vastkrijgen, te
>> behouden. Pas het eens toe op jou paarden, ik ben benieuwd.
>
> Pas wat toe? Ik snap dit niet.
> Je moet liefst nimmer de fout maken gedrag tussen dieren van
> een bepaalde soort onderling te extrapoleren naar gedrag tussen
> dieren van verschillende species. Maar misschien bedoelde je
> heel iets anders (want ik snap het nog steeds niet)

Ik heb geen fout gemaakt, probeer het eerst eens te begrijpen. Als dat nog niet het geval is, dan kun je beter even wachten met een oordeel te vormen.
Ik zal als voorbeeld dit even toepassen op een kudde paarden in voedselnijd:
Als er paarden volgens een bepaald voederschema te eten krijgen, dan zullen de hoger in rang paarden (A) heel subtiel kunnen duidelijk maken dat de anderen (B) maar even moeten wachten. Als A aan het eten is en B wilt naderen, dan kun je soms zien dat ofwel A zijn/ haar oren met spanning naar beneden brengt (kan zeer gering zijn!) als A daar niet mee akkoord is. Als A daar wel mee akkoord is, dan doet hij/ zij niets en laat hij/ zij B gewoon toe.
Niettemin kan A soms zeer heftig reageren! Dit gebeurt maar B zal nooit op een even subtiele manier zijn/ haar dominantie kunnen afdwingen. Deze moeten bij wijze van spreken altijd maar vechten, stampen en bijten, om een positie te behouden bij de voederbak.