Aafke schreef op dinsdag 2 juni 2009, 8:37:
> Zoals een aantal hier wel weten willen wij beginnen met de
> opvang van oudere paarden (of paarden die op rust moeten/mogen
> om een andere reden)
> kiezen om haar paard hier te plaatsen.
>
> Alleen... wat haal ik mezelf 'op de hals'...? Zijn hier mensen
> met ervaring met dit 'soort paarden'.
Heb zelf nooit zo'n paard gehad. Een goede vriendin van mij wél.
Deze kreeg de aanvallen ook nog eens door windzuigen.
Deed hij overal, ook gewoon in het weiland.
Zij was al zo ervaren dat ze een koliekaanval kon zien aankomen en spoot dan zelf alvast een spierverslapper. In afwachting van de DA.
Zo, en met beleid voeren, heeft ze hem nog jaren kunnen redden.
Maar, het einde was niet zo leuk. Uiteindelijk darmen in de knoop en er was niets meer te redden. Natuurlijk wist ze dat dit ene keer zou gebeuren... helaas was ze zelf niet thuis. Dus hebben ze dit paard nog naar Utrecht vervoerd, daar is het acuut ingeslapen. Gewoon vreselijk dat ze dit dier nog vervoerd hebben.
Natuurlijk hoeft jou dit niet te overkomen. De kans dat zo'n dier toch door een vreselijke koliekaanval dood gaat is echt heel groot.
Je zult zo'n paard altijd in de gaten moeten houden en moeten beperken met alles.
De vraag die je jezelf moet stellen... wil je dit allemaal meemaken? En op je hals halen? Is het t.o. dit paard eerlijk? Hoe is de kwaliteit van haar leven dan?
Groetjes,
Wil.
Warboel
