e m kraak schreef op woensdag 27 mei 2009, 4:20:


Goed om nog eens te verduidelijken.
De verwarring komt ook doordat mijn grootste verandering in aanpak ligt in het feit dat ik gestopt ben met haar zijwaarts te leiden (werd al snel zwaar trekken) en overgegaan ben op een doorhangend leidtouw. Dat er dan lezers zijn die denken dat ik dan niet meer duidelijk ben, niet meer consequent en niet meer leiding geef en het paard alles laat beslissen, tsja dat had ik ook niet voorzien, noch kan ik dat voorkomen zo blijkt het. Dat er dan mensen zijn die denken dat ik mijn volgende paard aan het vernielen ben, dat is wel heftig, maar toch zal ik moeten doen wat mij het beste lijkt te werken en is al de kritiek ook niet meer dan een mening.


Belonen doe ik haar veel, vooral met de voeten oppakken en bijvijlen. Bij haar stops werk ik ook met dat ze zichzelf flink ellendig maakt. Ik veroorzaak dat echter indirect, dat is het grootte verschil. Doordat ik haar kijkrichting naar achteren of naar de weide met shets naast haar blokkeer. Even daarvoor heeft ze dan al stil mogen staan bij die shets even kort gegraast daar, en dan ga ik door met die aanpak van niet meer grazen en het verzoek om door te lopen. rechtuit liggen dan alle beloningen. En dat is naar mijn gevoel de beste aanpak voor haar op dit moment. Als je hieraan nog wat kunt verbeteren dan hoor ik het graag. Ze probeert onder haar eigen spanning uit te komen en maakt nog net niet (snel en vaak genoeg) de beslissing die ik graag zie. Hoe zou jij het doen, wanneer ze probeert om intern haar nare gevoel op te lossen met, haar laatste vondst, passieve stilstand? Ik blijf geduldig hou haar toch iets bij de les, en dan besluit ze toch maar door te lopen. Het is echt helpen haar tot (de voor mij) juiste beslissingen te komen.

Groet, Michiel

Isabel van der Made schreef op woensdag 27 mei 2009, 8:27:


Met Oberon hebben we een jaar lang probleem loos door en rondom Zwolle gereden, zelfs een groot deel van de reis Arnhem naar Zwolle in 2 dagen. Een foto van hem met ons vind je op mijn website. Het enigste wat we hadden met hem was het weglaten van de zweep, waaraan hij destijds gewent was dat de eigenaar die mee nam op een rit. In de loop van dat jaar ging alles steeds beter en gemakkelijker tussen ons. We waren bijrijders. Helaas ging de eigenaar verhuizen en vonden we een nieuw adres.

En met Jur was het fysiek pijn door zijn voeding veroorzaakt, waardoor hij soms opstandig werd (logisch gezien dat we de oorzaak ergens anders zochten, mede op advies van onze trainster). Door zijn pijn wou hij steeds minder meewerken aan fysiek belasting. Op mijn site staan de foto's van de periode dat het nog redelijk goed met hem ging. Jur was buiten dit probleem een heerlijk en uitstekend handelbaar paard, zoals hij nu nog steeds is. Bij Eddy heeft hij het goed en ik kan geen 2 paarden financieel onderhouden daarom is het nu Eddy's paard.

Dan hebben Tessel en ik een paard geleast dat na een paar maanden overleden is en nog 3 andere adresjes gehad. Waar we amper meer gedaan hebben dan grondwerk, om verschillende redenen, te veel en te divers om daar iets zinvols over te zeggen.

Groet, Michiel

Michiel schreef op woensdag 29 april 2009, 23:26:

Met Luna gaat het langzaam maar duidelijk vooruit, de ene keer beter dan de andere keer. Zaterdag een topdag, ik plak mijn notities daarvan hier onder. Komende donderdag komt Ivan van den Brink Luna bekappen, hij werkt samen met Mike van Dijk uit Nunspeet.

Zaterdag was er enkel wat tegenzin te merken bij het halsteren in de wei, verder wat getreuzel bij het hek. doordat ik haar vrienden weg stuurde leek ze makkelijker mee te komen. Bij een stop heb ik het wachten vervangen door wat kleine oefeningen, zoals pasje achteruit, etc en dat belonen met ct. Ze vervolgd dan makkelijker met voorwaarts gaan, bedankt Esther voor de tip. Op de poetsplaats heb ik al haar vier hoeven net zo goed kunnen doen, als anders met 2 personen. Ik doe nu de afronding op de hoefstanddaard en doordat ik dit 3 maal in de week doe, zijn haar voeten al bijna helemaal goed gesleten. Die afronding is genoeg voor een beloning achteraf, zodat ik mijn werk niet hoef te onderbreken. Dat ging echt super vandaag! Ook de wandeling ging prima, één stop dat makkelijk oploste en verder gegaan door de aanplant. Ik had de fiets bij de grote weg laten staan en vanaf daar zijn we fietsend door het bos van Zandhove gegaan, een rondje van 30 minuten. Wat ik hoopte bleek uit te komen, dat ze net zo makkelijk naast de fiets wou draven (met goed gedrag) als dat ik naast haar ren. Dat was het 2de mooie van vandaag! Het bos is spannend genoeg om een beetje voorwaarts te zijn, en dan is draven makkelijker voor haar dan mijn wandeltempo aanhouden.

.

Groet, Michiel

van lennep schreef op maandag 8 juni 2009, 20:09:


Gefeliciteerd Esther, van een mede fietser sinds vorige week.
We kunnen de vouwfiets wel meenemen als we elkaar weer eens treffen. Ik heb ook de lange lijn opgerold in mijn fietsmand voor liggen, en dat ging prima zo.

Groet, Michiel

Piet schreef op maandag 8 juni 2009, 15:21:


Nog meer goed nieuws Piet, vandaag was Luna gemakkelijk te bekappen door Ivan. Toch een mijlpaal want makkelijk was ze bepaald niet vroeger. De laatste 3 weken is het hard beter gegaan. Wel heeft ze haar ups en downs met haar stops, maar stijgende lijn zit er zeker in.

Groet, Michiel

Herman schreef op zondag 14 juni 2009, 2:20:


Zoals ik het zie, is zowel paard als mens puur uit op (gezond) eigenbelang. Hoe gezonder dat eigen belang, hoe hoger de beloning is en hoe moeilijker het is te herkennen als eigenbelang. Van iets of iemand houden is dan het fijnste wat je uit eigenbelang kunt meemaken.
Snap je, zo bedoel ik eigenbelang.

Nu zijn de belangen van mens en paard nog al verschillend. Hoe gaan we met die verschillen om? Hoe kun je daarin het gezamenlijke als vertrekpunt nemen en uitbouwen? Luna is bijvoorbeeld een wijs paard dat zich niet zo snel laat overtuigen om mee te gaan in dingen waarvan ze vind dat die tegen haar belangen in gaan. Zo is ze in de wei met de andere paarden en zo is ze ook tegen mij, tegen de tandarts en tegen de bekapper. Haar bekap probleem is opgelost door oa. veel herhalingen met dikke beloning van veel appelstukjes. Nu de beloningen zijn afgebouwd, heeft ze door gewenning door dat het niet veel moeite is om voetjes te geven. En dus is haar belang en mijn belang aardig op één lijn gekomen. Wat hooi onder haar neus en na één voet een appelstukje is voldoende. En ik blijf veel herhalen, ook een voetje uitkrabben gebeurd op de hoefstandaard. De volgende stap is voldoende hebben aan de persoonlijke aandacht en het contact met mij.

Met het weg gaan van de kudde, zijn we nog niet zo ver. De ene keer beter als de andere keer. Ook hier pas ik de zelfde dingen toe en vertrouw op veel herhalingen, en beloning bij meekomen. Wat kan echter meer belonend zijn dan de kudde verlaten op een buiten wandeling? Daar is ze nog niet van overtuigt. Ieder paard heeft zijn eigen karakter. Voor alle paarden is samen zijn erg belangrijk, ook samen met een mens zijn (bij gebrek aan een ander paard). En daar komt ons eigen belang samen en kunnen we gaan uitbouwen.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 juni 2009, 17:48:


Hoe dan ook het is eigenbelang, jou gehoorzamen is eigenbelang ingesleten door dat duizendenmalen te doen waardoor het sterker is dan jou omverlopen om naar de merrie te gaan.

Michiel

Piet schreef op maandag 6 juli 2009, 22:05:


Misschien wel, alleen heb je meer aan resultaat en gemak.
Met lijm en verf kan dan wel goedkoper lijken, echter niet meer als je de lijmkosten en het vele werk eraan mee rekent. Een val die goedkoper is en maar 1 jaar mee gaat, is ook duurkoop. 250 euro zou goed besteed zijn op de volgende manier: Je krijgt daarvoor 4 dazenvallen van de beste kwaliteit een zomerlang op je terrein. Om dat eerste jaar een grote klap te maken bij het uitroeien van jouw dazenpopulatie. 1 val is je eigendom en hou je voor het volgende jaar en het de jaren daarna. De 3 andere gaan terug naar de verkoper, Frans en Ilona naar ik hoop. De kern van dit idee is, het eerste jaar meerder ballen in je wei te krijgen, zonder zoveel ballen zelf aan te hoeven schaffen. De vorm waarin een verkoper/verhuurder dit idee giet, kan natuurlijk verschillen. Het moet uitkunnen voor iedereen en de paarden moeten er maximaal mee geholpen worden.

Groet, Michiel

Coralie schreef op zaterdag 4 juli 2009, 21:45:


Mijn linker voet heeft ook al wel 10 jaren 4 schimmelnagels, een overblijfsel van jarenlange opsluiting in een vochtig donker benouwt kluisterheb. Ik had besloten er wat aan te doen en kom net vorige week bij de pedicure vandaan, die mijn aanpak ondersteunde. Dagelijks kwast ik er gewone en goedkope natuurazijn op waarin op haar aanraden ook nog een teen knoflook zit. Dit wissel ik af met teatreeolie, omdat afwisseling goed slecht is voor schimmel en vooral omdat die olie de nagelrand zacht en soepel houd, waaruit de nieuwe nagel moet gaan groeien.

Schimmel moet eruit groeien, het bestrijden zorgt ervoor dat het nieuwe materiaal niet aangetast wordt. Dus met mijn nagels duurt het nog wel een maand of tien. Voor de rest zoveel mogelijk weg halen van aangetast hoorn. Wat makkelijk te zien is, door de (blanke) azijn verkleurd het aangetaste deel namelijk bruin goudkleurig. Ze verzekerde me dat de gezonde delen van nagels niet te lijden hebben van pure azijn, en dat merk ik ook niet. Aangetaste delen dus zoveel mogelijk weg halen telkens. Ik heb daarvoor een pedicure set in gebruik. De vertaalslag naar paarden is duidelijk, veel weghalen en vaak azijn erbij, net zolang totdat het uitgegroeid is. Evt. baden en zeker regelmatig kwasten.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op dinsdag 7 juli 2009, 23:44:


Ik denk als er een (tussen)verkoper was die goede service geeft, hij het erg druk zou krijgen. Goede service is overal eigenlijk al heel gewoon, we zoeken samen net zolang totdat je paard de goede schoenen aan heeft en die koop je dan.

Groet, Michiel

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 8 juli 2009, 10:08:


Meerdere goede mogelijkheden, zodat we wat te kiezen hebben, zullen meer paarden helpen, veel meer paarden! Het idee van Egon past daar uitstekend bij lijkt me

Stel je zet een paar tonnen neer, waar je een zwarte (goed afbreekbare) vuilniszak strak overheen trekt. Die zakken smeer in met niet giftige insectenlijm en zet ze in de zon, buiten bereik van je paarden. Na een paar dagen die zelfde zakken in de ton makkelijk dichtbij, en dan nieuwe zakken eroverheen. Zo dragen meer verschillende bestrijdings methodes bij aan de oplossing. Graag hoor ik de resultaten, want dazen heb ik gelukkig niet hier.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 8 juli 2009, 12:39:


Ja allemaal voordelen , zo voor iedereen dat wat hem past.
Die lijm doorstaat wel dagenlange regenbuien, daar is hi voor gemaakt.
Ik sta net in de keuken een nieuwe vuiniszak er in te doen, zie ik daar de ideale ronde vuinisbak staan, met zo'n ronde kop erop, de vuilniszak er ditmaal omheen getrokken als een condoom zo prachtig Kun je zo buiten zetten, om te testen hoe het werkt, als je lijm en dazen hebt. Dit is zo goedkoop dat je er ook tien van neer kunt zetten. En dat lukt met 10 vallen niet , ook al was het maar voor het eerste jaar en daarnaast een gebruiks vriendelijke valletje kopen voor de lange termijn. Oke wel even uittesten hoe effectief zo,n vuinisbak zal zijn. Ohh soms wou ik dat ik ook dazen had, niet echt hoor.

Groet, Michiel

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 8 juli 2009, 13:01:


Vandaar dat de stilstaande metselkuip van Esther niet aantrekkelijk is, dan zal de vuilisbak ook bewegend opgehangen moeten worden, dat vergt wel ietsie knutselwerk. Het was ook te gemakkelijk. Veel mogelijkheden natuurlijk, 2 stuks met de bodem aan elkaar maken en in het midden aan een touwtje ophangen, zou aardig een paardvorm benaderen. En er kunnen dan 2 vuilniszakken met lijm omheen. Er afhalen kan nog steeds met opberging in de buik van dit dazenpaardje. En met wat stenen erin krijg je de gewenste zwaarte voor het rustige bewegen.

Groet, Michiel

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 8 juli 2009, 13:03:


Waar koop je die lijm Clarissa, merk? Prijs?
2 vuinisbakken met de bodem aan elkaar geschroefd met een touwtje eraan en horizontaal in de boom gehangen of aan een paal, is niet duur. En wellicht heel effectief. De vuiliszakken gaan er strak omheen zodat de wind er geen vat op heeft, voor de zekerheid zou ik trekzakken nemen waardoor ze in het midden nog even vast gemaakt kunnen worden. Bij mijn vuilnisbak is het pasvorm maar ook gemakkelijk er weer af te halen.

Groet, Michiel

Wil schreef op woensdag 8 juli 2009, 21:15:


Kunnen het ook emotionele redenen zijn?
Een paard dat de routine mist van jarenlang samen dingen doen?

Jur is ook graatmager en verder kerngezond met een goed conditie, (maandag 2 uurtjes met hem gereden) hij heeft wel voor het eerst in zijn leven een vriendinnetje wat zo belangrijk voor hem is, dat hij urenlang blijft roepen als ze eens weg is voor een rit, terwijl er wel andere paarden overblijven in zijn wei. Dat zegt wel iets over zijn emoties op dit moment. Het kan ook zijn dat gras van zandgrond en de vette kleiweide hier de oorzaak is, tja het blijft raden ondanks allerlei onderzoek.

Groet, Michiel