Hans van Keeken schreef op donderdag, 11 november 2004, 18:22:

Dat is mooi. Eindelijk eens een echt praktijk voorbeeld.
Ik mail je binnenkort even prive want heb aantal vragen.

Iedereen zegt wel veel over wel of niet bitloos mennen, maar er zat niemand bij die praktijk ervaring had. Een hoop die het wel wilden gaan proberen en als zij een kar hadden, nou dan wisten ze het wel .... maar daar hield het dan ook mee op.

Ik ben een mens van de praktijk he zoals velen van jullie inmiddels wel weten, niet van theorie uit boekjes.

Groeten,
ingrid

Frans Veldman schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:36:

Voor dit paard ben ik erg blij dat deze eigenaar heeft overwogen om maar met een touwhalster te gaan rijden.

Dit noem ik dus onbeschoft en schandalig bitgebruik. Hoe heb je het uberhaupt ooit kunnen verzinnen Frans???

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op donderdag, 11 november 2004, 20:37:


Nee niet logisch in mijn ogen. Ik zou dan niet domweg op het rempedaal blijven hangen en denken : goh he joh, werkt nie ?!

Maar inderdaad ik begrijp nu je beredenering beter waarom je zo tegen een bit bent als rem en waarom je reageert zoals je reageert. Dus in dat opzicht is het voorbeeld verhelderend voor mij. Maar ook in het opzicht van wat voor type man je bent (begrijp me aub niet verkeerd, niet negatief bedoeld).

Maar ik heb dit zelfde dus ook ooit aan de hand gehad. Of het 60 km/u was weet ik niet, maar mijn paard onder me (is ook zeker 15 jaar geleden hoor) was aan het rennen in gestrekte galop en ik vond het wel lekker gaan totdat ik omkeek omdat ik hoorde schreeuwen en zag dat de rest van de groep mijlen ver achter lag. Oeps er was wat mis, dus ik ging rechtop zitten (lag lekker in rengalophouding) en nam de teugels aan. Geen enkele reactie van het paard. Ik dacht toen na Frans, iets wat jij dus niet deed toen met Jack. Want als het bit niet werkt, heeft het geen enkele zin om te blijven hangen aan het bit. Zal dan inderdaad alleen maar averechts werken. Dus ik ging mijn gewicht verplaatsen. Overdreven naar 1 kant hangen en ander kant. Paard enorm storen in zijn evenwicht. Het dier wist even niet wat haar overkwam en ik kreeg weer mondcontact. Dus toen kon ik met kleine korte ophoudingen (dus geen volop rukken) ook links en rechts, tesamen met mijn gewichtverplaatsing het paard aan het "slingeren" krijgen en uiteindelijk zijn we gewoon gekeerd en in stap naar de rest teruggekeerd.

En dit alles zonder ruk en pluk werk aan het bit en al helemaal niet aan een bit gaan hangen. Ik begrijp echt niet dat je dit ooit gedaan hebt. Je schrijft dat je dat geleerd hebt, nou dan wel van een verdomd slechte instructeur. Bij ons zijn de lessen misschien niet top, maar dit hebben we dan toch wel geleerd . Daarbij hebben we na dit voorval er uitgebreid op de manege over gehad met de anderen en hebben we nog meer tips gekregen om te voorkomen en wat als het toch gebeurd. Ik had volgens hen het juiste gedaan; uit balans brengen (maar ja kan niet voor de wagen, althans niet met 4 wieler).

Groeten,
ingrid

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 11 november 2004, 20:42:

Jajajaja heb ik wel, ook lekker puh . Zie mijn vorige bericht.

> Op dát moment is het mi dus niet fout om ALLES uit de kast te

Helemaal mee eens hoor. Maar als je toch merkt dat het niet werkt, dan ga je toch niet nog eens die teugels aansnoeren; om een zadelknop??

Ben je dan werkelijk zo dom dat je echt ooit gelooft hebt dat dit serieus zou werken??? Phoe hee. Nee dat had ik niet verwacht eigenlijk dat mensen inderdaad zo kunnen denken. Nu begrijp ik dus wel waarom jullie een bit niet als rem zien.


Ja zeg dat wel. Arm paard als hij nog verder had moeten lopen met een ruiter op zijn rug die zo met een bit omgaat.


Gelukkig maar. In mijn menboek staat ook een advies voor zulke paarden. Langere tijd op wei zetten en later alleen nog maar met super zachte hand proberen opnieuw te beleren.


Tja, weet niet waarom maar zal wel.

Groeten,
Ingrid

Peet schreef op Thu, 11 Nov 2004 21:41:05:

Zou dit dan misschien ook een reden kunnen zijn dat paarden over het algemeen zo goed met gehandicapten op kunnen schieten?

Ik zie het bijna wekelijks bij onze huifbedpony's. Ze kunnen bij het inlopen even pittig overkomen, maar leg er een kind op en het is over. Je hoeft ze dat niet te vertellen. Ook bij het voor de pony's staan als er een ander kind op gelegd wordt, willen ze wel eens verveeld naar je happen of wat "klieren", maar laat je zo'n kind een pony aaien, dan zullen ze werkelijk nooit zomaar naar een handje happen dat per ongeluk met een spastische beweging tegen het hoofd slaat. Is zo "typisch" altijd ... wij zeggen ook altijd dat de paardjes dit aanvoelen. Kan dat?

Groeten,
Ingrid

Hoi allemaal,

Ik had onlangs JKK in mijn hooi gevonden.

Ik heb hier foto's van gemaakt. Zowel in gedroogde vorm als daarna toen ik het in het water had gelegd en weer wat "normale" vorm eraan kon geven.

Als iemand de foto's wil ontvangen, mail mij even prive.

Groeten,
Ingrid