Monique Meijer schreef op maandag 11 mei 2009, 14:32:


Klinkt als een heerlijk paard Monique! En, ik weet wel zeker dat dit hoofdzakelijk ook is omdat je het in haar naar boven haalt. Mooi, die communicatie!

verasita schreef op maandag 11 mei 2009, 7:37:


Hoi Trudy,
Ja hoor, best een fijne dag verder, het is altijd wel leuk eens ergens te komen en paarden te zien, en uiteraard kwamen we bekenden tegen. En de kans om de man te ontmoeten wiens boek indertijd één van de eerste was die mij op de weg zette naar 'anders en beter' met paarden kon ik niet laten liggen. Ik heb meteen ook proberen voelen wat er met mijn hormonen gebeurde toen ik 's avonds met hem persoonlijk (nou ja, met meer dan tien leerlingen en zo er bij) kon spreken. Dat ontbrak nog aan mijn verslag, hé, hadden jullie ook naar gevraagd Er gebeurde niks... ik heb mijn best gedaan heel charming te zijn, heb hem ook bedankt voor zijn eerste boek indertijd, heb begrijpend geknikt bij al zijn flauwe verhalen, maar sorry, voor zo een ego op pootjes vallen? (waar zijn die kotssmileys toch?)
Maar zondagochtend hadden we het dan echt wel gehad, vooral omdat het meer dan een uur duurde eer we een paard te zien kregen. Het gevoel bekroop mij dat zelfs de was doen thuis een nuttiger tijdsbesteding zou zijn, en meer potentieel zou hebben om mij iets te leren over het universum. We zijn dan ook in de eerste pauze die er viel weggelopen. Niet mijn gewoonte. Mijn verslag is dus niet volledig. Hoewel, onze kennis die wel bleef had beloofd te berichten indien er toch nog iets zou gebeuren, en ik heb niks meer gehoord.

Groetjes terug

Piet schreef op maandag 11 mei 2009, 7:50:


Dat jij dat zou gevraagd hebben kan ik mij perfect voorstellen!!
Stel je voor, dat was dus een perfecte binnenbakbodem, waar zelfs mijn Lolita op haar slechtste momenten gewoon doorheen zou zweven. Dus om dan toch te zien dat het paard op vier voeten kreupel is, daarvoor moet je wel bijzonder fijnbesnaard zijn.

Ik heb geen enkele poging gedaan iets van kritiek of suggesties te geven. Het was mij al heel snel duidelijk dat dit volledig nutteloos zou zijn. Heel het ego en het paarden-deel van het leven van die man is zorgvuldig opgebouwd rond zijn 'gave' met paarden, zodat hij zelf er onbewust alles aan doet om geen afbreken van dat ego toe te laten. Hij wil niets zien van andere trainers/fluisteraars/paardenmensen. Zelfs een dvd die daar te koop was en waar stukjes opstonden van verschillende trainers, ook van hemzelf, wou hij om die reden niet bekijken. Hij is ook (onbewust denk ik) zeer defensief, als iemand wegloopt tijdens de demo is dat omdat die er duidelijk nog niet klaar voor is, en zo meer.

Lees trouwens vooral ook het verslag van Kim:
http://www.paardenmanieren.be/kim/hlzhi/januari-april2009

Sieta schreef op maandag 11 mei 2009, 10:05:


Hoi,

Die preek, daar moet je je geen donderpreek bij voorstellen hoor. Maar voor de goede verstaander was het duidelijk wat hij bedoelde. Hoewel ik me niet aangesproken voelde, ik zat al heel de tijd stil (en verveeld) te wachten op een glimp van een paard. Andere mensen in het publiek dachten duidelijk dat K ook wachtte op de komst va de pony, hij stond daar immers maar en zij niks. Begrijpelijk dat ze aan het kletsen gingen.
Ik denk ook best dat de meeste mensen in het publiek daar een erg goed gevoel gehad hebben, met al dat semipsychologisch mystiek gebabbel, dat kan hij wel hoor. En als hij dan (met de paarden) zelf telkens de aandacht vestidt op iedere beweging van het paard en een link legt met zijn interventie op diep niveau, dan gaat iedereen meteen al 'ooh' en 'aah' bij de aanblik van een paard dat geeuwt (voor mij te verwachten reactie als ontspanning na de stress van het rondgalopperen), of naar K kijkt, of een wortelschijfje durft aanpakken.

Oo, nog zo'n leuke, die schiet mij weer te binnen. Pony staat met hoofd redelijk hoog wat wantrouwig bij K worteltjes in ontvangst te nemen. K: 'kijk, hij laat zijn hoofd zakken, hij ontspant' Alleen gebeurde dat niet... dus een halve minuut later, K: 'kijk, hij houdt zijn hoofd hoog, hij is trots op wat hij bereikt heeft'

Nee, de algemene sfeer was best goed. Ik denk ook dat je hem echt niet zomaar durft te laten merken dat je het niet goed vindt, die wenkbrauwen van hem, brr! Ik heb ook niks laten merken, ook niet tegen hem persoonlijk (Kim heeft dat wel gedaan, zij durft meer). Als er nu paardenmishandeling zou geweest zijn, dan was ik in het zicht van iedereen opgestaan en weggelopen, maar dat hoefde nu ook weer niet. Ik heb dus geen idee of ik (en de Parellikennissen die we hebben gesproken) de enige ben met deze opinie. Ik had bijna zin een exit poll te organiseren. Ik had het beter gedaan...

Hoi,

Ik heb hier een bijna twee jaar oude knuffel, en we doen vanalles, rondjes lopen om mij heen is daarbij beperkt tot maximum twee cirkels na elkaar (dus in draf is dat 20 seconden). Ik snap wel dat als het op straat nog niet lukt je eerst in een veilige omgeving iets van communicatie moet opbouwen. Maar je gaat haar op straat toch niet longeren? Hoewel, ik durf buiten ook wel eens een cirkeltje of zijwaarts te vragen nu, voor de variatie, en dan heb ik weer iets om te belonen. Maar ik bedoel, doe leidoefeningen, eerst in de bak, dan een parcoursje, dan op het erf, de oprit, langzaamaan ook stukjes op straat, tot het vanzelf gaat en je tochten aan de hand kan gaan maken met je grote hond! Doe ik ook, en ik ben weinig sportief aangelegd, maar samen stukjes joggen vindt de mijne best leuk.
Als je inspiratie mist voor grondwerk, mag ik je dan deze tip geven?
Doe Parelli!
Ik weet het, het is mijn antwoord op elk probleem (OK, misschien niet voor koliek ) maar ik meen het wel.

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op maandag 11 mei 2009, 15:38:


Maar dit is de juiste link naar de volledige tekst:
http://www.paardenmanieren.be/kim/hlzhi/januari-april2009/40-januariapril2009/79-kfh