Het belangrijkste is de oorzaken vinden van gestaak en/of onrust en dan de aanpak vinden die werkt bij je paard.

Druk verhogen werkt bijvoorbeeld totaal niet bij Luna, zij is een paard dat juist gaat staken bij een beetje druk. Het heeft even geduurd voordat ik hier achter kwam. Zachtheid bij alles en eigenlijk is dat heerlijk, zo'n paard dat zachtheid afdwingt. Lichte druk op het leidtouw houden, is haar al te veel en vergroot het staken, laat staan meer druk geven op wat voor een manier dan ook. Het is paradoxaal om een stop op te lossen met zachtheid. Het lijkt bijna belonen van slecht gedrag, maar is het niet. Het is wel haar de tijd even geven zelf een beslissing te maken en met consequente zachtheid staakt ze zelden.

Nieuwsgierigheid vind ik persoonlijk wel leuk en daar neem ik dan de tijd voor. Ik hoef geen trein te halen en even ergens bij stil staan vinden we beide leuk. Ik vraag ook wel om door te lopen hoor en dat doet ze dan meestal ook. Luna staakt juist als mijn signaal, pressie word om door te lopen, een subtiel maar belangrijk verschil. Het verschil tussen een stakend onhandelbaar paard en een lief paardje vol vertrouwen.

Meestal wordt staken opgelost met vormen van verhoogde druk. Luna heeft me andere oplossingen laten vinden. En zolang die werken, je weet maar nooit, bevallen die me heel goed. Als ik bijvoorbeeld door wil lopen en zij niet, dan verhinder ik gras eten en wacht af. Ze schraapt dan soms met een been en besluit dan om door te lopen. Zolang het haar beslissing is en niet afgedwongen, gaat het goed. Als ze onrustig snel huiswaarts wil dan geef ik ook korte signalen met stem en leidtouw en evt. een rondje draaien. Haar bui ombuigen naar meer rust, werkt vaak ook, met een een graaspauze, goed getimed natuurlijk na een moment van goed gedrag.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op zondag 3 mei 2009, 12:05:


Natuurlijk we hebben allemaal ons eigen verhaal over de werkelijkheid.
Het mooie is, dat die werkelijkheid áltijd mooier en vriendelijker is dan welk verhaal dan ook. Lastig genoeg voor sommigen om het verhaal te scheiden van de realiteit, hoe doe je dit en is dat wel mogelijk? Weet één ding zeker, is je verhaal negatief dan zit je er naast.

Groet, Michiel
www.thework.org

tinne schreef op dinsdag 5 mei 2009, 18:21:


Als ik verschillende interpretaties hoor, is het eerste wat ik denk:
"beide hebben gelijk" en waarin dan? Waarschijnlijk zijn die donkere stallen met grote angstige ogen bekeken, niet beseffend dat dit de stallen zijn waar de paarden kunnen staan die op de vlucht zijn voor de muggen. Op de site rustruimtes genoemd als ik het goed heb. En al het andere goede is hierbij een beetje aan ze voor bij gegaan.

Dat Jantine zelf zou moeten gaan kijken, is teveel gevraagd, ze deelt geen dure sterren uit, wie betaald haar kosten dan? Wel kan ze in een mail vragen stellen, aan welk bedrijfje dan ook. Eerlijk en neutraal verwoord, krijgt ze dan ook wel een beeld uit de reactie. Dat ze naast andere info kan leggen.

Groet, Michiel

Peter Donck schreef op woensdag 6 mei 2009, 12:54:


Natuurlijk het gedegen werk is beter, alles echter op zijn tijd. Eerst kleinschalige initiatieven van de vooroplopers, wat later overgenomen gaat worden door de profs. Uit die volgorde kan je geen schakel verwijderen.

Groet, Michiel

veb schreef op woensdag 6 mei 2009, 6:19:

Wij zitten hier op kleigrond en deze winter heeft de boer een winterwei opengesteld voor de stalpaarden. 1 ha is dus intensief belopen geweest, met snachts 2 paarden constant en overdag wisselend tot zo'n 30 paarden er bij. Alleen toen mijn paard liever op een andere verharde paddock stond, dan in die drassige waterplassen, is die winterwei een maand leeg gebleven. Mest is er nooit uitgehaald en droog hebben ze altijd kunnen eten rondom de voerbak op een verhard stuk van 5 bij 10 meter. De wei wordt enkele keren gesleept bij half droge omstandigheden, waarmee gelijk alle diepe kuilen weer weg zijn.

Wat ik hiermee wil zeggen, klei grond kan dus best, als je niet zuinig op je gras hoeft te zijn. Wat altijd het geval is op je looppad. De wei houd je dan dicht als het te nat is. En op dat looppad heb je een stuk verhard voor droog kunnen eten. En laat je paarden dan maar lekker stampen als ze willen, door die vette klei. Slepen maakt alles weer recht op zijn tijd. En een vrachtwagen een heuvel speelzand laten brengen, voor ergens op je looppad is ook heel leuk. Het idee van die gratis stoeptegels, kan net zo goedkoop ook met grindtegels via marktplaats.

De weide zelf zou ik niet leeghalen van mest maar ook slepen, een stuk minder werk en net zo goed naar mijn ervaring. Of je zou paarden moeten hebben die extra gevoelig zijn voor wormen. Mestonderzoek is dus steeds nodig. Na de sleep zou ik die weidehelft 8 weken rust geven.

Groet, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 6 mei 2009, 16:58:


Een goede vraag voor mij zou zijn, hoe om te gaan met het karakter van Luna? En Esther's Tekla heeft waarschijnlijk het zelfde, we hebben wat wandelingen samen gemaakt. Luna is een paard dat niet tegen druk kan, ze wordt daar opstandig van en blokkeert.

In de kudde gaat ze haar eigen gang, is nooit agressief en geliefd bij andere paarden, ze houd van rust. Haar stops los ik nu op aan een doorhangend touw en verhinder grazen op dat moment. En zorg verder natuurlijk dat ze het leuk heeft op een wandeling. Subtiel trainen dus, zonder daarbij een lichte druk op het touw te hebben. Geheel met doorhangend touw voorwaarts vragen, ze zet zichzelf dan zo onder druk dat ze schraapt met haar voorbenen en haar hals in bochten wringt. Uiteindelijk beslist ze door te lopen. De eerste honderd meter duurt het even, daarna gaat ze makkelijk mee. Ik ben benieuwt hoe Hempling omgaat met een paard dat niet tegen druk kan?

Groet, Michiel