joop schreef op zondag 26 april 2009, 14:46:


Hoi Joop,vreemd.
Het berricht waar jij op reageert is hier niet te lezen van Piet???!!.
Heb het wel gevonden maar het staat hier niet tussen.

Ja zulke mensen kom je steeds vaker tegen,hebben ontdekt dat sommige paarden met kunstjes met hun koppie naar beneden gereden kunnen worden,het lijkt op aan het bit gaan maar is totaal tegenovergesteld.
Paard geeft vaak in eerste instantie toe omdat hij nog niet presies weet hoe eronder uit te komen.
Op den duur lukt dat het paard door allerlij maniertjes te ontwikkelen en wordt dan gezien als lastige knol.
De paarden die het vaker hebben meegemaakt nemen maatregelen zoals er gewoon afbokken.

Gelukkig zie jij het in maar veel eigenaren geloven zo een ruiter en gaan het nadoen of er les bij nemen met een daarna totaal verkloot paard!.

Groetjes conny

stumperd schreef op zaterdag 25 april 2009, 10:03:


Hoi Piet,

Had het verhaal van Allegra al doorgelezen en had vandaag door regen tijd om mijn oude foto's hier te bekijken.
Eerst schreef ik onder de naam reddertje en werd later stumperd omdat ik opnieuw moest aanmelden en ik mijn wachtwoord niet meer wist

Ik heb zoals je misschien wel weet twee pony's weer helemaal goed gekregen die al tijden geen hoefonderhoudt hadden gehad en al half jaar op stal stonden voor ze weg ..zouden gaan.
De bonte had mega tenen met vreselijke wijkende scheuren in de tonen en achter een trap tegen zijn kont gehad van ander paard en het zou niet meer goed komen.
Hij stond heel stijl.
Ik kon de voeten niet opnemen omdat hij gewoon niet op zijn andere pootje kon steunen omdat dan de scheuren open gingen.
Ik heb de tonen gevijld in het begin zonder de hoeven omhoog te houden,gewoon de vijl vlak langs de grond langs de teen halen en zo de toon vrij van de grond te krijgen zodat er geen druk op de wand kwam.
toen de voet na een tijdje wel gegeven kon worden de pony laten steunen om mijn knie zodat het geen pijn deed.
In de rijbak kon ik op den duur de vijl onder de hiel doorhalen en kon zo beetje vijlen.
Ook de achterhoeven gingen niet makkelijk omdat hij dan weer moest steunen op voorvoeten,dus ook achtervoet op mijn gehurkte knie gelegd voor stabiliteit.
Foto's onder reddertje 02-04-06 latere foto's onder stumperd 22-05-07.

Ook de andere pony had vergroeide hoeven die bijna omkrulden en het dier lag bijna de hele dag op stal.
Het eerste wat ik gedaan heb was de tenen rondvijlen van de voorhoeven zodat daar de druk weg was.
Ze hebben heel snel in de gaten dat je ze helpt en al ben je telkens iedere dag of paar x in de week bezig met kleine beetjes en belonen komt het goed.
Foto's andere pony 13-12-06 onder stumperd in het fotoalbum.

Allegra heeft hoogstwaarschijnlijk angs haar voeten te geven omdat ze dondersgoed weet dat ze dan pijn krijgt in haar andere voet.
Ook de achterhand is nog niet in staat het gewicht te verdelen.
Misschien kan iemand helpen voor ondersteuning zodat ze goed kan staan en je in ieder geval iets kunt doen.

Groetjes Conny

Hoi Christel,
Ik heb een stuk weggehaald omdat ik niet kon reageren .

Prachtig,duidelijk uitgelegd...ik wilde gister al reageren maar kon tussen de dingen door de tijd niet vinden.

Hoop dat veel mensen het lezen en de ogen openen en meer en langer van hun paard willen gaan genieten.

Wat mij ook opviel was dat het mode was een jong paard te hebben ongeveer 20 jaar geleden.
Mijn beesie was toen rond de 20 en in hun ogen een veteraan!!.
Men vroeg zich af wanneer ik een ander paard zou kopen.
Ook toen ik 18 werd dacht men dat ik mijn grote Welsch k in zou ruilen voor een heus paard.
Ik meet 1.58 m. en ben met haar gewoon tussen de paarden gestart.

Nee,dat wereldje heb ik nooit kunnen en willen begrijpen.
Hoeveel mooie talentvolle jonge paarden er niet in paar jaar tijd kapot zijn gereden...je wilt het niet weten.
Bolspat aan achterbenen en andere toen onverklaarbare kreupelheden.
Als een paard niet aan de teugel wilde staan werd het dier met het hoofd tegen de wand gezet en dan moest ie wel ,tot er een paard zo heftig reageerde dat het achteruit ging en stijgerde,ruiter eraf met rugletsel.
Paard was onbetrouwbaar en werd afgevoerd.
Er waren nog mensen die het wilde proberen goed te krijgen maar de ruiter was zo pisnijdig dat ze niet af wilde gaan en had geen pardon.
Elk ander paard daarna was hommeles tot ze naar andere manege ging en we niets meer hoorde.

Ach..van die dingen...

Groetjes conny

Ilma Meijer schreef op zondag 26 april 2009, 20:55:


Hoi Ilma,

Ja,mensen die onze tijd nog hebben meegemaakt zien het verschil met nu.
Sommige dingen zijn sterk verbeterd dankzij sites als deze en dat is wel nodig nadat de dressuur zo ineens op kwam bloeien in die jaren.
Ben wel blij dat ik het heb meegemaakt en dus nu met een andere manier naar het paardrijden ben gaan leren kijken.
Ook gemengde gevoelens van ...wat heb ik mijn beesie allemaal niet aangedaan ,je wist niet beter,gelukkig hield ik wel heel veel van haar en was ik altijd erg voorzichtig.
Alle tijden hebben voor en tegens maar hopen dat de paarden er ooit wat aan hebben met de nieuwere toekomstige generaties die veel kunnen vinden op internet!!.

Groetjes Conny