Piet schreef op woensdag, 10 november 2004, 16:58:


Een groot bezwaar is dat je *per portie* gaat voeren bij een dier dat van nature gemiddeld 16 uur per dag bezig is met eten. Je ontkomt dan bijna niet aan een "piek" in het vrijkomen van voedingsstoffen.
Voor mensen is dit normaal, want wij zijn wezens die per portie eten. Wij kunnen ook ons te buiten gaan aan een overvloedig kerstmaal maar krijgen daar niet ineens pijnlijke teennagels van. Paarden zijn echter niet gemaakt om voedsel per portie te eten, wat alleen al blijkt uit het feit dat paarden hoefbevangen kunnen raken van teveel eten in te korte tijd. Voor zowel de darmflora als de verwerking van voedingsstoffen is dit soort onregelmatigheid voor een paard erg slecht. Als de hoeveelheid zo klein is dat ie niet hoefbevangen raakt wil dat nog niet zeggen dat het dan niet schadelijk is.

Een ander bezwaar van bijvoeren is dat je de darmflora verandert. Er gaan andere bacterieen groeien die bovendien op een andere plaats in de darm gaan zitten. Vaak verhinderen die weer de opname van voedingsstoffen uit het andere voer. Granen en mais zijn nogal berucht.

De veiligste vorm (voor althans de darmflora) van bijvoeren bestaat uit het bijvoeren met haver. Olie schijnt - met mate - ook niet al te veel schade op te leveren.

Bieten geven veel te veel suikers en kunnen gistingsprocessen in de darmen veroorzaken. Behalve koliek geeft het ook een ernstige verstoring van de darmflora.

Zoek eerst eens op internet voordat je gaat bijvoeren, er zijn veel interessante sites waar veel informatie op te vinden is. Voerfabrikanten zijn wat dat betreft veel minder objectief.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op woensdag, 10 november 2004, 17:00:



Schrijf ik hierboven toch? Waarom zou ik het aan Parelli gaan vragen als het antwoord al op zijn website staat?


Dat schreef iemand anders hoor, ik niet. Hoewel ik wel denk dat het zo is, maar zolang ik de Piaffe niet kan demonstreren met mijn touwhalster heb ik niet zo'n recht van spreken hierover denk ik...

Groeten,
Frans

Marianne schreef op woensdag, 10 november 2004, 17:31:


Oh, is DAT het! Maar ik heb toch nergens geschreven dat ik tegen het bit ben (in tegenstelling tot een aantal anderen hier?) Ik ben alleen tegen het vooroordeel dat een bit veiliger is dan een halster en dat het onverantwoord is om op een halster te rijden.


Oh, Parelli rijdt op de diverse video's ook op paarden die hoefijzers hebben. Daar ben ik het ook niet mee eens. Niks inconsequent dus.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op donderdag, 11 november 2004, 10:17:


Ik verkoop geen halsters. Maar kan je uit ervaring vertellen dat we bij geen enkel paard tot nu toe (en dat zijn er aardig wat inmiddels) hebben gemerkt dat het bit minder betrouwbaar werkt dan een bit, eerder integendeel. En de paarden waar het om ging waren beslist geen doetjes.

Jack was met geen bit te houden. De laatste keer dat ik met bit op hem gereden had was hij zonder paniek of zo op topsnelheid naar huis aan het rennen, ik heb de teugels om de knop van mijn westernzadel gedraaid en ze een voor een als de fok van een zeilschip naar binnen gelierd, de knop als bolder gebruikend. Nada noppa resultaat.

Baladeika was gefokt als ren-arabier. Nou rennen kan ze, en ook op bit werkte de rem maar zeer onbetrouwbaar. Ze wordt nu al een paar jaar uitsluitend op halster gereden en calamiteiten hebben zich niet meer voorgedaan.

Harisha is bij tijd en wijle (nog) een echte paniekkikker. Kruising draver-arabier, ook geen suf geval dus. Tot nu toe is ze er nooit vandoor gegaan. Hoe dat met bit zou zijn geweest weet ik niet want ze heeft nooit een bit in gehad.

Hilda, paard van Lucia Hofman, nu Endurance klasse IV gerechtigd. Ook een draver, wordt buiten uitsluitend met een niet-mechanische hackamore gereden. (In de bak voor dressuur-gymnastiseren enzo wel met bit, maar buiten nooit).

Paard in Andalucia met de reputatie alleen maar op topsnelheid te kunnen gaan. Scharenbit eruitgegooid en op touwhalster gereden. Het was wat tricky maar ging beter dan wanneer er een bit in had gezeten.

De andere paarden van Huertecilla zijn toen ook zonder bit gereden (zie ook de foto'), eveneens geen probleem.
Ik ken nog vele paarden, vooral binnen de NVVR die bitloos gereden worden, maar ik beperk me in het bovenstaande tot de paarden die op een bit niet of twijfelachtig te houden zijn. Doel is te laten zien dat bitloos niet onbetrouwbaarder is dan met een bit. Op dit forum zijn nog veel meer mensen die ook bitloos rijden en die leven allemaal nog steeds.

Eerlijk gezegd moet ik de eerste nog tegenkomen die na goede voorbereidingen de conclusie deed dat bitloos minder veilig zou zijn. Eenmaal het bit eruit blijft het bit eruit lijkt het, en dat is veelzeggend.

Groeten,
Frans

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:14:

Eerst zeg je:


Hieruit mogen we de conclusie trekken dat jij denkt dat iets dat harder inwerkt voor een betere stop zorgt. Of dat zo is betwijfel ik, maar ok, jij denkt dat dus laten we daar van uitgaan.

Maar dan schrijf je:


Je stopt beter als je iets hebt dat harder inwerkt (=vervelender) zeg je. Nou dan moet jij juist voor een bitloos ding kiezen want jouw paard hekelt druk op de neus.

Ik geloof dat ik er ook niks meer van snap....


En dat was toch waar het over ging, een NOOD-situatie? Als niets dan helpt maakt het toch ook niet uit of je met of zonder bit rijdt? Minder dan niets bestaat toch niet????

Groeten,
Frans

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 november 2004, 11:47:


Wat werkt het hardste in bij Isabella?


En dan stopt ze toch netjes? Dus wat is het probleem?
Oh, bedoel je dat ze NIET stopt. Nou, dan is dat toch "er vandoor gaan"? Tenminste zo noem ik dat als een paard niet meer wil stoppen.

Groeten,
Frans

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 november 2004, 20:25:


Dat was me geleerd: Het bit is je rem. En als je dan met 60 Km/h stuurloos naar huis aan het gaan bent, wat doe je dan? Als mijn auto niet zo goed remt is het eerste wat ik doe harder op het pedaal trappen. Logisch toch?

Dit verhaal was jaren geleden de aanleiding om alles wat ik geleerd had overboord te gooien en eens logisch te gaan nadenken. Sindsdien ben ik ook genezen van de illusie dat je met een bit beter kan remmen dan met een halster.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op vrijdag, 12 november 2004, 14:15:


Kun je mij uitleggen hoe je dit gedacht had? Ik weet zeker dat bij mijn touwhalster het gedeelte dat achter de oren loopt uitsluitend is bedoeld om te voorkomen dat het ding niet van het paard zijn neus afglijdt als ik met een losse teugel rij. Als ik druk uitoefen dan is dat uitsluitend op de neus (de "bakstukken" bollen daarbij iets op, een teken dat ik het touw dat achter de oren loopt zelfs oplicht).


Nee, remmen is geen druk achter de oren.


Hoezo, kun je dan niet meer aan het bit trekken als hij zijn mond open heeft of doet het dan geen pijn meer?
Volgens mij heft het "mond open doen" niets op, is het slechts een teken van verzet. Ik heb zelfs paarden die bitloos gereden zien worden de mond zien opendoen als er aan de teugels getrokken wordt. Misschien aangeleerd, misschien domweg een uiting van ongenoegen.


Hetzelfde misschien als wanneer ik hard met een bit zou inwerken op een paard dat zijn mond al open heeft. Wat kan ie DAN nog doen?

Groeten,
Frans

Hans van Keeken schreef op zaterdag, 13 november 2004, 18:23:


Eh... Meer dan de helft van de Europese dravers kan tölten hoor! Dat Amerikaanse bloed zit al overal in.
En inderdaad, Jack, mijn draver, kan ook tölten en (ren)telgangen. Overigens weten veel eigenaren niet eens dat hun draver een gangenpaard is.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op zaterdag, 13 november 2004, 18:37:


Een groot gevaar van vitamine A is juist dat het vetoplosbaar is. Voer een tijdje veel vit. A en er wordt veel in het vet opgeslagen. Als je paard daarna afvalt om wat voor reden dan ook en er veel vetreserves worden verbruikt komt al dat opgeslagen vit. A ineens vrij, wat dan voor een vit. A vergiftiging kan zorgen.

Bij paarden die gras of vers hooi krijgen is het uiterst onwaarschijnlijk dat ze ooit een tekort aan vitamine A krijgen.

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 13 november 2004, 20:40:


Ik ook. Ik weet niet beter of wortelen hoeven helemaal niet te rijpen. Als ik ze voortijdig uit de grondtrek zijn ze altijd al oranje. Laat je ze langer zitten dan worden ze veel groter, maar niet 'oranjerder'. Ik heb nog nooit wortels teruggeduwd in de grond 'omdat ze nog niet oranje zijn'.
Lijkt me zowiezo een raar verhaal (sorry Marianne) want dat ze voedingsmiddelen kleuren voor mensen dat is bekend, maar of dieren er nou zoveel om geven of het eten een mooi kleurtje heeft vraag ik me af...


In hooi zit vitamine D, mits het door de zon is gedroogd.

Groeten,
Frans

Iemand doet wel erg zijn best om reclame voor ons te maken (en dan weer eens excuses te maken, en dan weer... etc.) Zie:

http://www.hippics.net/phpBB2/viewtopic.php?t=8223

Groeten,
Frans