Peter Donck schreef op dinsdag 21 april 2009, 21:04:


Jij hebt meegelezen! Korsten heb ik helemaal onder controle
Ben een snelle leerling en al jaren getrouwd

Peter Donck schreef op dinsdag 21 april 2009, 21:23:


Bang in het donker, Peter?

Esther schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:10:


Ja, Eddy, daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar. Hoe doe jij dat? Je zult toch ook wel eens een paard onder ogen komen waarbij je met je handen in het haar zit of niet soms? Nou niet gelijk gaan brullen: Nee, dat heb ik niet! want daar geloof ik niet in. Ook jij komt voor dilemma's en ik zou graag willen weten hoe je te werk gaat, welke stappen je neemt, stop je een paard direct in een vakje met een karaktereigenschap of kijk je naar het paard als individu. Kortom, kom op man, vertel eens ... wat zou jij doen?

Peter Donck schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:19:

Wil schreef op dinsdag 21 april 2009, 23:09:


Ik hoop echt dat de man van de ijslander nog een klein beetje geduld over heeft en zichzelf en het diertje een kans geeft.
Ik denk dat sommige dingen soms zo voor de hand liggend zijn dat je ze daarom niet ziet; je komt in een cirkel en raakt er maar niet uit. Misschien dat alle verhalen van anderen een hart onder de riem kunnen zijn of, nog beter, een eye-opener. Je weet maar nooit!
Wat ik zo bijzonder aan dit topic vond is dat er zoveel verhalen los kwamen. Dat geeft ook minder ervaren mensen moed, je voelt je niet zo alleen als je door tegenslag weer eens van je rose wolk af kukelt. Ook heel leerzaam om te lezen hoeveel methoden er zijn om te onderzoeken waar het probleem zit of om met een open mind weer eens naar jezelf en je paard te kijken. Of je nu Prof. Mr. Dr in de paardrijkunde bent of een klungel, als het goed is komen beiden tot dezelfde conclusie: wat zijn paarden toch bijzondere en fascinerende wezens en wat een voorrecht om met ze om te mogen gaan!

@Isabel: ik weet niet of je nog mee leest, maar 11-7 heb ik een cursus ... bekappen!!!! Tada!!!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:48:


Een goede leraar (van mijn part: meester) geeft graag zijn kennis door. Sterker nog, het is zijn enige drijfveer!

Hoe gaat het nu met Verasita, Trudy?

Isabel van der Made schreef op dinsdag 21 april 2009, 23:25:


Goddank wel, anders praat ik nog steeds over de buitenkant van een hoef
Zat net te denken ...
Ilona/Frans, kunnen jullie niet nog wat cursussen ontwikkelen? Bijvoorbeeld: grondwerk of anatomie van het paard cq gezondheidsleer e.d.?
Er zijn heel wat cursussen overal te volgen, maar vaak niet vanuit jullie gedachtengoed.

Anja Seijn schreef op dinsdag 21 april 2009, 23:32:


Help, ik zit net wat foto's te bekijken ... kadaverhoeven!!!! Wat eng!

Als je de beschikking over een weiland zou hebben, zou je ze dan nog weg doen?

Wil schreef op woensdag 22 april 2009, 1:28:


Ik heb 4 stallen die niet gebruik worden!

van lennep schreef op woensdag 22 april 2009, 11:05:


Geweldig, Esther, en wat een moedige beslissing. Ik wens je heel veel succes!
Groet, Anja

Wil schreef op woensdag 22 april 2009, 22:37:


Ja hoor, hier wel .... vooral dat de wei in lopen als je wilt gaan rijden, hahaha. Ik vind het ook grappig, maar ze lezen ons verrekte goed of zouden ze mijn rijbroek inmiddels herkennen??????
Pepper is altijd zeer oplettend, als je de wei binnen stapt kijkt ze direct met de oren naar voren en zeer onderzoekend. Moet je haar iets toedienen met bijvoorbeeld een spuit of iets anders dan eventjes kletsen en een aai, ook al verstop je je spuit in je jas, ze voelt het en neemt de benen. Loop ik haar straal voorbij en ga met Jeen of Goke staan kletsen, dan staat ze ineens achter me.
Dat slaapstandje in de baalhoek, herken ik ook ... dat doet Jeen altijd! In slaapstand opzadelen is best lastig en als je hem dan vraagt of hij op alle 4 de benen wilt gaan staan, zakt hij gewoon door het andere been ... pffffff ...
Als hij gepoetst wordt kan ik hem geen moment alleen laten, want dan moet mijnheer overal aan snuffelen. Maar als hij zijn zadel op heeft en zijn hoofdstel om, dan kan ik rustig naar binnen om een kop koffie te gaan drinken, hij staat te staan, in de slaapstand met de slaaporen ... geen beweging in te krijgen. Ik heb het natuurlijk niet echt geprobeerd dat koffie drinken, maar zou mij niet verbazen. Als hij helemaal klaar voor de aktie is, doe ik mijn chaps om en mijn cappie, ruim mijn spullen op .... en hij staat compleet bewegingsloos tot de woorden: kom je mee, jongen? sloffer de sloffer de slof ... ja, ik kom mee.

klaartje schreef op donderdag 23 april 2009, 11:05:


Wat een onwijs leuk veulentje! Gefeliciteerd!

De helft van mijn weiland is midden maart dit jaar doorgezaaid met een mengsel van geschikt paardengras. Het is een heerlijke graasweide aan het worden en mijn paarden staan er vanuit hun karige weidje verlekkerd naar te kijken. Wanneer kunnen mijn paarden hier veilig op grazen, zodat ik de andere helft aan kan pakken? O ja, ik heb een gedeelte afgezet als standweide, de rest wil ik gebruiken als graasweide, dus beperkt.