Wil schreef op maandag 20 april 2009, 23:19:


Paarden zijn gruwelijk jaloers. Ik heb dit al eerder geschreven, maar dat verandert niets aan de waarheid. Jalouzie is een atavistische eigenschap, het gaat om overleven. Mensen zijn maar dieren. En soms vertonen we nog dierlijke trekjes.
Het is erg antropodinges om te denken dat jalouzie bij paarden niet bestaat omdat dat antropodinges zou zijn.

Of een paard zich zal afsluiten omdat je op een ander paard hebt gereden, weet ik niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen, ja.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:03:


Ja hoor, het is weer raak. Druppel moet weer zieken en een leuk onderwerp de nek om draaien.
Hou gewoon je bek als je niets te zeggen hebt. Wil heeft je een vraag gesteld, daar ga je niet op in. Maar je hebt wel tijd om iemand aan te vallen.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:31:


Conclusie: je wilt niets zeggen, alleen zieken.
beter je kop te houden.

Esther schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:45:


Esther, je bent vergeten dat druppel ook enige uren per dag bezig is regenwormen te zoeken, en niet te vergeten hoefmesjes te slijpen.
Maar in Belgie rekenen ze anders.

Wil schreef op dinsdag 21 april 2009, 22:54:


Ik vond het ook heel bijzonder om te lezen. Leuk om te zien hoe mensen te werk gaan. Echt een leuke draad.

Anja Seijn schreef op dinsdag 21 april 2009, 23:21:


Hey, goed!
Heb je nog even de tijd om te studeren.

Wil schreef op woensdag 22 april 2009, 22:37:


Leuk te horen Wil. Ik hoop dat ze er wat mee kunnen.

En het blijft een leuk onderwerp.

Toen ik met Opal begon, was het geen probleem haar 'te pakken te krijgen'. Maar als het halster aan was, dan kreeg je haar niet mee, ze staakte totaal.

Nu, bestaat dat niet meer, maar er is nog wel altijd een spelletje wat ik niet helemaal begrijp.
Ik kom aan, zij komt naar me toe, we schurken wat, en dan gaat meestal het halster aan. Soms echter, wil ze het halster niet aan, en loopt ze los met me mee. Ook prima.
Of ze komt niet naar me toe, en ik moet helemaal naar haar toe lopen en als ik dan vlak bij haar bij ben, galoppeert ze weg naar het hek en staat daar op me te wachten. He he ben je daar eindelijk!!!
Of ze loopt los met me mee, en draait zich op het laatste moment om en rent weg, en maakt daar een spel van.
Het is niet dat ze niet met me mee wil, maar er moet spanning in zitten, lijkt wel. Sommige mensen zouden dit niet tolereren. Ik lach er om en speel het spelletje mee, ook al snap ik het niet.

verasita schreef op woensdag 22 april 2009, 21:45:


Als je leert van je fouten, dan zijn het toch geen fouten meer. We zijn niet alwetend geboren.
Mijn ervaring is ook, dat millimeter werk erg belangrijk is als de hoeven slecht zijn. Blijf lekker punniken, doe ik ook, en dat is het beste wat we kunnen doen voor onze lieverds. Het is zoals je zegt, jij bent degene die het meeste weet wat Vera's hoeven betreft. Jij bent daar superdeskundige.
Liefs, Isabel

Christel Provaas schreef op zondag 26 april 2009, 18:10:

Christel, je bent een heldin.
Mooi verwoord, niets aan toe te voegen, knap.

Isabel