Piet schreef op maandag 20 april 2009, 10:27:


Ja, ik herken het.
Maar ik ben harder geworden en zeg meer en meer neen tegen extra's. Om mezelf en mijn gezondheid te beschermen, om de kinderen te beschermen tegen verdriet bij alweer een afscheid en niet in het minst om mijn huidige paarden de tijd te gunnen om met mij iets te doen.
Qua plaats zou er hier nog wel eentje bij kunnen (maar dan ook niet meer dan dat), qua tijd... Piablo kijkt nu al zielig als ik Conny neem om de piste te slepen en geen tijd meer over heb om iets met hem te doen. Of als ik de verharende shets poets en dan vaststel dat daar giga veel tijd in kruipt en hij enkel maar vlug een borstel over zijn lijf krijgt.
Misschien later, als de kinderen ouder zijn.
Nu is er een zielige kip bij gekomen (wel heel mooi en legt ook goed, maar loopt slecht) en een opvang konijn.
Tijd is het grote knelpunt.
Of ik moest me helemaal op paarden toeleggen, maar de honden en de rest zijn er ook nog.

Een blind rijpaard... lijkt me niet ongevaarlijk in het bos en zo, je zal altijd voor hem moeten uitkijken. Of alleen in de bak of op een effenweide blijven rijden.
nooit een galopje over ongelijk terrein met misschien een tak of putdeksel op kuil of plas.
Ik zeg niet dat het niet kan, het zou alleen mijn keus niet zijn.
Fijn voor hem dat sommige mensen er anders over denken.

Anja Seijn schreef op donderdag 23 april 2009, 11:43:


Ik zou het nu een keertje maaien en dan een week wachten, is het terug goed stevig en dan kunnen ze er op.

vagebond schreef op maandag 27 april 2009, 20:52:


Waarom doe je een graaskorf aan bij een te dun wordend paard?
Ik zou dat ding gewoon uit doen als ze afvalt.

Arina Bezemer schreef op maandag 27 april 2009, 21:42:


Tja, anders te dik en gevoelig maar nu te dun. Graaskorf aantal uren per dag uit doen dus. Of aan op de weide en uit voor het hooi. Of eentje zoeken met grotere gaten.

Mooi, Pien! Gefeliciteerd!
En een merrietje, mooie benen, prachtig hoofdje en je verlangde kleur.
Lijkt BD wat dun of is dat de foto maar?
Heel veel plezier met haar! 't Ziet er een prachtige meid uit!

Net het laatste bezoek van de dierenarts achter de rug, na alle ellende en ontwormingen zijn ze terug officieel helemaal gezond, op gewicht en wat ik maar meer wil verklaard.
Nog een klein opdrachtje: scheren. Fons, maar vooral Django, hebben het veel te warm en verharen tergend traag dus morgen gaat de tondeuze er in.
Fons is overigens, na uitval bruine dekharen wit geworden, nu terug bruin aan het worden want dat wit was dus de onderwol die slecht loslaat, ik zie nu al hier en daar wat kort bruin er door schemeren op de enkele plekken waar hij uitverhaard is.
Gek beest.

Mijn dag is goed, ik en helemaal blij dat de aanslepende bezorgdheid nu echt voorbij mag zijn!

Aafke schreef op vrijdag 1 mei 2009, 8:30:


k dacht ook aan zoiets, of in een trailer als ze dat ok vindt, dan kan ze tegen de wandkussens leunen.
Of inderdaad gewoon samen met nog iemand .

Spirithorses schreef op vrijdag 1 mei 2009, 9:17:

Die is gewoon jaloers op Aphra en is bij jullie "herboren" . Wordt een blijvertje hoop ik!

Een van mijn mini's had het vorig jaar, op precies de zelfde plekken. Nadien kreeg Piablo het op de billen. Bij Piablo ging het spontaan over, bij de mini heeft het erg lang geduurd. Volgend de dierenarts was het een infectie op insectenbeten, ik heb het behandeld met isobetadine shampoo maar eigenlijk is het pas met het verharen helemaal weg gegaan.

Spirithorses schreef op zondag 3 mei 2009, 22:27:

Tja, ik heb er hier ook mee gezeten met onze 3 hengstjes. Moon (arabier, 2 ondertussen) bijt Anna nooit meer, mij heel soms als ik hem niet in het oog houd. Anna kan er mee kroelen en alles doen en wordt nooit gehapt, ik kan hem aaien en verzorgen maar echt kroelen dan bijt hij terug dus dat doe ik niet.
De minishetjes: Django heeft 1 keer gebeten toen we hem net hadden naar een van de kinderen, die begon spontaan te gillen waar hij dan weer van schrok en heeft het nooit meer gedaan.
Fons vraagt en waarschuwt, hij begint met snuffelen, dan neus fronsend tegen je aan, dan met lippen vasthouden en als je dan verder kroelt of niet "pas op" of zo zegt dan heb je in zijn ogen toestemming gegeven om verder te gaan.
Elkaar en mijn ruin bijten ze wel, maar daar heb ik weinig last van .

Geduld en consequent zijn en hem niet de kans geven dus. Duidelijk grenzen aangeven op een rustige manier. Alhoewel de onbedoelde schriktherapie bij Django ook hele goed hielp .

Bijten is nog zo erg niet, ik vind dreigend op je af komen en met de voorbenen maaien en steigeren enger hoor! Maar ook dat stadium zijn we voorlopig voorbij hier.

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 5 mei 2009, 11:44:


Ik heb ze ergens als WC-rol houdertjes gezien. ook mooi en nuttig .

Arabesk schreef op dinsdag 5 mei 2009, 14:37:


Kan je helaas niks aan doen. Ik zag laatst in de hondensportwinkel ook een slipketting met ijzeren pinnen aan de binnenkant.
Om van de antiblafbanden en teletakten nog maar te zwijgen.
Mensen...

Hier ervaring met 3 heethoofen.
Atout-Pique op snelheid(21j arabier) is na een tijdje wel steeds terug te nemen maar niet terug rustig, hij blijft dan ter plekke galoperen, trippelen en met zijn been stampen.
Nu heb ik hem pas sinds zijn 14e, dit gaat er niet meer uit denk ik.

Conquistador is ook een aan- uit ponieke (welsh, 17), kan loeihard galoperen en haalt dan de arabieren nog in ook. Maar die is ook uit rengalp op 5 meter stil te zetten. Nu heeft hij een uitgebreide dressuurbasis, dus dat helpt echt wel.

Piablo (arabier, 7) is nog meer aan- uit, en dan meestal eerder aan de luie kant (alhoewel hij met ouder worden onder het zadel wel echt speelser wordt). Hij is er 1 keertje echt zwaar vandoor gegaan met me, nu 2 jaar geleden denk ik.
Ik galopeer wel buiten, maar alleen gecontroleerd.
Dus eerst tempocontrole in stap en draf, kan ik hem niet makkelijk trugnemen in draf dan wordt er neit gegalopeerd. Aanspringen in galop, even verder kijken of ik tempo kan verhogen en terugnemen en is dat heel makkelijk, dan mag hij wat harder.
Voluit doe ik gewoon voorlopig niet met hem tot ik gedurende een half jaar of zo ALTIJD direct controele heb in draf en tragere galop.
Wat ik wel uitgebreid doe is galop oefenen in de bak, korte stukjes aanspringen (joepie, vorige zondag 3 keer na elkaar direct correct in rechtergalop!!!), overgangen,... en wat ik ook doe is op het einde van een buitenrit als hij wat moe is Conquistador laten achterblijven en hem vooruit galoperen, gehoorzaamheid in terugnemen krijg je maar als ze ook vlot vooruit gaan wanner jij dat wilt heb ik gemerkt . En dat was een hele nieuwe ervaring voor ons, op een lang recht stuk buiten in galop been moeten bijgeven.
Maar zonder pony achter ons doe ik ook dat voorlopig nog niet, dan rent hij hard naar huis vrees ik ipv op de pony te willen wachten.

Maar een voorwaarts paard is ook voor mij veel fijner te rijden dan een sloom, zeker die momenten dat je alle energie ter beschikking krijgt en kan gebruiken, voelt voor mij veel fijner dan een paard wat energie terughoudt en dan zijn eigen ding begint te doen.

Veel plezier samen! Klinkt zeker alsof jullie heel goed op weg zijn!

veb schreef op vrijdag 22 mei 2009, 20:33:


Is hij helemaal goed uitverhaard? Die 2 van mij nog altijd niet overal en dat geeft jeuk.
Geen luizen of zo?
Wat ik vroeger soms deed met d eshets is EENMALIG wassen met teatree shampoo, dat verjaagt wat kriebelbeestjes, helpt om de schilfertjes weg te doen, helpt het laatste losse haar weg en ontsmet eventuele kleine schuurwondjes.
Mijn bende hier komt 's avonds spontaan binnen schuilen tegen de opkomende muggen (nogal natte weide met rietveld langs achter), ik houd ze dan ook 's nachts in stal met ruime paddock en wat hooi en overdag mogen ze de weide op.
Bij warm weer en veel zon komen ze over de middag ook een paar uurtjes schuilen.

Graaskorf: hangt van het model af, die uit "halstertouw" achtig spul met redelijk grote gaten in vallen meestal goed mee. Die plastiek dingen zijn ondingen. Hier lukt het niet, ze doen die uit bij elkaar, dus maar 's nachts binnen.

Hier twee paarden met "drukproblemen" maar dan allebei heel anders.
Piablo kon moeilijk met druk om toen ik hem net had en ging ook vaak steigeren, was een beetje zijn manier van neen zeggen of van te zeggen: ik kan dat niet of ik ben bang.
Nu er heel veel wederzijds vertrouwen is, is dat probleem voorbij, met tijd geven, laten kijken etc etc en raar maar waar, nu kan hij plots wel met druk om. Hij vertrouwt me door en door dus ik maf druk gebruiken, zoiets.

Moonlight kan ook moeilijk met druk om, zegt dan neen, ik wil niet. En dat is een heel verschil met Piablo's neen ook al uit het zich in het zelfde gedrag (steigeren). Maar waar Piablo nooit bedreigend leek voor me, is dit bij Moon soms wel het geval. Moon kan zich ook helemaal schrap zetten, nek er op en wegdraaien wat Piablo dan weer niet deed.
Anna lost dit op door hele kleine dingen te vragen, alles in hele kleine stapjes waarbij hij niet direct denk" ik kan/wil niet maar wel heel consequent te zijn in wat ze vraagt. En ook dit werkt. Voor mij is dit uittesten van een 2-jarige hengst er te veel aan, zij vindt het leuk en kan er mee omgaan. Gevolg: Moon is heel braaf bij haar, en ik vermijd dingen te doen met hem . Maar zij kan dan weer moeilijker met Piablo's onzekerheden om.

Dus waar ik naar toe wil: "problemen met druk" zij niet eenduidig qua oorzaak noch qua oplossing. Ik probeerde met Moon om te gaan zoals ik met Piablo deed, maar dan kreeg ik al heel snel een "dominante" jonge blaag die de vloer met me aanveegde en me beet. Nu ik hem negeer en Anna met hem werkt is dit voorbij.
Anna probeert met Piablo om te gaan zoals met Moon (ik vraag niet veel maar je MOET wel) en kreeg een paard wat ging staken en geen plezier meer in het rijden had.

Wat voor jou en Luna het geval is... geen idee zo via tekst. Maar misschien heb je iets aan deze voorbeelden om te zien waar ze in past en wat je best doet . Succes!