Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 0:54:


Wat een treurig verhaal, zeker ook voor eigenaresse. Ik denk ook dat het erg moeilijk zal worden voor de oudste, wie heeft er zoveel ruimte, tijd, rust, geduld en geld. Voor het jonge paard is meer kans, die is helemaal gezond?

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 11:41:


Ja, ik ken het gevoel, je doet zo je best, en paard blijft nee zeggen, heel erg moeilijk. Er waren erg veel mensen die niet snapte dat ik haar geen 'lesje' leerde...


Dan is er in ieder geval een goede basis, hmm, té ontspannen, hier ook bekend, een soort van oostindisch doof?

Ik ben uiteindelijk bij iemand terecht gekomen die natuuropstelling voor dieren doet, en toen kwam het hele veulenverdriet eruit. Daardoor kon ik meer begrip opbrengen en had ik het geduld om door die héle zure appel heen te werken.

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 20:16:


Jaaaa!! Daarom heb ik mijn merrie gehouden toen ik het ff niet meer wist. Deze
paarden zijn eigenlijk heel kwetsbaar, lopen een groot risico om mishandeld te
worden!


Precies Moniek, nu heb ík dat wereldpaard!


OOwwwww, zo herkenbaar! Ik heb er weleens twee uur overgedaan om
mijn merrie uit de wei te krijgen..
Kunst is: niet op je kop laten zitten, je niet laten beïnvloeden door het gedrag. Wat ze uitspoken, is heel nadrukkelijk -niet interessant-
Als je deze houding handhaaft, en je zorgt ervoor dat stilstaan niet zo erg comfortabel is, je zorgt dus dat de vrijblijvendheid eruit gaat, dan uitéindelijk...valt het kwartje.
Dit is een prachtige levensles als je ervoor gaat.

Misschien heb je hier iets aan:
http://www.youtube.com/watch?v=HAeuWvNgyt4
Let speciaal op de reeks gezichtsuitdrukkingen.

Toen ging het alweer een heel stuk beter, het was ooit veel erger.
Ik ben ongelooflijk blij dat ik dit toen gefilmd had, want nu kijk ik terug en denk,
wat heb ik toch veel bereikt met dit paard. Maaar: zonder een flinke dosis
gevoel voor humor had ik het nooit gered
En nog een voordeel:gevaarlijk zijn deze paarden niet!!

Ik hoop dat de eigenaar hier wat aan heeft

groetjes

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 21:43:


Nou dan! Er moet een ingang zijn, echt

Sieta schreef op dinsdag 21 april 2009, 10:13:

één met je paard..lonken naar de heren

Nog één voor de liefhebbers:
http://www.youtube.com/watch?v=JG2Ir0Fk8KM&feature=related
Mopperdemopper HAHAHA

Piet schreef op dinsdag 21 april 2009, 11:15:

Neeee, de camera kijkt naar haar, ik nadrukkelijk -niet- de camera zit niet in me ogen
Ik let eigenlijk helemaal niet op haar, ik registreer haar, meer niet.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 april 2009, 15:31:


jaaa, de bekende stuurlui..daar heb je wat an.
Jij gaat in op haar boodschap, hè Eddy? Dat is nou net niet wat je moet doen.
Gewoon de vraag aanhouden, tot ze weer meekomt.
Ze loopt wel degelijk mee, maar nog in haar tempo. Tegenwoordig gaat ze een stuk overtuigder mee. Dit is een oud filmpje.
Lichaamstaal speelt wel degelijk een rol, dat is het meest belangrijk.

Hóe tolereer jij dan niet, Eddy? Klap erop?