Maf paard..... Omdat ik haar nog niet echt kon laten werken hebben we nog een uurtje gespeeld. Oa. gevoetbald. Dat gaat geweldig.
We doen het al zo dat zij hem terugschopt als ik hem naar haar toe schop. Het maakt haar helemaal niet uit waar de bal haar raakt, zelfs al is het uit het niets tegen haar achterbenen.
Op een gegeven moment schoot ik de bal vanaf de zijkant klem onder haar buik . Dat was even vreemd, maar geen reden om zelfs nog maar het hoofd op te tillen. Integendeel, het voelde wel lekker zacht.....
Zo lekker zacht dat ze wel eens kon proberen of ze er niet op kon gaan liggen.....
Dat ging even goed, totdat ze haar voorbenen iets wou verzetten, toen lag ze met bal en al op haar rug. Had je die kop moeten zien
Ik had 2 toeschouwers, maar geen foto's natuurlijk, want de eerste prijs was al bekend geweest ... Een getuigenverslag geldt niet zeker??

Myriam schreef op dinsdag 7 april 2009, 17:58:


Awel? Wat let je? Gewoon via de familie in Antwerpen tijdens jouw misschien wel terecht lange paasvakantie?

Cedric Coucke schreef op dinsdag 7 april 2009, 19:43:


Komaan! Cedric!! Wat dacht je van Frans zijn powertool? "The easy rider"?

Jenneke Mulder schreef op dinsdag 7 april 2009, 21:26:


Hallo! Jenneke.
Ja ik denk dat Petra wel in de buurt komt. Wat stom, ik zie haar altijd over het hoofd.
Piet doet niet mee. Of het moet een noodgeval zijn, dan kom ik zeker en doe ik alles wat in mijn vermogen ligt. Of iemand die de cursus heeft gevolgd en graag wil dat ik nog eens langs kom ter controle. Maar ook dán ben ik niet degene die bekapt. Dan sta ik te commanderen met mijn handen op mijn rug

Realist schreef op dinsdag 7 april 2009, 13:35:


gekantelt hoefbeen, zinkers, hoederanden en lichte verbening???

Grappig, in feite komt het allemaal door hetzelfde, een paard is hoefbevangen en wat doe je daaraan, of wat heb je daar in het verleden aan gedaan of niet aan gedaan , want het was "chronisch" toch? Wel, ik denk dat het dat nog steeds is en zou het een mirakel vinden als dit dier goed blijft lopen.
In ieder geval ligt bij bevangenheid de hoefwand los. Op die losse hoefwand ga je een ijzer met nagels vastslaan. Buiten de pijn die dit moet doen, zo ongeveer te vergelijken met een pleister plakken rond een losse vingernagel.
Denk je dat die nagel ooit weer vastgroeit?
Waarom doe je dan met een ijzer alsof? Hoeveel hoeven waarvan de toon op maat geraspt is omdat hij anders niet op dat ijzer past moet ik nog in mijn voorraadvriezer gooien? Allemaal krek hetzelfde... Bevangen voeten waar ik het ijzer vanaf moet slopen, alleen zit er geen paard meer aan.
Ik kan er met mijn pet niet bij en dit meen ik uitermate serieus- hoe het mogelijk is dat iemand die beroepsmatig een vak uitoefent niet ELKE vernieuwing grondig onderzoekt, maar stug blijft doorgaan om vanuit een ijzer gedacht verbetering te vinden? Terwijl daar in de 19 (!) eeuw al andere inzichten over waren.

Ik kan me voorstellen dat je je vriend steunt, maar vele malen beter zou zijn om samen bij de open haard en een lekker glaasje wijn de DVD's van bv Pete Ramey ( ok, 't is een lange zit, maar als het gezellig is wat geeft het)) of van KC La Pierre te zien, te bediscussieren en te ontdekken welke veel diervriendelijker oplossingen en mogelijkheden er inmiddels zijn om een bevangen paard te genezen en hoe je die als vakman met een gerust geweten aan je klanten kunt verkopen om ook op die manier je brood te kunnen verdienen.