Coulash schreef op vrijdag 3 april 2009, 8:47:




Gr Esther

De prof is geweest....ben niet veel wijzer geworden.
Behalve dat de ph van de weide tussen de 5.2 en de 6.0 ligt.
Das beter dan 4.2 waar we mee begonnen zijn!
Het land om de weide wat niet op de kop heeft gestaan , heeft zonder bekalking een ph van rond de 6.
Wat het allemaal al niet teweeg kan brengen , je land op de kop zetten!!!
Ik kan een onderhoudsbekalking erop laten strooien van schelpjes.
Dat komt ongeveer neer op 500 kilo per hectare per 3 a 5 jaar.
Dit jaar bekalken met schelpjes , eind dit jaar de compost erop , en het land daarvoor even laten scheuren , en volgend jaar een nieuw grondonderzoek met compostonderzoek ,was het advies.

Verder heb ik een gratis jerrycan gekregen van dat EM spul om over de composthoop te gooien.
Dat wil ik gaan proberen in een testje , de ene hoop wel , en de andere niet.
De prof zegt dat ik duidelijk verschil moet gaan zien in het fermerteren en compostiseren in de verschillende hopen.
Verder rade hij mij nog aan om kleimineralen op het land te gooien , maar dat doe ik liever niet. Er zit ook leem in de grond dus volgens mij hoef ik verder geen klei meer.

Hij zei niets over de boterbloemen , de vele paardenbloemen , en het verdere onkruid.
Hij zei niets over het mos , de mollen die wel in de tuin zitten , maar niet in de wei , doorzaaien en weidemengsel wat ik kon gebruiken.
Hij heeft geen spade in de grond gezet om de bodemstructuur te bekijken.
Ik kan gewoon geen gesloten vragen stellen blijkbaar Grr

Maar goed , zo gaan we het doen dit jaar.
Ik heb nog wat farmershouse van vorig jaar liggen , die gaat er eerst nog even op. Anders komt er nu helemaal niets meer op het land.
De tuin moet ik al maaien , maar de wei , daar groeit nog niets...

Gr Esther

muriel schreef op maandag 6 april 2009, 17:25:



...en direct stil he!!!

Gr Esther

We hebben een besluit genomen over Tekla, ze gaat uit logeren.
Ze komt in een grote kudde met veel ruinen en enkele merries.
Het is om te kijken of ze hiervan gaat opknappen.
Aan de ene kant vind ik dit harstikke leuk voor haar , maar wat zal de uitkomst zijn?
Als ze daar veel beter in haar vel zal zitten , letterlijk , en er is duidelijk verschil te zien als ze weer terug komt , dan zit er nog maar een ding op.
Gelukkig zijn we Erik en Ik ] het hier beide over eens...
Ik moet er niet aan denken eigenlijk , maar probeer nu eens niet zo egoistisch te zijn. Ze word dan verkocht.
Maar , het kan natuurlijk ook heel erg gunstig uitvallen!!!
Stel dat ze daar helemaal gaat begrijpen hoe ze zich moet handhaven in de grote kudde , zich goed voelt in haar rang , en stabiel in haar hoofd en lichaam wordt , leert ze misschien wel hoe ze zich hier moet handhaven!

Tekla kamt al die tijd dat ze bij ons is met allerlei kleine lichamelijke ongemakken. De twee dierenartsen die haar nu gezien hebben zeggen dat ze lichamelijk niets mankeert.
Ze is gevoelig voor mok , en ze heeft geen mooie vacht. Die is dof.
Daarnaast heeft ze nooit haar hengstigheid getoond hier.

Wij hebben het gevoel haar nu een eerlijke kans te geven , en wat de uitkomst ook zal zijn , er naar te zullen moeten handelen.

Gr Esther

Wil schreef op woensdag 22 april 2009, 22:39:


Dat vermoeden hebben we.
Afgelopen winter heeft ze alleen met Maike gestaan , zoon 3 maand.
Toen zag ik af en toe dat ze hem probeerde weg te jagen bij het hooi.
Het was erg rustig , maar een beetje te voor een 3 jarige.
Nu staan ze geregeld met zijn allen in de wei [ het is hier gortdroog dus Maike staat nu ook op de wei en dat gaat tot nu toe goed].
Geen strookbegrazing zoals vorig jaar , en het oogt al heel anders hier.
Geen gejaag en gevlieg , gewoon rust , en in die rust af en toe een bokje en even rennen maar niet om elkaar op te jagen.

Als je merkt dat het plezier bedorven word door zorgen...De dierenarts laat komen voor ''niets'' etc. Dan moet je iets doen.
Ik hoop alleen dat het niet zover komt dat we haar moeten verkopen.
We zien wel.

Gr Esther

Geertje schreef op donderdag 23 april 2009, 7:59:


Hier vrijwel hetzelfde.
Echt , Tekla was een heel mooi glimmend en fier veulen.
Dat ze direct geent is toen ze bij ons kwam , was voor haar achteraf gezien gewoon niet goed en heel langzaam werd ze minder , glom minder , vettige vacht .Eerste jaar geen hengstigheid , ach dat kan.
Tweede jaar , tja misschien komt het wel door het dominante niet vriendelijke gedrag van Namkje.
Derde jaar , nog steeds niets , en das toch vreemd.
Ik hoop dat ze de kans krijgt om te gaan genieten , en een hoop lol zal gaan beleven daar!

Gr Esther

Monique Meijer schreef op dinsdag 28 april 2009, 8:33:


Gefeliciteerd !
Zijn ze de nacht goed doorgekomen?
Geniet ervan!

Gr Esther

Nou...mooi niet dus he!

Wat ik hier nou weer gezien heb . Ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken.
Erik heeft een grondwerkcursus met Namkje gedaan.
Namkje is de afgelopen 2 jaar bijna alleen maar getraind met oc, en zodra ik afkwam met een halster , stonden er 2 paarden te trappelen om iets te gaan doen , echt!
Ik pakte altijd alleen maar het paard wat zelf wilde trainen , en ik stond nooit met een bek vol tanden.
Na het weekendje cursus waarin Namkje het heel goed gedaan heeft , geprobeerd om hier de boel op te pakken.
Namkje kwam niet meer! Liep zelfs van ons vandaan!!
Ik was helemaal verbaast.
Wat is er gebeurd tijdens die cursus ; jouw plaats is mijn plaats , loswerken in een bak van 15 bij 15 m. leid oefeneningen en schriktraining.

Diegene die les gaf vertelde dat Namkje gelegenheidsdominant was , en dat er soms even goed duidelijk gemaakt moest worden wie nou de leider was.
Dit dmv jouw plaats is mijn plaats.
Tja , dat zijn de dingen die ik nooit gedaan heb met haar , want ik liet het immers nooit zo ver komen in mijn trainingen.Ze werd alleen maar beloont voor wat ze goed deed , en niet in mijn ruimte komen is nooit een hot item geweest daardoor.

Als je met oc. traint , is er dan nooit een reden om dit soort ''spelletjes'' te trainen?
Het lijkt mij van niet.
Maar hoe los je dan problemen op die ontstaan door matig leiderschap?
Ik bedoel , ik heb zelf ook het probleem met haar dat ze zich blijkbaar niet veilig genoeg voelt , als ik met haar van huis weg wandel. Namkje vind het dan nodig om zelf op te gaan letten , en zelf te bepalen waarop ze moet gaan reageren.
Ik loop van graasplek naar graasplek , maar juist tijdens het grazen word ze onrustiger...
Met spelletjes als J.P.I.M.P bereiken we blijkbaar alleen maar dat ze het trainen niet meer leuk vindt.

En wat is nou het mooiste plaatje als je afkomt met een halster; een paard wat in draf op je afkomt om te gaan werken!
Tenminste , dat besef ik nu. Ik vond het al normaal dat onze paarden altijd naar ons toekwamen....

Erik gaat verder trainen met Namkje , loswerken etc. Daarvoor heeft hij altijd even jouw plaats is mijn plaats nodig , want anders is Namkje niet vooruit te branden.
Als hij hier wat consequenter mee gaat trainen , krijgen we dan een moeilijk te vangen paard , of zou dat ook van voorbijgaande aard kunnen wezen?
Mijn handen jeuken , en ik zal het moeten laten gebeuren , anders geef ik Erik ook geen eerlijke kans.En ik ben al lang blij dat hij er mee aan de slag wil gaan!
Maar de druk die Namkje nu krijgt , vind ze nu nog niet leuk.

Gr Esther

Peet schreef op dinsdag 28 april 2009, 9:52:


Ruim een week geleden...

Gr Esther

Piet schreef op dinsdag 28 april 2009, 10:57:


Is het zo eenvoudig Piet?
Dat Kan gewoon niet zo zijn....
Op het moment dat je het paard wegstuurd , het paard gaat weg , en je beloont dat met Yes plus beloning , dan is het weer ''gedegradeerd'' tot gewone oefening , en valt het hele dominantiespel weer in het water.
''Een paard moet gewoon , zonder dat je erom om moet vragen , aan de kant gaan , dan ben jij de leider! Niet als je erom vraagt , dat moet gewoon helemaal niet nodig zijn!!!''Met deze info kwam Erik thuis....
Nou kan ik dit er met oc wel intrainen , maar zou dat hetzelfde effect geven?Gaat het paard mij dan meer als leider beschouwen?

Ik vind het al moeilijk om in te schatten , laat staan het paard , of Erik!

Er blijft een zinnetje door mijn hoofd heen spoken van Conrad.
Als een paard eenmaal getraind is met OC , dan zal dat paard nooit meer willen trainen met meer druk dan dat.

pffff Ik kan hier uren over doorzagen , maar zelf kom ik er niet uit. Nog te weinig verstand van waar ik eigenlijk mee bezig ben vrees ik....
Vandaar dat ik het maar op het forum gepleurd heb. Thuis krijg ik geen weerwoord en momenteel belemmerd het mij zo, dat ik nu helemaal niets meer durft te doen , bang om een ''ongewenste'' reactie te krijgen van de paarden.

Gr Esther

stumperd schreef op dinsdag 28 april 2009, 11:01:


Een beetje wel , maar hier wilden ze helemaal niets meer van ons weten!
Normaal gesproken komen ze altijd , of ik nou met een halster aan kom zetten , of met een emmer bethadinesopje , of met de kruiwagen , of met helemaal niets , ze komen altijd!
Na het dominatiespelletje zijn ze gewoon 2 dagen bij ons uit de buurt gebleven!

''vroeger'' , voordat er oc in mijn leven kwam , liep ik altijd naar de paarden toe , en deed ze het halster om. Ze liepen toen ook niet weg , maar lieten zich braaf halsteren.

Ik heb het gevoel alsof ik ze helemaal in elkaar getrimt heb , zo reageerden ze.
Nu is het bijna weer normaal. Ik schrijf bijna , want ik heb nog steeds het idee dat ze meer op hun hoede zijn.

Jemig , wat heb ik gedaan?![meer in de zin van wat heb ik gedaan waardoor de paarden vinden dat ze zo heftig moeten reageren! ] Maar hoe ga ik het ooit voor elkaar krijgen dat ik wel kilometers met een dame alleen kan wandelen , als ze mij niet als leider beschouwen , en niet het vertrouwen hebben in mij.

Gr Esther

Piet schreef op dinsdag 28 april 2009, 11:51:


Dat vind ik ook Piet!!!!!!!!!!!!

Maaaarrrrrrr.......Tot nu toe kan ik binnen het oc gebeuren blijkbaar Namkje en Tekla niet het vertrouwen geven waardoor ze met me mee lopen naar weet ik veel waarheen.Terwijl ze in een totaal vreemde omgeving , kliniek , trainingscentrum , zich makkelijk en redelijk rustig laten leiden.
Namkje liep heel goed met me mee in Emmeloord , soms had ze even wat kijktijd nodig , en dat kreeg ze ook , maar ze was wonderbaarlijk kalm!Wel hoofd er flink op , en gespitste oren , tuurlijk wel , maar gewoon respect voor mijn ruimte houden , mij niet voorbij vliegen , en weinig staken.

Ik train zoals Conrad het mij geleerd heeft , dus wandelen , letten op lichaamshouding van het paard en daarop anticiperen , althans dat is mijn uitgangspunt.
Komt het hoofd omhoog? voor het staken omdraaien , wachten tot hoofd weer laag is , en er eventueel gebriest is , weer omdraaien en kijken of je nu verder komt.
Rustpunten inlassen , maar die graasplekken maken hun drukker dan dat ze waren...elke keer weer, wat ik ook doe.[ naar de grond staren , om me heen kijken , erbij gaan zitten , meelopen ]
Daar nemen ze de leiding over volgens de trainer van Erik.

Gr Esther