Piet schreef op zaterdag 28 maart 2009, 16:00:


Snoepjes eisen is zeker not done.
daar gaan we sowieso niet op in, als ze zich opdrint, wordt ze weggestuurd, zonder pardon.
Wat ze nu deed was toch anders, vond ik.
Ze haalde zomaar ineens haar arsenaal boven en showde - zonder dat daarom gevraagd werd - wat ze kon, ze plakte naast Thierry en moest niet onderdoen voor de paarden die je in sommige shows ziet!!

In eerste instantie werd ze ook niet beloond , Thierry probeerde een paar dingen uit om te zien wat ze aan het doen was en of ze bleef volhouden, Player bleef meedoen, dan is hij echt met haar begonnen en is hij ook beginnen te belonen. Dat was haar doel natuurlijk maar ze deed het erg slim, vonden wij. Ze weet ook wel dat als ze zich opdringt dat dat haar niets oplevert Daar is ze wel achter ondertussen
Ik vond het iig schitterend toch en heb met open mond staan kijken en gelachen

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 28 maart 2009, 14:13:


Ik ga haar proberen warm te maken voor grondwerk. Ze heeft dat nog nooit gedaan en weet ook niet wat het is. Zelf ben ik er ook niet de grootste expert in maar ik denk wel dat ik iets kan betekenen.
Ze onderschatte het allemaal nogal. Had zoiets van als een paard "anders" doet of vervelend doet, dan is hij lastig en profiteert hij.
Dat alles een oorzaak heeft, dat is een andere manier van denken en ik geloof dat haar wereld nogal is ingestort nu. Ze wil het beste voor hem maar weet gewoon niet meer hoe of wat, haar traditionele ideeën die ze als vanzelfsprekend ervaarde, staan erg op de helling nu.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 28 maart 2009, 14:13:


Dat kan bijna niet anders, eigenlijk. Wanneer ik met mijn hand onder de kusens voelde, drukten zowel de kussens onder de lepel als de boom van voor. het midden zweefde. Dat was dan zonder ruiter, kun je wel nagaan hoe het moet zijn geweest onder ruitergewicht. Zal wel beurs zijn.
Het zadel werd op die plaats gehouden met riempjes die over de borst naar de singel liepen. Deed je die af, schuifde het zadel naar achter op de lendenen. (Dat werd nooit gedaan maar kheb dat getest, wilde weten wat er zou gebeuren zonder die riempjes)
Het zal wel verklaren waarom Sioux zo een schrale rug had als hij bij ons toekwam, was zo raar, een pezig paard dat veel beweging kreeg, maar daar ontbrak de bespiering.

De tranen rollen over mijn gezicht bij het lezen van je verhaal.
Ook ik leefde mee, zag Indy vaak voor me, had hopeloze bewondering voor jullie beiden, genoot mee van de band die er was tusen jullie.
Nu dit.
Dit hebben jullie niet verdiend.
Wens je alle sterkte toe.

Jacqueline