Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 25 maart 2009, 21:48:


Tja, ik heb maar één Engels zadel dat ik wel op twee verschilllende paarden gebruik. Het past hen beiden perfect (toevallig).

Alle lespaarden hebben hun eigen zadel alhoewel ik ook vaker wissel; soms komt dat beter uit omdat ik chronisch één zadel te weinig heb. Een paard kan bovendien van vorm/omvang/spieropbouw veranderen, of zoals BD, die altijd een wat moeilijke rugvorm heeft en nu drachtig is en eindelijk past een van de zadels haar nu perfect. Als ze straks bevallen is en weer flink afvalt kiezen we weer een tijd voor een ander zadel.

Mits een zadel perfect op de rug ligt, nergens knelt, bridget, omhoog wipt a-horizontaal ligt of teveel over de schouders zakt kun je wel wat wisselen met de westernzadels onderling. Hoe dat met een speciaal op maat gemaakt Engels zadel zit weet ik niet. Er wordt wel beweerd dat een westenzadel universeel is maar dat is absolute onzin. Per merk, maat, model zijn er enorme onderlinge verschillen. En als een zadel niet past dan heeft een staartriem, borsttuig, dikkere/dunnere onderlgger, bont sjabrak opvulsel geen zin. Een zadel past of het past niet, dat kun je niet verdoezelen. Ik ben al jaren bezig met dat hele zadelgedoe en telkens weer moet je blijven checken.

Groet, Pien

Spirithorses schreef :


Ow, effe vermelden dat wij met Westernzadels rijden anders is het zo verwarrend wat ik schreef.

Greetz, Pien

jan seykens schreef op woensdag 25 maart 2009, 22:53:


Nou weet je, met al die bekappingen en een slecht kaartlezende partner vonden wij het tijd voor een TomTom in de auto. Da's één.
Maar tegelijkertijd zou het handig zijn als we iets vinden dat ook zonder accu zijn weg vindt en dan een GPS systeem. Mert name voor buitenritten te paard in onbekend terrein.
Mijn kinderen hebben van die geavanceerde telefodingesGPSsystemen en ook dat leek me wel handig. Kan ik op de boot naar Vlieland precies zien waar we ons bevinden op de Waddenzee

Daar dus allemaal een combinatie van die ook nog eens een goede accu heeft. Niet dat die binnen een half uurtje plat is en je daar staat met je goede fatsoen....

Of bestaat zoiets niet?

Groet, Pien

ElkeW schreef op woensdag 25 maart 2009, 23:20:


Tja, mijn hengst (Spirit) kan ik bij ieder ander paard zetten, hij weet zich te gedragen en weet ook dat het de merrie is die aangeeft wat ze wil. Hij loopt op dit moment in de mannegroep alhoewel hij regelmatig (dag of drie per week) met zijn moeder en de andere merries samen loopt. Omdat we niet willen dat hij nog meer baby's maakt loopt hij niet samen met hengstige merries. Kwestie van goed kijken en hun cyclus een beetje in de gaten houden.

Onze veulies blijven gemiddeld een jaar bij hun moeder, worden NH opgevoed, NB bekapt, 24/7 hooi, familie en soortgenoten etc.
Iskander wilde ik indertijd wel verkopen (veel commentaar op gehad van hieruit) maar uiteindelijk was het Jack die hem niet wilde missen dus Isko loopt gewoon bij zijn mama en de andere dames en Winner. Inmiddels zijn beide veulens van 2008 een jaar oud, gespeend, maar lopen ze weer bij hun mama's waarbij Iskander regelmatig nog even bij zijn moeder Puck aan de uier loopt te lurken (daar komt nu echt niks meer uit).

Over enkele weken gaat Iskander in de groep bij zijn vader om daar verder opgevoed te worden.
Het allerleukst vinden wij het als Spirit met zijn oude vrienden Winner en BD loopt (BD is nu hoogdrachtig van hem), ook heeft hij een enorm sterke band met zijn moeder Holly en zijn zoon Iskander. Die drie zoeken mekaar altijd weer op, ik ben ervan overtuigd dat ze van elkaar weten wie ze zijn.

In mijn weblog in DD (Dagelijkse Dingen) vind je overigens veel verslagen en foto's van hen: http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html

groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 26 maart 2009, 9:34:


Nathalie, proficiat en groot compiment van mij. Erg mooi om te zien. Lolita loopt zelfs op de maat van het muziekje

Hoe zit dat nou, voor welk level ga je nu?
Enne, hoeveel tijd per week gemiddeld oefen je met de paarden?

Groetjes, Pien

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 26 maart 2009, 12:37:


Waar ligt Borsbeek, Katrien? Misschien dat wij kunnen komen als het te doen is qua afstand.

groet, Pien

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 26 maart 2009, 17:01:


En als jij nou eens bij jou in de buurt een hele raffel mensen bij mekaar getrommeld krijgt voor een Centered Riding (zit)les en Jack ondertussen dat ik de les geef wat paarden bekapt? Serieus, is wel over te praten. Doen we wel vaker trouwens

Mail me maar als je interesse hebt: info (at) spirithorses.be .
Wij kunnen nu wel eens weg omdat we het hier thuis eindelijk goed geregeld hebben met voldoende medewerkers die het hier wel een dagje kunnen overnemen.

Groetjes, Pien

jan seykens schreef :


Dank voor deze informatie; hier heb ik alvast wat aan. Weet je ook iets over de aanschafkosten van die dingen?

Groetjes, Pien

Moniek schreef op vrijdag 27 maart 2009, 1:02:


Wij hebben hier allerlei goed werkende combinaties en ik ervaar ook zoals Egon het zegt dat het heel afhankelijk is van de paarden onderling in wat ze accepteren van elkaar.

Spirit (hengst, hier geboren en opgegroeid) kunnen wij met ieder ander paard, zowel, hengst, ruin en merrie samen zetten, dat schijnt wel uitzonderlijk te zijn, hij maakt nooit ruzie en is liever volger dan leider, hoewel hij beslist geen suffie is, zeker nu de vruchtbare voorjaarsperiode is aangebroken.
Maar Maggio (net hengst af en ex eenzame opsluiting stalpaard) maakt met ieder paard dat op zijn weg komt ruzie op leven en dood. Hij kan zich niet handhaven in een (grotere) groep, dat heeft hij nooit geleerd en dat komt nu ook niet meer.
Spirit's zoon Iskander die nu één wordt is wat wakkerder dan Spirit maar dat wordt verder ook zo'n makkelijke, terwijl ruin Winner, aan het hoofd van de merriegroep, geen enkel ander mannelijk lid (hihi) dan Spirit of Isko duldt bij zijn merries.

Wij ervaren hier steeds meer dat het sociale aspect op jonge leeftijd de grootste rol speelt: Hengsten/ruinen die van jongsafaan in de groep gesocialiseerd werden met heldere groeps structuren (en rust in de groep) zijn veel socialer naar de andere paarden toe dan ruinen/hengsten die niet lang in groepen leefden, allenig op stal stonden en nooit leerden met andere paarden (merries) om te gaan.

Ik weet niet wat Egon hier nog meer over zou kunnen toevoegen, maar bij onze 20 paarden is dit zeer duidelijk zichtbaar.

Maar terugkomend op je vraag: Mij lijkt het vrij onwaarschijnlijk om twee hengsten die niet samen opgegroeid zijn samen, op een relatief klein oppervlak, een groep merries te geven. Ik vrees dat dat slaande ruzie wordt, tenzij je hectares land hebt waar elke groep afzonderlijk zich kan terugtrekken.

Groet, Pien

>> Hoe vertaal je dat naar je merries, steeds gedekt maar toch

Ook al eens erover nagedacht dat het de merrie is die bepaalt of die hengst erop mag? Dat zij het is die uitlokt, zich laat verleiden etc?
Een gezond-in-de-kop-zijnde hengst (oftewel gewend aan het dag en nacht groepsgebeuren) heeft niks met polonaise te maken, deze kent heel nauwgezet de kneepjes van de verleiding; hij geeft aan maar het is weer de merries die bepaalt. Veel mensen denken ten onrechte dat hengsten verkrachters zijn die maar één ding willen. Zo worden ze dan ook te kijk gezet, logisch, als de gefrustreerde eenzaam opgesloten en verlangende stalbeesten het enige voorbeeld zijn dat de doorsnee mens te zien krijgt

>> Maar ja ik ben een tikje erg, bij mij is het gewoon hakkie

Het 'gewoon hakkie takkie weg zakkie' vind ik erg jammer.
Ik heb het nu bij Maggio meegemaakt, heb nooit eerder een hengst gecastreerd en ik vond het bijzonder ingrijpend, voor ons, voor het dier zelf. Het verandert zo'n dier voorgoed. In Maggio's geval is het een juiste beslissing geweest die zorgvuldig afgewogen werd (voor-nadelen), maar ik krijg het er nog steeds koud van als ik zie/hoor hoe mensen het maar normaal vinden als je een hengst hebt dat je zijn ballen amputeert zodra-ie een paar jaar is.



Definately!

Groet, Pien

Pien schreef :

Realist schreef:

Omdat hij 16 hele jaren lang zo goed als alleen als wedstrijdpaard op stal heeft moeten staan, welgeteld één uur per dag in z'n eentje naar buiten mocht. En hij zich hier tov de andere paarden niet kon handhaven (agressie en niet zo'n beetje ook) en wij hem echt een maatje gunden. Dat maatje heeft hij nu in de vorm van een merrie. Dikke vrienden zijn ze. En hij is eindelijk tot rust gekomen.

Zoals ik al schreef: Spirit (wel hengst) is een heel ander paard van karakter, maar ook omdat hij hier geboren is en nog steeds met zijn familie leeft. Inmiddels staat hij in de mannengroep maar hij loopt nog wekelijks bij de dames. Dat doen we met opzet zodat hij ook wat de merries betreft goed sociaal blijft.


Als $^@# al die hengsten nu eens wel de kans gekregen hadden om zich tot een evenwichtig en sociaal dier te ontwikkelen hoefden er niet zoveel hakkietakkies plaats te vinden.

Groet, Pien

Monique Meijer schreef op zaterdag 28 maart 2009, 6:08:


Huh? Wat is er gebeurd dan?
Wat plotseling.
Sterkte......

Pien

e m kraak schreef :


En zo denk ik er precies over.
Bovendien wil maar iedereen een paard, vaak niet gehinderd door enige kennis en mag zo'n paard vooral niet teveel eigen karakter hebben, dan wordt het al gauw gevaarlijk he.

Pien

Peter Donck schreef op zaterdag 28 maart 2009, 8:15:


Jij weet heel goed hoe ik dit bedoel Whip!
Heb net gereageerd op Egons bijdrage.
stabieler: ja,
rustiger: ja,
droopy: beetje
ik mok en kneuter: ja, de uitleg daarvan zit in het 'niet gehinderd door enige kennisverhaal'
belachelijk gemiddeld rijnivo: ja

Voorbeeld is de mail die ik eergisteren kreeg: totáál onervaren mensen die een gezinspaard willen kopen en die mij even mailen of ik kan uitleggen hoe je met zo'n paard moet omgan, wat-ie moet eten etc.
Liefst een jong paard, kun je zo leuk samen leren he.
Eén paard. Geen twee want daar hebben ze de plaats niet voor.
Moet ik verder gaan?


Heeft nul met bloed te maken, maar met het nemen van verantwoordelijkheden. Dat mis ik nogal eens om me heen.

Greetz!

Moniek schreef :


Als de twee heren mekaar zo al dulden in het zicht van de merries zou je het wel kunnen proberen. Maarre, wat te doen als de dames hengstig zijn en je niet elk jaar een veulentje wilt? Hoe ga je dat oplossen?

Spirit (hengst) liep tot voor kort met ruin Winner en een aantal merries samen. Nadat hij BD bezwangerd heeft (die nu ook bijna gaat bevallen) hebben we hem in de mannengroep gezet, niet omdat het niet ging tussen Winner en hem maar omdat we het aantal veulens graag in de hand willen houden. Maar nu nog begroeten Winner en Spirit elkaar als goede vrienden.
Spirit heeft zelfs mogen dekken waar Winner bij was, terwijl die toch echt wel aan het hoofd staat hier.

Groet, Pien