Ilma Meijer schreef op woensdag 18 maart 2009, 23:10:


oké dames, jullie zijn mij kwijt. Als ik Jantine goed begrijp kun je door mestballen in een emmer te gooien kijken of er veel zand mee gegeten wordt. Eén theelepeltje is veel, begrijp ik. Ik snap denk ik ook nog wel dat je de bovenste mestballen moet nemen, anders neem je zand wat aan de mest blijft kleven mee in je test.
Maar dan, wat dan als er teveel zand in de mest zit ... lijnzaadolie? paraffineolie? Wanneer gebruik je lijnzaadolie eigenlijk en waarvoor? En paraffineolie?

Voor vele van jullie niet veel bijzonders, maar ik heb voor mezelf een mijlpaal bereikt!
Ben al een paar weken bezig met dekens af toen. Eerst alleen als het zonnetje scheen, vervolgens ook wanneer het zonnetje niet scheen (maar dan moest de wind niet ijzig zijn en het moest niet regenen). Geen dekens meer 's nachts op stal.
Krachtvoer is volledig afgebouwd, ze krijgen sinds zondagavond niets meer.
Vanaf dat moment begon ik mij af te vragen waarom ik ze nog iedere nacht (ik haalde ze pas rond een uur of 12 naar binnen) op stal stonden. Hooi hebben ze ook op het land en stonden de paarden en ik elkaar maar een beetje sullig aan te staren "wat nu?" Het ritueel was onderbroken en dat was voor mij een vreemde, maar leerzame confrontatie met mijn goede bedoelde pogingen goed te doen. Ze worden nerveus als de voerton opengedraaid wordt ... tuurlijk geconditioneerd. Er gebeurt helemaal niets als je met je fikken van de voerton afblijft, ze kijken eens uit het buitenlijk de tuin in en ga hooi staan eten! Tja ...
Ik heb dit gemeld in een ander topic over het afbouwen van krachtvoer bij een endurance paardje ... en kreeg een vreselijk leuk en ogenopend antwoord van Ilona ... ze verklaarde mij voor knettergek!
Ben eens gaan nadenken en was er snel klaar mee! Was de laatste druppel die ik waarschijnlijk nodig had. Ik heb diezelfde avond (maandagavond) besloten de hele bende gewoon buiten te laten staan. Na een grondige tastbeurt van de paarden (voelen ze wel warm) en de hele wei volgeknikkerd te hebben met hooi en zoveel water dat ze er wellicht een rondje in konden zwemmen ben ik wat onwennig gaan slapen.
De volgende ochtend natuurlijk direct gaan kijken en ze stonden er prima bij. Hooi was niet op. Dus niet aangevuld, eerst maar opeten anders knoeien. Ik word ineens wat strenger!
Heb nu een ander ritme gevonden, want heb tijd over ... ik hoef de stallen niet meer te doen. Ga om een uur of 5 lekker met een stoel op de wei zitten onder het genot van een kop koffie. Ze komen om de beurten eventjes kijken, mijn grote vriend Jeen als eerste ... eventjes ruiken en ik ruik dan terug, hij snurkt en loopt tevreden slenterend weer weg ... Ga ik de krui halen en poep scheppen. Ook dan komen ze eventjes ruiken wat er in de krui zit.
Nu wordt het ietsje kouder, maar ze voelen nog warm. Maar goed dat ik de hele winter zo'n dunne deken heb gebruikt en ze toch nog een "wintervachtje" hebben ontwikkeld.
Gaat super goed en ben blij dat ik de stap heb gezet.

Piet schreef op donderdag 19 maart 2009, 6:19:


Ja hè? Heeft een maand of 9 geduurd voor ik zover was. De manier van omgaan met paarden à la de reguliere pensionstallen, was van het begin af aan mijn ding al niet. Je houdt je in het begin vast aan deskundigen, waaronder een veearts. Je leest dit forum en gaat nadenken ... tenminste ik, ik ben gek op nadenken en analyseren ... zit in het aard van het beestje. Waarom - daarom, is voor mij niet genoeg. Veel lezen (Hempfling, Dressuur onder vuur, IJzer in de Mond en uiteraard het boek Paard Natuurlijk). Sommige dingen vinden wij logisch, maar vanuit een dier gezien is het vaak volstrekt onlogisch ... dat kost tijd en twijfels (doe ik het wel goed). Misschien stom, maar ik heb het afgelopen weekend aan Jeen gevraagd, weet niet eens meer hoe dat kwam. Hij kwam bij me staan, keek me zo doordringend aan (je weet waarschijnlijk wel hoe) en vanuit het niets vroeg ik hardop: doen we het wel goed, Jeen? Jeen snurkelde weer eens en ging aan mijn staart neuzen. Het leek net of hij me gerust wilde stellen "komt goed, schatje!"
Ik heb een vreselijk zachtaardig, open paard (kijk maar eens naar mijn foto en let vooral op zijn ogen), waardoor je keer op keer kritischer naar je manier van doen en laten blijft kijken. Hij geeft echt dingen aan, je moet ze alleen willen zien en niet willen overheersen. Twijfels en onwetendheid zijn de drempels, Piet, maar ik heb de tijd genomen om die stuk voor stuk weg te nemen. Met hulp van jullie hier!

sibyl de jager schreef op donderdag 19 maart 2009, 8:36:


Fijn dat je de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen en dank voor je leuke reactie!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 19 maart 2009, 18:28:


Ja, ja ... mag dan wel knettergek zijn, maar wil soms nog wel eens luisteren
Gaat echt goed met ze en weet je ... ik heb Goke ook van het krachtvoer afgehaald. Ik hou haar nauwlettend in de gaten maar de 3 kg (!) die ze bij de vorige eigenaar kreeg, heeft ze bij mij vanaf het begin al niet gekregen. Wel onbeperkt hooi en deze dame weet er raadt mee! Dus die ene kilo per dag zal ze ook niet missen.
Wat betreft het leren rijden. Goddank heb ik aan Jeen ook een goede leermeester, als je zit de kloten op zijn rug laat hij goed merken dat je dat zit te doen ... je zit dan met een dilemma, je wilt hem zo goed mogelijk rijden, maar je moet het eerst wel leren! Hier verschijnen regelmatig topics over paarden die verkeerd gereden worden, te jong, overvragen etc. Dus die link was al snel gelegd, niet op een 5 jarige ondanks mijn 61 kg leren doorzitten ... ooit geprobeerd op een Fries? Je wordt gelanceerd terwijl je absoluut nog geen onafhankelijke zit kan hebben als beginnertje ...
Ik krijg, na een lange zoektocht, nu les van een waanzinnig leuk mens (Esther Evers uit Soest, ze heeft een stal in Kootwijk). Alles doen we rustig, ze kijkt niet alleen naar mij, maar ook naar Jeen. We doen zo'n beetje alles in stap en voor de variatie zo nu en dan in draf, maar dan niet kilometers maken en maar doorbonken. Galopperen, ha ... niet dus, want ik mag van haar niet eerst doorzitten en moet van uit een lichte zit aanspringen en sterker nog, het zou beter zijn om in galop mezelf ook licht te houden door ietwat te gaan staan, dus van zijn rug af. Maar volgens haar ben ik zover nog niet, dus niets achterover zitten en je aan de manen vasthouden en een instructrice met een zweep achter je aan waardoor je paard overkruist omdat hij werkelijk waar geen enkel idee heeft wat er in godesnaam allemaal gebeurd (is dus gebeurd hè, de 3e les die ik ooit op Jeen had gingen we galop oefenen in een longeercirkel die opliep en ik ben achterover de hekken in gedonderd!).
Goke is dus de sigaar om mij alles te leren. Ik rijd op haar heel makkelijk weg, ze heeft veel ervaring en is gigantisch sterk. Let wel, op haar ben ik natuurlijk net zo voorzichtig als op welk ander diertje ook. In ruil voor haar geduld mag ze bij mij lekker rond banjeren op de wei en hopelijk heel erg oud worden!

Piet schreef op vrijdag 20 maart 2009, 8:07:


Zeker geen gek resultaat, maar dan heeft het bij die mensen al een tijdje gesudderd en was jij de laatste druppel die nodig was om het roer volledig om te gooien. Dat moet toch ook een waanzinnig goed gevoel geven of niet soms? Rondrenring, triple r ... best een leuk woord!

AMA schreef op zaterdag 21 maart 2009, 10:52:


Hoi, hoi ... ik heb ook zo'n mega paardenbal en het idee om daar op te gaan zitten, vind ik best een topidee!
Maar, wat ga ik dan op die bal doen? Gewoon zitten of zo? Hebben jullie goede oefeningen voor deze beginnende topruiter in de notendop