Janneke martens schreef op dinsdag 17 maart 2009, 18:57:


Janneke, ik twijfel ook of het seme-er is.
Er zijn talloze lieden die beweren staart-en-manen-eczeem weg te krijgen maar het is gewoon niet waar. Seme kun je wel iets onder controle krijgen maar de aanleg gaat nooit over. Als je cortisonen geeft gaat het wel (tijdelijk) weg maar dat is weer hormoontroepie.

Seme betekent altijd een eczeemdeken op in de zomer (begintijd nu, zodra de eerste vliegjes/mugjes de kop opsteken), veel jeuk, geen gras, steng opletten wat je paard eet (vooral geen suikers en granen), zou je dat willen?
In de winter hebben deze paarden nergens last van, dat groeien die kapotgeschuurde manen en staart ook weer aan. Je ziet dat aan de kortere plukken in het voorjaar (heeft de hele winter kunnen groeien).

Groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 17 maart 2009, 21:03:


Nou, super hoe jij je ontwikkeld hebt. Yes!
Dit is leuk en een enorm mooi stukje reclame voor de Parelli methode. Prachtig om te lezen met je (hoe oud is ze nu, twee?) veulen.

Groetjes, Pien

Patricia ter Haar schreef: >>

Mijn nog jonge Draver Indy (toen 5, nu 6) deed ook vanalles door elkaar toen ik haar pas had en ze net ingereden was. Van telgangen (inderdaad met weggedrukte hangbrug rug) tot een soort van töltachtige gang waarbij ze zich vreselijk lang maakte en erg slungelig liep. Dat zie je wel vaker bij paarden die net onder het zadel zijn. Het was nog erg on uitgebalanceerd en ze deed dat in alle gangen. Ik pakte haar steeds rustig terug totdat ze in een nette stap/draf was en dat heeft geholpen. Jouw paard is nog maar net onder het zadel en zal nog moeten leren om in balans een ruitergewicht te dragen maar dat komt wel. Rustig laten zien wat de bedoeling is en haar niet in die gang laten 'vallen' lijkt mij de beste oplossing. Het is nu nog te vroeg omdat ze nog moet leren lopen onder ruitergewicht, maar zodra je een paar weken verder bent kun je rustig en opgebouwd gaan werken aan versterken van de achterhand zodat ze gaat leren dragen. Dit kun je ook vanaf de grond doen trouwens, bijvoorbeeld door haar over balkjes te laten lopen, wat achterwaarts oefeningen doen en haar leren waar en hoe ze haar benen moet neerzetten. Niet aan de teugels gaan 'hangen' trouwens, laat haar zelf haar balans hierin vinden, dat komt dan vanzelf. En eerrst alles in stap bevestigen voordat je aan draf toe bent.

groet, Pien

(Hoop dat het nu wel lukt om te plaatsen)




Mijn nog jonge Draver Indy (toen 5, nu 6) deed ook vanalles
door elkaar toen ik haar pas had en ze net ingereden was. Van
telgangen (inderdaad met weggedrukte hangbrug rug) tot een
soort van töltachtige gang waarbij ze zich vreselijk lang
maakte en erg slungelig liep. Dat zie je wel vaker bij paarden
die net onder het zadel zijn. Het was nog erg on
uitgebalanceerd en ze deed dat in alle gangen. Ik pakte haar
steeds rustig terug totdat ze in een nette stap/draf was en dat
heeft geholpen. Jouw paard is nog maar net onder het zadel en
zal nog moeten leren om in balans een ruitergewicht te dragen
maar dat komt wel. Rustig laten zien wat de bedoeling is en
haar niet in die gang laten 'vallen' lijkt mij de beste
oplossing. Het is nu nog te vroeg omdat ze nog moet leren lopen
onder ruitergewicht, maar zodra je een paar weken verder bent
kun je rustig en opgebouwd gaan werken aan versterken van de
achterhand zodat ze gaat leren dragen. Dit kun je ook vanaf de
grond doen trouwens, bijvoorbeeld door haar over balkjes te
laten lopen, wat achterwaarts oefeningen doen en haar leren
waar en hoe ze haar benen moet neerzetten. Niet aan de teugels
gaan 'hangen' trouwens, laat haar zelf haar balans hierin
vinden, dat komt dan vanzelf. En eerrst alles in stap
bevestigen voordat je aan draf toe bent.

groet, Pien

sibyl de jager schreef op donderdag 19 maart 2009, 8:30:


Pff, Indy was in het begin zo erg dat ze alleen maar rechtdoor kon. Door haar lange slungelbenen haalde ze de bochten niet als je een gang harder ging. Vooral galop is een tijd heel moeilijk geweest, dat kon ze alleen fatsoenlijk op rechte stukken. Pas nu (een jaar later) begint dat allemaal wat met elkaar te corresponderen zeg maar
Misschien een echt Draverding, dat weet ik niet omdat zij mijn eerste Draver is maar iets in mij zegt dat dat door hun bouw en fokgebeuren komt.

Groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 19 maart 2009, 8:38:


Whow, wat is ze al gröót zeg....
Groet, Pien

sibyl de jager schreef op donderdag 19 maart 2009, 8:53:


Mja, zoiets leren wel wel op de opleiding ja, maar dat wil niet zeggen dat ik dat ook zo zou doen. Ik weet heel zeker dat wanneer je dit zou doen met een paard als Indy, in al haar zachtheid en grenzenloos kinderlijk vertrouwen, dat je iets zou beschadigen in haar. Want ze kón het gewoon niet, die schouder erbij houden en met alles onder zich in op 4 benen lopen, dat zat (nog) niet in haar systeem en iets wat er niet inzit kun je er ook niet uithalen tenzij met geweld.
Dat geldt voor elk paard, natuurlijk, maar Indy is wel mijn beste voorbeeld van hoe vreselijk slungelig een paard kan zijn. Erger heb ik het nog niet meegemaakt.
Wat ik bij haar wel steeds deed (en nog soms moet doen) is haar op 4 benen 'zetten' als ik ga rijden. Ze kan/kon vreselijk op één kant 'hangen' en dat voel ik dan zodra ik de poort uit ga en ze op het harde komt. Slecht verticaal evenwicht dus Nu inmidels is ze wel sterk genoeg geworden om de wat meer geconcentreerde en gedragen oefeningen in de bak te gaan doen, verwacht ik.

Enne, dat apepakkie, op 25 mei is mijn praktijk examen. Theorie examen is al geweest en aan het eind van de maand weten we of we dat alvast gehaald hebben.

Het in de krul trekken valt reuze mee op de opleiding, dat mag dus níét, gelukkig. Je zit aan veel medecursisten dat dit wel hun gewoonte is en dat wordt aangepakt door onze instructrice en daar ben ik wel blij mee.
Het is gelukkig echt wel werken vanuit de achterhand en niet aan de voorkant omlaag zagen.

Groet, Pien