Tmj schreef op maandag 16 maart 2009, 16:54:


Dat hangt van het paard af...
Onze bende is vorig jaar zonder problemen de hele zomer dag en nacht op het gras geweest, de 2 arabieren deden het prima, de welsh pony werd iets te dik.
Nu spelen en rennen onze jongens ook veel en mijn arabier wordt ook regelmatig gereden, de jonge hengst nog niet.

Gewoon goed opletten en kijken wat er gebeurt. Te dik worden of verdikkingen thv de manenkam of gevoeliger beginnen lopen is minder gras.

Hai Niki,

Wat voor mij het verschil maakt met clickeren (wat ik overigens ook met de honden doe) is 1) duidelijkheid
en 2) focussen op gewenst en goed gedrag

Je vertelt het paard precies wat je wil (en daardoor leert het dus ook wat je niet wil), en je beloont het paard voor wat het goed doet ipv steeds maar weer "neen" te zeggen.
Als je het goed doet leer je dus ook de kleinste signalen van je paard lezen, denkt hij, is hij gestressd, heeft hij een zorgfronsje, strakke lip, doet hij zijn best, kan hij het fysisch aan,... en je paard werkt graag voor je omdat het er voor beloond worddt, hetzij door voedsel (vooral beginfase) hetzij door jou waardering en aandacht (ietsje later)

In die zin kan clickeren je ook helpen in je persoonlijke groei. Het verandert je instelling tov paarden, je leert hun bereidheid tot werken en intelligentie meer waarderen maar je leert ook veel over je zelf.

Nu kunnen andere methoden dat absoluut ook, maar clickeren heeft het grote voordeel dat je echt positief en bewust met kleine dingen bezig bent waardoor het allemaal stapsgewijs en overzichtelijk kan. En zo ontwikkel je toch meer en meer "feel" (of vindt het terug).
Uiteindelijk is, in elke methode "kijken" en leren "zien" heel belangrijk. Bij clickeren voorkom je makkelijker door de sognalen van een paard heen te gaan zoals je met dwang maar al te snel doet.

Mijn beste vriendin heeft vorig jaar een merrie gekocht. Was ook wat dikker en had wormen. Uiteindleijk net als bij jou het vermoeden dat ze drachtig was. Dierenarts laten komen, die dacht nog zeker 2 weken want ze had nog bijna geen uier. De volgende morgen een prachtig merrieveulen!
Zeker bij een eerste veulen kan je hiet niet altijd duidelijk zien.

Hier overigens 3 hengsten (-jes) maar gelukkig geen merries, tenzij bij de buren.
Ik heb vrij veel stroom op de draden staan en tot nu toe blijven ze netjes binnen.
Wel heel grappig, de kleinste minischet van nog geen 70 hoog daagt de arab hengst uit tot en met, stijgert on in zijn benen te happen (komt zelfs dan nog niet aan de schouder), rent dan razendsnel weg naar zijn "safehouse" om dan als de arab terug richting paddock is een nieuwe aanval in te zetten.
Hengsten leveren gegarandeerd kijkspectakel op .

Ik lees dit nu pas, en ook hier weer tranen en bitterzoete herinneringen.
Heel veel sterkte!

Ik ben met ouwe Atout Pique wel een over een sloot heen geraakt op onvrijwilige wijze, en Piablo gaat dan ook echt wel op de rem en ik kan afstappen.

Volgens mij houden paarden helemaal niet van varkens(geur).

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 2 april 2009, 13:40:


Ja. Pijn of stress of zich gewoon niet goed voelen.
Ik heb een tijdje terug een quarter, Dixie gehad. Hij vond geen aansluting bij onze groep, had eerst maanden hoefproblemen maar ook daarna bleef hij afvallen ondanks onbeperkt hooi en bijvoeding.
Ik heb hem toen verkocht en bij de nieuwe mensen, die nog quarters hadden, is hij op 2-3 maand tijd terug helemaal de oude geworden.
Dixie had ook een doffe vacht, werd nukkig bij het rijden, hield niet meer van poetsen, gewoon een ongelukkig paard hier.

Maar voordat je deze conclusie trekt wel alles uitsluiten!!! Dus wormen, dierenarts laten nakijken op pijn, maag-darmproblemen, kreupelheden, een bloedname laten doen,... is alles in orde dan pas kan je aan ongelukkig of niet op zijn plaats zijn denken!

Hoe zijn de woon- en werkomstandigheden van dat paard?

Sterkte met Beereke en dat hij maar snel moge opknappen!!!

Daar ben ik weer met mijn mini's .
Django (de appaloosa) verhaart erg raar.
Hij heeft nu kale plekken rond mond, neus en ogen, plekken met kort haar op zijn billen en een grote kale plek op zijn borst, echt kaal en een beetje schilferig. Hij lijkt ook algemeen veel lichter van kleur worden.
Fons (bruin) verhaart mooi gelijkmatig.
Django geniet erg van poetsen nu en van het losplukken van half losse haren (ai, dat doet pijn, deed ik bij Plukje elk voorjaar uitgebreid, die kon er ook zo van genieten).
Ik sprak met iemand die ooit ook een shet had die zo raar verhaarde, maar alle andere die ik ken verhalren normaal en vrij gelijkmatig.
Moet ik me zorgen maken?
Kan ik iets doen voor hem?
Dierenarts laten komen (zal een abonnementje nemen)?
Wassen met tea trea shampoo?
Of gewoon met rust laten en nu en dan wat poetsen/plukken?

Peter Donck schreef op maandag 6 april 2009, 21:43:


Ok, ik ben gerustgesteld . Luizen heeft hij niet, korstjes en bulten ed ook niet dus ik vermoed ook geen schurft (al leg ik morgen eens wat onder de microscoop om zeker te zijn).
Rare beesten...
Mijn saaie vosje Piablo doet tenminste normaal (hier hoort zo'n nuffig kijkend icoontje maar ik vind die dingen hier niet en weet er de leestekens niet voor)

Hij is overigens EINDELIJK iets voller aan het worden en is levendiger, komt in rengalop 's avonds de weide af als ik hem roep (ja, shets en eten...), ik denk dat hij in orde komt.
Fons daarentegen is een Echte Hengst en daagt Moon en Piablo uit, steigeren, benen en borst happen (hoger komt hij niet) tot ze het zat zijn en hem achterna rennen, zo snel als hij kan (en wat kunnen die minibeentjes loeihard) onder zijn safe-house-draadje door. Schitterend beest, zo'n giga karakter voor slechts +- 70 cm (moet eens meten) hoog...

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 10 april 2009, 13:21:


Veilig thuis onder je toeziend oog zal hen goed doen. En het afscheid van Maya waar je zo tegenop zag is nu ook ineens voorbij.
Dixie heeft ook heel lang equipazalone nodig gehad, anders lag hij ook en kreeg ik hem geen stap vooruit. Gewoon geven en blijven stappen, al is het 3 keer per dag 10 meter.
Sterkte en veel beterschap!

Piet schreef op zaterdag 18 april 2009, 8:56:


Ziet er al heel goed uit!
Heb je toevallig geen "voor" filmpje?

Fons kochten we vorige zomer in zomervacht en toen was hij gewoon bruin. Dus donkerkastanjebruin lijf en zwarte manen en staart.
Wintervacht kwam er aan, gewoon bruin.
Nu verhaart hij dus opnieuw naar zomervacht, manen en staart blijven zwart, maar hoe meer hij verhaart en hoe meer ik dode haren er uit borstel hoe witter hij wordt.
Binnenkort heb ik een witte pony met zwarte manen en staart als hij zo verder doet!
Kopje is nog wat bruiner, maar ook dat wordt stilaan lichter al denk ik niet dat dit helemaal wit wordt.
Maar hoe kan dit nu?
Vorige zomer was hij bruin, kan dan toch geen bruine moorkop zijn of zo???

Hij is verder gelukkig superlevendig en actief en eindelijk op gewicht door het nieuwe gras .

Ideaal paardje om mee te gaan clickeren .
En waarom ze staakt? Gewoon geen zin, blijven staan en niks doen is leuker, ze ziet er het nut niet van in te doen wat gevraagd wordt denk ik. Slimme merrie met veel zin voor energiebehoud. Ik denk dat als je dit dier plezier en het werken met je laat krijgen door vb te clickeren je een heel end komt. Maar druk zal niet werken, dan zal ze zich nog meer gaan afsluiten en staken zoals je gemerkt hebt.

klaartje schreef op zondag 19 april 2009, 14:19:


Even temperatuur opmeten, dan weet je meer.

Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 0:54:


Een blind en zwaar getraumatiseerd paard... is het niet beter om hem te euthanaseren? Wat kan je hem nog bieden qua levenskwaliteit, gras, zoon als gezelschap en verder... omheining waar hij tegenop loopt, angst voor van alles en nog wat... wat moet het betekenen voor een vluchtdier om na alles wat hem al aangedaan is niks meer te zien...
En als er met de zoon, die wel nog kansen heeft, gewerkt wordt staat hij alleen.
Als het mijn paard was liet ik hem gaan.

Ik vind het dapper van jullie dat je dit probeert, maar ik zie er de zin niet van in.