Het weer was wat minder, maar het was een prachtige paardenhobbydag.
Don bekapt, probleemloze voeten heeft hij eigenlijk gekregen. Niemand zou bij het zien ervan kunnen bedenken dat hij al 5 jaar in geleende tijd leeft vanwege -ooit-
hko.htm">hoefkatrol, fase slacht. De vorm is nooit meer echt geweldig geworden, maar hij kan elke ondergrond in elke gang probleemloos aan en eigenlijk hoef ik er maar heel weinig meer aan te doen.
Shiny leren spelen met een voetbal met een doorsnee van 1.20. ...Wat heb je nou toch Piet, wat een eng blauw ding is dat joh! Het blijft ook zo'n schijthuis he. Snurkend met neusgaten als theeschoteltjes, vond ie er helemaal niks aan.
Maar ik heb een truc grebruikt om hem te laten ontdekken dat als je er een schop tegen geeft , niet de wereld instort maar dat het net als zijn kleinere voetbal gewoon verrolt.
Ik heb hem ooit al eens geleerd dat wanneer ik voor hem sta en een been optil, hij hetzelfde doet.
Dat kunnen we afwisselend links en rechts, een soort gezamenlijke Spaanse pas, maar dan anders
Nu lag de bal tussen ons in, hij stond op een halve meter ervan af en ik tilde mijn been op...Pang zei shiny met zijn hoef tegen de bal.... Yes! Maar we moeten nog heel wat oefenen voor hij het echt leuk gaat vinden.
Het gehang en zich laten vallen bij het voetje geven bij Allegria is over, ze zwiept nu zelf haar voorvoeten omhoog als ik tegen haar knie tik. Wel is het zo dat het vasthouden nog niet te lang moet duren. Maar dat vordert. 2 keer een paar minuten alle 4 de voeten per keer is training genoeg, want ze vindt het natuurlijk nog geweldig spannend.
En dan heb ik de meeste tijd besteed aan Mina, met haar tweewielig karretje. Zoals afgesproken kwam Hans en hebben we haar samen 'aangekleed' om voor mezelf zeker te weten dat alles aan het tuig goed zat.
De staartriem vond ze wat vreemd, maar het ging allemaal zonder protest. Dan voor het wagentje en dat was wel wennen aan die broek en het feit dat daar bij het stoppen druk op kwam te staan. Toch even een aantal keer dat ze er dan vandoor wou. Eerst geoefend door de bak achter de kar aanlopend, toen dat goed ging erop. Stap, ho, links rechts, achtjes draaien ze had het allemaal zo door. Als afsluiting nog een eindje langs de weg over het afgescheiden fietspad, maar ja, verkeersmak is ze allang, ze liep vroeger met een kind op haar rug om boodschappen midden in Koewacht, maar dit was onder heel andere omstandigheden dus je weet het nooit. Maar eigenlijk ging het allemaal probleemloos.
In het begin vond ik het eigenlijk een klein beetje zielig. Ik zat niet met een gerust geweten op de kar. Zo'n klein ponytje met zo'n gewicht erachter.
Maar ik heb het nog eens gecontroleerd door met de hand terwijl er iemand op zat die kar te trekken. Allereerst is het zo dat het gewicht op de bomen niet verandert of er nu iemand op zit of niet. Het gewicht van de bestuurder zit boven de as. Natuurlijk is er dan wat meer rolweerstand, maar veel is het niet.
Als ik nog eens zo'n ouderwetse weegschaal met aan elke kant een haak ( waar ik de naam even van kwijt ben ) tegenkom zal ik eens meten hoeveel kilo je dan moet trekken., ik schat dat het niet veel meer dan 10 is. Nou daar moet ze geen last van hebben als ik het een beetje rustig opbouw.
Dus zonder zelf een meter paard te rijden, toch enorm ontspannend met de beessies bezig geweest.
Foto's van mijn eigen camera plaatsen is even een probleem, maar ik zet ze er wel een keer bij.
Warboel
