Ik heb nu 2 soorten kruislingse systemen uitgeprobeerd en ik vind het een ramp. Riempjes blijven steken waardoor de ene teugel langer wordt dan de andere, constante druk waardoor het paard scheef loopt en/of ontzettend gaat hangen.....Ik houd ermee op
Nu hoor ik jullie steeds enthousiaste verhalen vertellen over sidepulls en wat ik dan bijzonder vind is dat hier in de test op deze side Schuimpie helemaal niet gelukkig was met zo'n sidepull.

Kortom....HELLUPPP wat nu??

Simone

SimoneS schreef op dinsdag 3 maart 2009, 21:49:

joop schreef op woensdag 4 maart 2009, 10:07:


Joop

Maar ff zonder gekheid: ik vind het een prima actie en heel slim dat er een BN'er wordt ingezet om die actie te ondersteunen. De nadruk wordt gelegd op meer bewegen, naar buiten en een maatje en de toon is niet veroordelend. De 'gij zult' acties zijn meestal gedoemd te mislukken. Wij laten ons niets opleggen, nietwaar?

En even naar mezelf kijkend: bij mij is het ook een geleidelijk proces geweest. De paarden liepen overdag wel buiten maar stonden 's nachts op stal, hadden voor nog hoefijzers (ik vond het al heel wat ze er achter af te halen), kregen 's winters een deken op en 's morgens en 's avonds een lekkere schep brokjes. Hooi kregen ze ook maar als ik zie wat ze nu naar binnen werken heb ik in die tijd te weinig hooi gevoerd. Toch had ik het idee dat ik goed bezig was. Vooral ten opzichte van de stalpaarden die er 1 uur per dag uitkwamen. Langzaam maar zeker ben ik me bewust geworden dat het veel beter kon. Waardoor? Voornamelijk m'n eigen projecties: ruimte, vrijheid, beweging. Ook kritische vragen en opmerkingen van het thuisfront hebben eraan bijgedragen. Manlief heeft 'niets' met paarden en juist hij kon die vragen stellen - niet gehinderd door natte apen. Ik moet erkennen dat ik er pas 'aan' wilde toen ik zijn opmerkingen bevestigd zag op deze site (en bijbehorend boek). Ook dat is denk ik een menselijk trekje Je neemt eerder iets aan van een autoriteit op een bepaald gebied dan van iemand die er de b*llen verstand van heeft.

En dat helpt nu ook bij de actie van de DB. Ankie is - of je wilt of niet - een autoriteit op paardengebied en als zij het zegt...... Het kan niet anders dan dat het iets, al is het maar een heel klein beetje, in beweging zet. Elk klein stapje is er één. Het zou al fantastisch zijn als paarden niet meer opgesloten worden en ze in een groepje of met 1 maatje lekker kunnen scharrelen. En die bitten, sloffen, zwepen, ijzers, brokjes....dat is fase 2...

Simone

Hallo allemaal,

Hellup...
Wat is een handige stap in de zoektocht naar een fijn bitloos hoofdstel? Even de geschiedenis tot nu toe:

Poos terug ben ik gestart met zo'n aansnoerding (om de neus). Het materiaal zag er wel lekker zacht uit en ach, mijn paard kon ik altijd met een hele lichte aanleuning rijden. Dat ie aansnoerde hoefde dus niet zo'n probleem te zijn. Dit 'apparaat' vond mevrouw maar niks. Schudden met het hoofd, heel zwaar in de hand, en de neusriem wilde niet vanzelf ontspannen (moest om de 100 m zo'n beetje 'handmatig' dat ding losser maken). Afgekeurd dus. Daarna heb ik een hoofdstel van iemand geleend met van die kruislingse riemen onder de keel - die ook aansnoeren. Daar liep ze stukken beter op, maar ook daar merkte ik dat de riempjes niet of slecht vanzelf ontspannen en dat merk je dan door 'hé, ze loopt ineens scheef' of 'hé, ik heb 1 teugel langer dan de andere'. Verzachtende omstandigheden zouden kunnen zijn dat ze nu veel (winter) haar heeft, maar toch. Ook afgekeurd.

Om een volgende teleurstelling te voorkomen gooi ik m'n vraag hier maar eens op het forum. Regelmatig lees ik over de sidepull die zo fijn werkt, maar Schuimpie denkt daar weer heel anders over. En een touwhalster....is dat niet te scherp?

Graag jullie reacties/advies.

Dank alvast :)

Simone

verasita schreef op vrijdag 6 maart 2009, 12:01:


Hai Trudy,
Dank je wel voor je reactie. Weet jij een adresje waar ik zo'n ding kan bekijken of is het een kwestie van googlen? Zitten de teugels aan de zijkant of onderkant?
Groet'n uut Emst :)
Simone

ps. aarrgghhhhh waar blijft de lente!!!!!!!

Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 8:38:


Moeilijk om van een afstandje wat te zeggen en eigenlijk moet je meer dan alleen dit weten (ontstaansgeschiedenis van de klacht, ziektegeschiedenis etc.). Misschien is het een idee een osteopaat langs te laten komen. Het zou maar zo iets neurologisch/blokkade kunnen zijn vooral ook omdat ze zegt dat het begonnen is tijdens/na een springles. Ik ken een heel goede osteopaat dus laat maar even weten (mail) of ik haar gegevens moet doorgeven.

Simone

Isabel van der Made schreef op maandag 9 maart 2009, 21:05:


Ik heb de filmpjes ook gezien en wow, wat geweldig zeg! Kan je daar 'zomaar' mee beginnen?? Het lijkt me zo moeilijk.
Simone

Morgen ga ik de (inmiddels een paar weken lege) voerton die nog in de paardenschuur staat opruimen. Inclusief de 4 voerscheppen. Toch wel een mijlpaal en het echt helemaal stoppen met krachtvoer (nou ja... 'kracht'voer..?) ging uiteindelijk sneller dan ik had gedacht. Niet dat ze nog veel kregen, maar elk beetje is een beetje te veel.

Ik had me al heel lang voorgenomen GEEN muesli meer mee te nemen als ik dierenvoer ging halen. Maarja, als ik 's morgens de andere dieren voerde kwamen de paarden vol verwachting al hinnikend naar het hek. Aangezien ik niet ontken aardig geconditioneerd te zijn, reageerde ik 'dan toch maar' en gaf ze een kwart schepje voor het idee. Dus, elke keer bij de voerhandel nam ik weer een zak muesli mee. En elke keer zei ik tegen mezelf: "de laatste".

Ik heb m'n eigen vicieuze cirkeltje doorbroken door in plaats van met 4 voerscheppen muesli 1 kruiwagen hooi/kuil de wei in te gaan. Paardjes blij (jammie, vers hooi/kuil) en ik voelde me niet schuldig. Hinniken negeren is best lastig namelijk

Die paarden zitten er helemaal niet mee (goh, wat verrassend, ahum). Ze komen 's morgens en 's avonds - als ik de andere dieren buiten voer - niet eens meer naar het hek. Althans, niet meer standaard en bedelend om eten. En ik denk dat ze me nog best wel lief vinden

Dat wilde ik even delen :)

Groet'n uut Emst,
Simone

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 11 maart 2009, 8:07:


Hahaha oh dat zie ik al helemaal voor me. Geweldig. Als je dit zo opschrijft zie ik er de humor van in en dit zit ik ook met een grote grijns te schrijven. Maar.... ik weet nu al dat als ik aan de gang zou gaan ik onmiddellijk met m'n eigen ongeduld en daaruit voortvloeiende irritatie (over mezelf geprojecteerd op m'n arme paard) geconfronteerd ga worden.
Euhmmm....een reden te meer ermee aan de gang te gaan denk ik?
Simone

Ilma Meijer schreef op woensdag 11 maart 2009, 10:57:


Wel onorthodox hoor, je tweeling niet dezelfde kleren aandoen

Maar zonder gekheid: zou dit bedoeld kunnen zijn als 'body wraps' in het kader van TTeam/TTouch?

Simone

Frans Veldman schreef op woensdag 13 mei 2009, 23:35:


Hè wat jammer 't lijkt me hartstikke leuk maar ik durf niet te vliegen (en de mededeling over de gewichtsbeperking is vanuit dat oogpunt gezien niet echt geruststellend
Veel plezier en ik vermoed dat jullie een verslagje maken voor op de PN site?
Simone

Frans Veldman schreef op vrijdag 15 mei 2009, 7:21:

Klinkt als een aanbod??
Je bedoelt dat als je dìt hebt meegemaakt (èn overleefd, ghehe) je nèrgens meer bang voor bent. Inderdaad een uitstekende therapie. Ik denk er nog even over na en neem de opmerking van Arabesk mee in mijn overwegingen

Ondanks mijn volslagen irrationele vliegangst (tja, dat prehistorische hersengedeelte waar angst zetelt staat hoger in rang dan het jongere broertje/zusje dat kan nadenken) heb ik toch flink wat keren in zo'n ding gezeten. En - niets is onze makker Murphy vreemd - ik maak dan natuurlijk altijd rare dingen mee.

Laatste vlieguitstapje was naar Spitsbergen. Op de heenweg had ik het voor elkaar gekregen voorin de cockpit te mogen zitten. Dat was me vaker gelukt en het stelt me inderdaad gerust. Sterker nog: eigenlijk vind ik het dan wel heel geweldig en (positief) spannend. Terug dacht ik die therapie niet meer nodig te hebben. Tijdens het opstijgen en nog voordat het vliegtuig 'op hoogte' was hield ie ermee op. Motoren draaiden ineens een ander toerental, stijgen hield op en ik zag m'n leven in een flits aan me voorbijtrekken (je kan de tijd maar beter nuttig gebruiken op zo'n moment Onmiddellijk klampte ik een in de buurt zittende stewardess aan die de geruststellende (ahum) woorden uitsprak dat de piloot met een sightseeing bezig was. Hij maakte speciaal voor ons een rondje om Spitsbergen op 'lage hoogte' zodat we alles goed konden zien. En ja hoor, de piloot in kwestie ontpopte zich tot een enthousiast reisleider en manoeuvreerde met z'n airbus vaardig tussen de gletsjers door. Dan hingen we weer naar links - en de piloot kwekte vrolijk 'on your left site you see the XXX Glacier' en vervolgens hing je weer tegen je rechterbuurman aan vanwege een andere bezienswaardigheid aan de rechterkant van het vliegtuig. Het was natuurlijk heel lief bedoeld van die piloot, maar ik voelde het niet bepaald als een mazzeltje. Maargoed, ik heb het overleefd. Het laatste stukje van Oslo naar A'dam was ook niet zo fijn. Ik moest overstappen in een ander vliegtuig en die bleef maar 'stampen' in de lucht. Volgens de (wederom door mij aangeklampte) stewardess klopte dat, want we waren 'a little heavy'. Hoe kun je iemand beter op z'n gemak stellen dan zoiets te zeggen, hahaha.

Thanks

Simone

van lennep schreef op vrijdag 15 mei 2009, 10:06:


Hoi Esther,

Ik vermoed dat dieren (en dus ook paarden) hoofdpijn kunnen hebben. Aantonen is en blijft lastig - het beest kan het je niet vertellen zoals een mens dat kan.
Als je ervan uitgaat dat een paard hoofdpijn kan hebben, denk ik dat de pijn zich net als bij mensen op verschillende manieren manifesteert (stekend, kloppend, bonzend, op één plek, boven, onder, etc.) en zal elk paard - wederom net als mensen - daar verschillend op reageren. Liever op een donkere (schaduw) plek dan in de zon (of andersom), liever stilstaan dan bewegen, ogen een beetje toegeknepen, schudden of schuren met het hoofd of juist stokstijf stilstaan, wel/geen eetlust, veel/weinig drinken, hoofd hoog houden of juist laag, etc. etc.

In ieder geval is het goed om rekening met haar te houden. Ik bedoel, als je het gevoel hebt dat ze niet helemaal fit is haar ontzien.

Beterschap voor Maike!

Simone

Hallo allemaal,

Graag wil ik jullie attent maken op de AnimAll EquiDay a.s. zondag in Heteren. Deze dag staat in het teken van gezondheid en gezondheidsproblemen bij paarden en er zijn allerlei disciplines aanwezig die lezingen en clinics geven.

Meer valt te lezen op: http://www.animall.nl/equiday/algemeen.html

Simone

p.s. Nee Frans & Ilona, ik ga niet met het vliegtuig