Insuline resistentie is meer dan alleen het niet goed opnemen van suikers door het lichaam. Dat we het zelf in de hand werken door overmatig voeren, daar ben ik het vooralsnog mee eens (tot ik het tegendeel bewezen zie), maar als het éénmaal zover is, dan is het niet zomaar omkeerbaar. Dit hangt naar mijn idee heel erg af van het stadium net als bij diabetis 2. In een vroeg stadium en met de juiste maatregelen is het goed controleerbaar.

Paarden, die éénmaal ernstig insuline resistent zijn hebben een sterk verminderde afweer, slechte stofwisseling, slecht wondgenezing, slaan het vet op, waardoor afvallen heel erg moeilijk is, mede omdat ze weinig energie hebben om actief te zijn, spiermassa valt weg en ik ben vast nog wel wat dingen vergeten (gevoelig voor bevangenheid, hoefzweren bijv). Simpelweg goed voeren is bij deze paarden niet afdoende. Op de yahoo groep voor cushing en insuline resistance lees je veel ervaringen van mensen, die ook enkel suikerarm hooi voeren, maar ondanks dat kan het een gevecht blijven.

Groet Angèle (ervaringsdeskundig in deze en al ver voor de insulineresistentie een 'hipe' was in Nederland op zoek naar wat mijn pas gekregen paard mankeerde en de juiste manier om hiermee om te gaan. Jammer genoeg is me dat niet gelukt, ondanks rantsoen van geweekt, suikerarm hooi en magnesium)

Lang geleden, dat ik wat schreef hier, maar omdat ik weinig reactie zag dan toch maar. Mede omdat dit een punt is, wat ik altijd als volgt uitleg in mijn lessen;

Holtes boven de ogen worden vaak in verband gebracht met ouderdom. De holtes ontstaan door het verdwijnen van vet. Dus als een ouder paard ook mager wordt, dan kunnen die holtes idd ontstaan, maar hebben meer met de conditie van het paard te maken dan met de leeftijd.

Het verdwijnen van het vet, waardoor holtes ontstaan zie je eigenlijk vaker als gevolg van stress. Stress is een breed begrip in deze ( stress door training, stress door ziekte, stress door levensomstandigheden.. noem maar op). Het ene paard zal heftiger reageren op stress dan het andere en dus ook makkelijker kuilen vormen. Bij veel jonge paarden, die in snel tempo ingereden worden zie je deze kuilen vaker boven de ogen, net als bij het gemiddelde manegepaard.

Het is ook wel vergelijkbaar met wat er met mensen gebeurt als ze ouder worden of stress hebben. Dan zie je ( bij bepaalde typen) ook het vet m.n. in het gezicht verdwijnen.

Het is iig niet onomkeerbaar. Paardje van mijn moeder bijv, 25 jaar, had kuiltjes in de zomer als gevolg van stress door de eczeem, die weer verdwenen in de winter als de jeuk voorbij was. Ook bij jonge, overvraagde paarden zie je het omkeren als ze in een volgend stadium niet meer overvraagt worden.

Voorzover mijn bijdrage.

Groet Angèle

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 10:34:

Kan jij mij mischien vertellen (of iemand

Hai Muriel,

Ik heb daar geen steekhoudende verklaring voor zoals bij het verdwijnen van vet. Net als jij hoor ik het vaak in 1 zin genoemd met cushing of stofwisselingsproblemen. Maar hoe dat dan exact werkt kan ik niet verklaren.

Groet Angèle

Mmm....ik lees hier op al die pagina's, dat er endorfine vrijkomt, omdat de praam pijn doet. Dat is echter niet de idee achter de praam. Een praam moet je ook bewegen, om de endorfine vrij te laten komen. Het stimuleert dan het punt, waar de praam op zit te weten op de overgang van het tandvlees naar de bovenlip, precies in het midden.

Dit kun je dus ook gewoon met je vingers doen. Ik toon dit laatste altijd in een cursus TTeam en afhankelijk van het paard zie je binnen enige tijd, dat de ogen 'droopie' worden, een teken dat de endorfine zijn werk doet. Mijn ervaring is, dat bij veulens het bijna instant werkt.

Anne marie, eigenlijk schrijft Muriel al een deel van mijn antwoord en tevens zoals ik het bedoeld heb in mijn bericht. Je dient de praam te bewegen, waardoor een specifiek punt op de lip gestimuleerd wordt. Het stimuleren van dit punt ( midden, overgang bovenlip/ tandvlees) zorgt dus voor vrijkomen endorfine. Hier hoeft dus absoluut geen pijn aan te pas te komen om de endorfine vrij te laten komen. Het masseren van dit punt met je vingers heeft eenzelfde effect zoals ik al eerder schreef. Dus wat mij betreft kan die praam achterwege blijven en kun je je paard toch 'sederen' op een simpele en pijnvrije manier.

Zoals ik al schreef, ik laat het effect geregeld zien op cursussen, het ene paard laat sneller endorfine los dan het andere en bij veulens zie ik vaak bijna een instant effect.

Ik heb trouwens geen idee of dit een acupunctuur punt is. Iig kun je het makkelijk zelf uittesten.

e m kraak schreef op donderdag 26 januari 2012, 22:53:


Dat zal vast mogelijk zijn, maar laat wel even op zich wachten vrees ik. Ben niet zo goed in dat soort dingen en heb zelfs nog niet uitgevonden hoe mijn foto's van mijn toestel af te krijgen op mijn 'nieuwe' computer. Ik doe mijn best.