kornelius schreef op maandag, 8 november 2004, 16:11:

Daar zeg je zo wat, heb ik nooit aan gedacht.... Blijft natuurlijk de vraag over waarom een paard naar de slager gebracht wordt. Is dat om gebreken, afwijkingen? Of worden er paarden alleen voor de slacht gefokt?
Want, zoals je zegt, in dat geval zegt een gemiddelde eindleeftijd van 8 a 9 jaar voor een paard natuurlijk helemaal niks.
Voor een particulier paardeneigenaar is dat natuurlijk een vreselijk woord, je paard af laten maken als het resultaat van een "bedrijfseconomische beslissing".......
Piet

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 9 november 2004, 8:31:


Blij dat het zo goed gaat Ingrid, maar hee! het is niet mijn manier he. Ik leer zelf elke dag! en ik maak elke dag fouten. Gelukkig kan je ook fouten die je aangeleerd hebt er op dezelfde manier weer uit trainen.
Het nadeel voor een hoop mensen bij het clickeren is dat ze zelf moeten leren nadenken wat ze met hun paard willen.
Er is geen stap voor stap gids. Voor mij houdt dit het juist spannend en het zorgt ervoor dat ik geinteresseerd en geconcentreerd blijf.
Voordeel is wel dat je clickeren als een soort over all training kunt gebruiken. Zoals je slagroom op iets doet. Je maakt er alles lekkerder mee, smeuiger en gemakkelijker te behappen.
Ik ben er nu achter dat clickeren alleen, soms bepaalde problemen niet oplost. Nu gebruikte ik al niet alleen clickeren hoor, ik ben soms net, qua lichaamstaal, een wandelend woordenboek.
Maar toch.... kan het soms nodig zijn niet helemaal los te trainen en het gemakkelijker te maken voor hem, door even het halster vast te nemen en met een zachte aanhoudende druk uit te leggen wat er bedoeld wordt.
Natuurlijk valt die druk weg zo gauw hij het begint te snappen. Wat is er dan mooier als je op dat moment nog eens enthousiast YES kan roepen en hem daarna belonen omdat ie zo z'n best deed.
Zoals ze hier zeggen : dubbel is eens zo dik
:)
Piet