Anja Seijn schreef op woensdag 18 februari 2009, 23:18:


Het eerste boek heb ik in het Engels:

Centered Riding by Sally Swift
ISBN 0-312-12734-0
Het bestaat ook in het Nederlands, maar dan moet je eens googlen bij proxis of amazon of zo.

Het tweede heb ik wel in het Nederlands:
(originele titel in het Engels: Centered Ridingé: Further exploration)
Centered Riding 2, Balans, vertrouwen, harmonie nog steeds door Sally Swift
Forte Uitgevers bv, Postbus 1394, 3500 BJ Utrecht
ISBN 90 5877 216 0

Het tweede boek vervangt het eerste niet, maar vult het aan.
Het is best toch eerst het eerste boek te lezen.
In het 2e staat meer over het paard

Het zijn allebei echte 'studeer en doe' boeken.
Absolute aanraders!

Arabesk schreef op donderdag 19 februari 2009, 9:29:


Ik kan Arabesk bijtreden dat glucosaminesulfaat inderdaad niet veel helpt, ook niet bij mensen. Het is veel goedkoper dan glucosaminesulfaat en wordt daarom toch nog veel verkocht met enkel 'glucosamine' op het doosje.
Weggegooid geld.

Glucosaminesulfaat helpt wel maar is veel duurder. Beste resultaten behaal je door een combinatie met chondroitine en MSM, dan werkt het best.
(Voor mensen is dat 'Osteoplus verbeterd' - in België)
Je moet echter een periode van minimaal 3 mnd nemen om een goed resultaat te zien, dus niet na een aantal weken stoppen. Dat is bij de meeste (mensen/paarden) veel te snel om al resultaat te zien.
Zie je na 3mnd nog niks, stop dan maar.
Is het dan beter, dan moet je wel blijven doorgaan. Als je ermee stopt komen na een tijd de symptomen terug.

Het enige probleem is dus wel dat het duur spul is en dat je het blijvend moet geven als het bij jouw paard aanslaat.
Maar het paard heeft dan wel veeel minder last.

Peet schreef op donderdag 19 februari 2009, 9:41:


De tik is een teken dat er elektriciteit overspringt van een draad naar een andere (doorgaans) of naar iets anders.
Bij de meeste omheiningen is dit slecht nieuws en moet je de bedrading goed nakijken om te zien waar het euvel juist zit. Daar moet dan de verbinding beter gelegd worden.

Welk soort omheining heb je?

Ik heb van Gallagher de equiwire op hun australisch hout dat geen electriciteit doorgeeft.
Daar is de draad dus blootgemaakt rond de palen waardoor je gemakkelijk die tik krijgt.
Je krijgt daar wel altijd een tik maar die is absoluut normaal en kan geen kwaad, geeft geen verlies bedoel ik daarmee.
Ik vind het wel gemakkelijk dat ik direct hoor dat de elektriciteit nog goed werkt (op batterij).

Bij ongeveer alle andere afrasteringen is het dus een kwestie van slechte verbinding met verlies tot gevolg.
Op de stukken waar ik met gewone bedrading gewerkt heb ga ik wél meteen checken als ik een tik hoor, dan is er iets loos met de verbinding.

Peet schreef op donderdag 19 februari 2009, 11:23:


Dat zwart plekje duidt op het feit dat daar altijd een vonk overgesprongen is die het spul verbrand heeft. Dat geeft verlies op je leiding en straks heb je daar geen stroom meer op die draad.

Je kan eventueel ook de draad die verbrand is vervangen.
Je knipt een stuk tevoren en erachter af.
Je neemt een nieuw stuk draad en met een nieuw verbindingstukje maak je beide einden terug aan mekaar vast.
Gallagher heeft hier heel goed materiaal voor, dat daarna toch nog de druk van het aantrekken van de draad aankan.
(Ik heb geen aandelen van dit merk hoor, maar heb er heel de weide mee afgezet met verschillende van hun produkten en ben daar erg tevreden over. Eventueel vraag je eens een gesprekje met hun vertegenwoordiger, die mensen zijn erg behulpzaam en geven je massa's goeie raad.)

http://www.gallaghereurope.com/belgie/getpage.asp?i=1
geeft je een idee over hun produkten.
Niet echt goedkoop maar zeer degelijk!

Anne Schuite schreef op maandag 16 februari 2009, 16:34:


Dit herinnert mij aan de manier waarop mijn buurvrouw haar zoontje grootbracht.

Het kind kreeg de meest gezonde, bio, evenwichtige voeding die je maar kon indenken.
Kreeg geen snoepjes, geen suiker, chips of weet ik veel van al die toch wel lekkere dingen.
Gevolg: als hij eens ergens anders was (verjaardagsfeestje of zo), kon het kind eindelijk eens genieten van iets 'normaals' te eten en ook eens te kunnen schransen van al die ongezonde spullen, samen met de andere kindjes.
Meteen daarna was hij altijd ziek natuurlijk (en die andere kindjes niet), de omschakeling was dan ineens veel te bruusk voor zijn darmpjes.
Graan op de molen voor de mama: zie je wel dat het niet gezond is, ik heb het je toch nog zo gezegd!
En het kind een schuldcomplex met daarna een in zichzelf gekeerd ventje dat nergens nog durfde aan te komen, maar toch stiekem jaloers was op al die andere gelukkige kindjes.

Dat vond ik ook niet de goeie manier.

Van te leven ga je dood, dat is een zekerheid voor iedereen.
Als je probeert om een gulden middenweg aan te houden tussen gezond leven en toch ook met mate te kunnen genieten van wat minder gezonde dingen, let it be.
Het is niet enkel de bedoeling om zo lang mogelijk te blijven leven maar wel van zo lang mogelijk te kunnen blijven genieten.

Dat probeer ik voor mezelf, mijn ventje en voor al mijn dieren als regel aan te houden.
En ja, soms eten wij wel chocolade, chips, drinken wij alcohol en geven wij de paarden wel eens wortels of een appeltje ook.
En wij zijn daar allemaal blij om.

Anita Cats schreef op donderdag 19 februari 2009, 13:23:


Krampen krijg je o.a. door een tekort aan magnesium.
Dat kunnen zowel spierkrampen zijn als krampen in de maag, darmen enz.

Attila schreef op vrijdag 20 februari 2009, 12:04:


Dank je Attila, eindelijk iemand die eens zinnig en deftig reageert op dit verhaal.
Het kan, het kan niet, ieder zijn waarheid.
Maar hoe je hier dan toch telkens weer wordt aangepakt door de non-believers is triest.

Peet schreef op vrijdag 20 februari 2009, 20:14:


verharen
of gewoon eens leuk om te krabben

Frans Veldman schreef op vrijdag 20 februari 2009, 22:53:


Voor jou is dat misschien te zot voor woorden Frans, voor anderen niet.
Ik laat in het midden wie gelijk heeft, zou het zelf niet weten.
Het maakt zelfs niet veel uit, ik ken die Verm-X ook niet.
Maar als het bedrijf dit aangeeft zou ik zeggen : baat het niet, dan schaadt het niet, tenminste voor wat betreft het geven bij volle maan.

Ik vind alleen dat mensen hier altijd zo heftig kunnen tekeer gaan alsof hun leven er vanaf hangt als de anderen hun niet geloven. Terwijl het zo irrelevant is, dat idee van die volle maan.

Gelukkig bestaat er zoiets als een scrollbar...