Anja Seijn schreef op maandag 16 februari 2009, 0:23:


't Is goed om een plan te hebben, maar het is beter om je plan los te kunnen laten als de omstandigheden op dat moment daar om vragen. Wat niet betekent dat je je grote plan uit het oog verliest.

Anita Cats schreef op maandag 16 februari 2009, 7:50:


Het is een vraag, die ik mezelf ook al heb gesteld en waar ik niet echt een antwoord op heb.
Vermoedelijk ben ik niet erg goed in klikkeren, hoewel ik mijn hond vorig jaar wat truukjes aangeleerd heb met klikkeren en dat ging super. En ik klikker ook nooit meer met mijn hond, dus blijkbaar vind ik het ook niet echt leuk om te doen.
Vraag is dus waarom vind ik het niet leuk, en ik kan alleen maar bedenken dat ik het vervelend vind dat het om de snoepjes gaat. Of teveel gedoe om snoepjes bij de hand te hebben.
Of het valt samen met je tweede vraag: ik wil helemaal niets, het hoeft nergens toe te leiden. Denk echter dat het voor een gedomesticeerd dier leuk is om iets meer met het brein te doen dan zich afvragen wanneer de volgende maaltijd wordt voorgeschoteld. En leuk voor mij om iets te doen samen met mijn paard of hond.
Bij hond heb ik geen klikker nodig, die leest mij zo goed, die leert alles in 2 minuten.
Opal rijd ik niet meer. Nu vanwege de hoeven, maar ik rij haar al veel langer niet. Ik heb haar 3 jaar geleden verhuisd en dat heeft haar fundamenten dusdanig geschokt, dat ze om alles in paniek was. En we hebben zeker een goede band, maar haar verlatingsangst was zo enorm, dat ik haar vakantie van het rijden heb gegeven, en dat werd een erg lange vakantie.
Ik heb voor de verhuizing wel eens geprobeerd angsten bij haar weg te klikkeren, maar erg veel hielp dat niet, ze heeft ook erg weinig interesse voor voer. Maar ik wijt dat aan mezelf, ik doe blijkbaar iets fout.

Misschien dat parelli nu zo goed aan lijkt te slaan bij ons allebei, komt, doordat het het juiste moment is, de tijd was rijp om weer eens wat meer te gaan doen, en zij heeft er zo een lol in, dat ik helemaal enthousiast ben en zo gaat de wisselwerking verder.

En nu droom ik weer van ritjes maken met Opal, haar brein is weer goed, en haar hoeven lijken ook goed genoeg om met hoef schoenen aan te gaan proberen of ze mij kan dragen.
We zien wel, als ze maar gelukkig is.

Ik weet niet of het een antwoord op je vraag is, maar wel goed voor mij om het eens op te schrijven.

Anita Cats schreef op maandag 16 februari 2009, 19:52:

knip


Ja, en voor traditioneel opgevoede mensen zoals jij en ik, is is parelli dan een goede steun. Linda Parelli komt ook uit de tradi-hoek, en zij weet goed uit te leggen en kent alle moeilijkheden die je door moet om jezelf te verbeteren, en dat is leuk.


Ja, als de tijd rijp is en het hangt ook allemaal van de gezondheid af van paard en mens. Ik had vorig jaar een setje heupen die het niet meer zo goed deden, om dan op een maf paard te gaan zitten is geen slim plan. Maar haar hoeven en mijn heupen zijn een stuk beter. Als onze hoofden nu ook mee willen werken, dan gaan we er van de zomer misschien weer op uit, een leuk vooruitzicht. Ik wil niets overhaasten.

vagebond schreef op dinsdag 17 februari 2009, 8:35:


Alleen chocola met een hoog cacao-gehalte is gevaarlijk. Vanwege de theobromine die in cacao zit.

Ilma Meijer schreef op dinsdag 17 februari 2009, 1:23:


In de parelli pakketten krijg je allerlei methodes aangereikt om staken te voorkomen. Of doe je geen parelli meer?

AMA schreef op dinsdag 17 februari 2009, 10:45:


Dat lijkt me een onzin verhaal.
http://en.wikipedia.org/wiki/Theobromine

Britt Claeys schreef op donderdag 19 februari 2009, 15:45:


Ik vind het eerlijk gezegd nogal een paniekverhaal, 't is nu net alsof elke schimmel een groot woekerend kankergezwel is.
Het is inderdaad waar dat de melanoma's ook binnen in het lijf kunnen groeien, maar iedereen kan kanker krijgen, en het schijnt dat een melanoma bij een schimmel minder grote kans heeft kwaardaardig te worden, als een melanoma bij een ander gekleurd paard.

Ik ken bovendien zat schimmels die oud tot zeer oud (40) zijn geworden, weliswaar behangen met druiventrossen, maar verder een kwalitatief goed leven.