Peter Donck schreef op zondag 1 februari 2009, 15:49:


Even denken ...
Voor paarden willen we wat te scharrelen hebben, dus planten we struiken en bomen die passen bij de grondsoort, en verarmen de grond om diversiteit te krijgen en schraalheid voor hun gezondheid. We willen ook stenen hebben voor de hoeven en dat ze swinters droog staan, die stenen kunnen misschien ook zo neergelegd worden zoals Le Roy zo mooi laat zien:
http://www.ecokathedraal.nl/

Groet, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 31 januari 2009, 23:22:


Altijd gecontroleerd aan het leidtouw, breekt haar een beetje op, op dit moment. Ik kwam deze oefening tegen "Chasing the tiger" kennen jullie dat, wel eens gedaan? Lijkt me goed voor mij en Luna, meer play en tegelijk stoom afblazen. Goed voor onze realatie hoop ik. Hier is veel info te vinden met filmpjes:
http://www.artofnaturaldressage.com/forum/viewtopic.php?f=8&t=475

En dit zijn een paar filmpjes van dit spel:
http://www.youtube.com/watch?v=E5rESt-HEPI
http://www.youtube.com/watch?v=qe5CwweChzM
http://www.youtube.com/watch?v=_qtZFqAVssQ

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 februari 2009, 12:53:


Daar zit zeker veel in, te kijken naar het eigen aandeel hier.
No-nonsens benadering, eenvoud en doelgerichtheid, omdat het de gewoonste zaak van de wereld is, dat je paard gaat waar je hem wilt hebben. Ook al heeft het paard wel een probleem gekregen, dan nog is deze houding een belangrijk deel van de oplossing.

In de omgang met kinderen zie ik het zelfde, en mannen gaat het hierbij makkelijker af dan vrouwen. Logisch ook gezien de verschillende evolutionaire taken die beide altijd vervuld hebben. Het zorgen en veiligheid geven aan een kind, wordt vaak bezorgd zijn en onveiligheid uitstralen. Ook in de omgang met een paard kan je leren dat het zo niet werkt. Een huilend of bang kind troosten, kan je doen door het te overladen met woorden en afleidingen, om het zo zo snel mogelijk uit zijn nare gevoel te halen. De uitstraling is dan (onbedoeld) bezorgdheid en onveiligheid. Een huilend kind of een bang paard kan ook stil vastgehouden worden, met een kalme uitstraling zonder de emotie sneller weg te willen hebben, als het spontaan duurt. Eerlijk gezegd vind ik dit een prettige intimiteit. Toch zie ik zelden mensen die hiertoe in staat zijn.

Bij het trailer laden spelen soortgelijke processen een rol.

Groet, Michiel

AMA schreef op dinsdag 3 februari 2009, 21:11:


Gewoon nog eens proberen, en de afstand flink vergroten. Bij wijze van spreken geeft iemand de hond zijn etensbak in de keuken en jij klikt buiten op 10 meter afstand met je X of clicker. Als je 50 beloningen hebt, op deze manier, zal het niet lang duren of je hond komt enthousiast als hij de klik hoort. Als eerste oefening om het clickeren aan te leren, nadat het bovenstaande gelukt is, gebruik ik: beleefdheid. Dwz. mijn gesloten vuist met voedsel erin gaat pas open als ze het niet meer aanraken met hun snuit. En dat hebben honden en paarden toch wel snel door en het is een noodzakelijke les.

Groet, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 31 januari 2009, 23:22:

Plan februari – nieuw

Hoi allemaal ik ben tot een volledig andere aanpak gekomen in mijn stop-probleem. De aanpak die ik gewend was, wekt niet bij Luna. Veel andere paarden gaan gewoon mee, bij een aanhoudende vraag of in beweging blijvend met rondjes draaien. Luna laat zich echter door geen druk overtuigen, want aanhoudend vragen, hoe slim ook, blijft druk uitoefenen op iets wat ze niet wil. Veel paarden zouden zich schikken-wennen-gewoon worden. Luna echter totaal niet! Ze heeft wel erg hard moeten schreeuwen (soms) om me dit duidelijk te maken, maar vooral liet ze me het zien door tot steeds minder bereid te zijn. In feite heb ik haar vanaf het begin geprobeerd te pushen over haar grenzen.

Hoe ben ik zo lang blind hiervoor geweest, denk ik nu? Tja eerst een Luna nodig op mijn pad, denk ik. Net zoals een van de paarden van Egon, die ook absoluut op slot springt bij elke vorm van druk. Zo verschillen paarden waarop de trainer zich aan zal moeten passen. Of je moet een Piet zijn, die sowieso nooit begint aan enige vorm van druk En waarvan ik altijd zei, dan zul je weinig verder komen dan de bak. En dat hoop ik toch wel, de tijd zal het leren ...

Onderstaand artikel (waar ik de link van vond op www.artofnaturaldressage.com ) verwoord het heel mooi en grondig Do Horses Test Us?
http://www.compassionatehorsetraining.com/TrainingIndex.html

Ik heb mijn lange termijn plannen dus opgeschort, het was zo duidelijk: eerst veel buiten wandelen, dan naast de fiets training en dan onder zadel de zelfde routes wandelen. Nu terug naar de bak samen spelen en wandelen over het erf en afwachten wanneer ze het met me aandurft naar buiten te gaan. Veel onzekerder dus allemaal, maar ook leren spelen samen, dat heb ik nooit eerder gedaan met een paard.

De omschakeling is voor mij ingrijpend en leerzaam. Het betekend dat ik lange tijd geen buitenwandelingen meer kan maken. Dus straks de jonge paarden wandeling op 21 februari sla ik over Esther. Dat lijkt me wel verstandig er is zoveel meer onzekerheid gekomen, voor mij dan, nu ik mijn plannen heb moeten wijzigen.

Groet, Michiel

marianne laenen schreef op donderdag 12 februari 2009, 20:22:


Ja die zijn er wel, soms. En Luna is dan inderdaad gretig om mee te gaan. Eerst zullen we dit vaker moeten doen, voordat ik een trailer op stap. Het feit dat ze dan wel gretig is, bied hoop voor de toekomst.

Michiel

Michiel schreef op donderdag 12 februari 2009, 20:16:

Testen paarden ons?
Wat vinden jullie daarvan?


Deze link is nog wat directer:
http://www.compassionatehorsetraining.com/DoHorsesTest.html

Groet, Michiel