Piet schreef op zondag 1 februari 2009, 17:56:


Tuurlijk!

joop schreef op woensdag 4 februari 2009, 9:40:


Nou, op basis van een mailtje vind ik lastig te beoordelen of dit zo absurd is.
30 jaar en in slechte conditie (en dus niet door verwaarlozing), ik vraag me af of ik nog zoveel zou gaan sleutelen of onderzoeken. Hoeveel kun je ermee winnen en wie doe je daar dan een plezier mee?
De praktische invulling (next monday) kun je nog betwijfelen, maar ook daar kan ik me nog wel iets bij voorstellen. (Tenzij het paard op dit moment crepeert van de pijn).

Ik kan me jouw twijfel ook wel voorstellen.

We hebben het hier over juist dat aller, allermoeilijkste aspect van dieren "houden".

Er komt een moment dat je beslissingen gaat/moet nemen. Liefde, verstand, emoties, alles speelt mee en gaat met elkaar in conflict. En je gaat beslissen over iets wat je eenvoudigweg niet weet:
Is het de moeite nog waard mijn dier te gaan "pesten" met enge onderzoeken en behandelingen? Zijn we straks blij omdat het allemaal geholpen heeft en hij/zij nog lekker een jaartje in de zon mag dartelen, of trekken we ons de haren uit het hoofd omdat het allemaal toch niet meer hielp en er zo'n spijt is van die laatste terging...

Ilma Meijer schreef op donderdag 5 februari 2009, 20:34:


Dat vind ik dus vreselijk om te zien.
Ik haat werkelijk dat gedoe met beesten.
Die stomme dieronterende kunstjes.
Bah!

Isabel van der Made schreef op vrijdag 13 februari 2009, 21:11:


Misschien heeft te maken met of ze zich ook nog verspreiden?

Mij poes heeft een lelijk gezwel dat hard groeit. Toen het nog klein was hebben we het weg laten halen, in de hoop dat het gedaan zou zijn, maar binnen een maand was het terug en hebben we in overleg met de DA besloten niet te blijven opereren. Temeer daar het op een listige plek zit (halsstreek). Het gedraagt zich exact zoals ik in de beschrijvingen in deze thread zie. Snelgroeiend, doorbloed, snel bloedend, maar zolang hij naar buiten blijft groeien heeft ze er weinig last van. Zolang we de bloedinkjes maar goed opvangen, want daar wordt ze wel paniekerig van. Evenwel is het wachten op het moment dat hij ook naar binnen zover groeit dat ze er last van gaat krijgen.

Maar deze naarling heeft zich niet verder verspreid.

Ik volg deze thread trouwens ook met interesse aangezien ik 3 schimmels heb...

marjolijn schreef op zaterdag 14 februari 2009, 14:25:


Ja. spuit elf. Ik had eerste ff door moeten lezen. Uitzaaiien heet dat dus.
De tumor van onze poes werd als niet kwaadaardig gedefinieerd.
Al vind ik het een kl%#@teding!!!

Lena schreef op dinsdag 17 februari 2009, 13:46:


Ik denk dat Frans de slechte koolhydraten bedoelt (nep, suiker, geraffineerd enzo).
De groente- en fruitkoolhydraten zijn okay.

En voor mijn gevoel zijn koolhydraten niet de grootste energiebron maar de eerste energiebron. (en al naar gelang je meer suikers eet inderdaad wel de grootste dan)

Arabesk schreef op dinsdag 17 februari 2009, 23:05:


Water. Een flinke emmer water. Tis lullig, maar onschadelijk en werkt meestal wel. Hopen dat ie een keer komt als je wel thuis bent en van uit een hinderlaag....

En proberen je kat te leren het luikje open te trekken als hij toch op "niet naar buiten - wel naar binnen - staat. Dan kun je het luikje op "niet naar binnen - wel naar buiten" zetten en kan ze toch naar binnen. 3 van de 10 kunnen het hier. Misschien is Lola ook slim?

Je kunt het meneertje ook nog proberen binnen te halen, evt. castreren en binnen houden zodat hij en Lola in evenwicht komen en ze niet meer bang voor hem is.

Hoewel een piesende kat in huis is niet zo fijn.... dat doet ie omdat hij niet gecastreerd is of omdat hij dat nu eenmaal aangeleerd heeft en dan raak je dat niet meer kwijt.

Tijdelijk een hond van iemand lenen?

Arabesk schreef op dinsdag 17 februari 2009, 23:55:


Aaahhh.... en als die rooie dan komt???

Lola kennende blijft

Gelukkig! Buiten loert toch alleen maar gevaar.

Marleen den Arend schreef op woensdag 18 februari 2009, 8:26:


Schei uit zeg.

Niet "in the blind" castreren natuurlijk. Maar hier op het platteland worden de katten over het algemeen aan hun lot overgelaten. Het is een zegen als iemand ze hun lot aantrekt castreert en steriliseert, voorkomt dat er honderden kittens geboren worden die niemand wil en wier oogjes er van de niesziekte gewoonweg uitrotten. En de boel te eten geeft. Je moet eens weten hoeveel van de kittens die het overleven er ieder voor- en najaar in de asiels verschijnen.

En etter is het woord dat zij ongetwijfeld figuurlijk gebruikte. Zie het een beetje logisch en ontspannen. Een dier is nooit een etter natuurlijk. Hoe kun je überhaupt denken dat dat serieus bedoelt is?!!

heidy smid schreef op woensdag 18 februari 2009, 8:53:


Achterlijke vergelijking.
Als het goed is loopt je hengst geen tientallen veulens te maken bij allemaal loslopende zwerfmeisjes. Soms nog niet eens volwassen. Al die kittens.... Ik ben bang dat jullie geen idee hebben hoe het leven van veel zwerfpoezen is.
Maar veel paardenmensen liggen daar ook helemaal niet wakker van, weet ik. Maken zich vreselijk druk om de paarden, niks is te veel of te goed, maar de rest....