Peter Donck schreef op zondag 1 februari 2009, 14:00:


Helemaal waar, een oud cultuurlandschap geniet ook mijn voorkeur, gewoon omdat het meer variatie heeft. Daar wat stukjes met niets in, genegeerd landschap..woesternij, is ideaal .
Dan de mensen ook nog zo ver krijgen dat ze wat meer kunnen verdragen van de dieren die het daar goed in doen, zoals hier marters, vossen, in de winter everzwijnen, maar even goed slakken, ratten of kikkers. Vallen zetten en gif leggen, helaas wordt dat nog steeds als normaal gezien. Terwijl voor al de 'overlast' van dat ambitieus wild al lang andere oplossingen zijn.

Elke

Michiel schreef op zondag 1 februari 2009, 22:59:


Mooi!
Diversiteit komt vanzelf als je niks doet, en daar niet te dikwijls paarden in los laat. Verschralen vind ik eigenlijk niet nodig (maar ik heb hier geen moderne koeienweide). Met recuperatiestenen kan je inderdaad hele mooie dingen doen Als je tijd/plaats hebt om ze rustig aan in te zamelen is het ook heel low-cost.

Groetjes,
Elke

Gudrun schreef op maandag 2 februari 2009, 19:19:


Ik ben ook op zoek.. mocht je toevallig over eentje struikelen die een gemiddelde arabier past
Groetjes,
Elke

Gudrun schreef op woensdag 4 februari 2009, 16:41:


Dit is alleen beplanting, en wat snoeiwerk
http://www.arborsmith.com/okinawa.html

Spirithorses schreef op donderdag 12 februari 2009, 16:41:


Hey Pien,

Wij vatten hier ook geregeld met een zucht samen 't is altijd ook wat met die beesten' en dat zijn er véél minder als bij jou. Accepteren en een pintje drinken
Niks aan te doen, ze leven buiten zoals dat hoort en met veel plezier, dus ja..blutsen, builen, truukjes verzinnen en af en toe eens een misser.
Nee stalmensen hebben dat niet, maar die weten ook niet hoe bv. een groepje samen spelende paarden er uit ziet, dat vind ik dan toch wel armoede.

Groetjes,
Elke (die ook genoeg heeft van dat gesneeuw)

Arabesk schreef op dinsdag 17 februari 2009, 23:05:


Gho, ik heb precies hetzelfde probleem! Wie iets weet mag het zeggen!! Rotkaters bweuh

SimoneS schreef op dinsdag 17 februari 2009, 23:17:


Als ik die bij mij kan pakken gaat hij recht de bak in en naar de dierenarts om wat aan de intactheid te doen. Kan me niet voorstellen dat dat iemands huisdier is, je ruikt hem vanop 100 meter, echt walgelijk.

heidy smid schreef op woensdag 18 februari 2009, 8:53:


Wel, mijn hengst loopt niet los, en gaat niet zonder mezelf er bij van mijn terrein, laat staan bij iemand in huis .
De kater die bij ons inbreekt, de eetbak plundert en alles onder sproeit draagt geen bandje, en ziet er niet uit alsof hij een thuis heeft waar hij regelmatig te eten krijgt. Hij stinkt walgelijk en ziet er kleverig uit, het is zeker geen schootkat, of zelfs huiskat, dat kan ik me echt niet voorstellen van dit stinkdier.
In het beste geval heeft hij ergens een eigenaar die hem af en toe wat te eten geeft en hem verder maar wat laat lopen. Mij best, maar gezien ik met de last daarvan in huis zit, neem ik het intitiatief hem te castreren zo gauw ik daar de kans toe krijg. De eigenaar (als die er al is) zou het beest ook kunnen verzorgen, een bandje met adres om doen zodat ik hier even kan over overleggen, binnen houden, castreren, whatever.. maar doet dat allemaal niet.
Moet je niet komen zeuren vind ik.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 maart 2009, 22:33:


Maar wat bovenaan een grasspriet groeit in de zomer, dat is toch een graantje? Mijn paarden gaan 's zomers lekker eerst aren eten op de wei voor ze aan de rest beginnen.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 maart 2009, 23:37:


Ik zie dat op mijn foto toevallig een arenplukkend paard staat
Wel, ze eten eerst alle volle aren, die zijn het lekkerst, en als die op zijn de rest. Mogelijk zijn ze niet zo goed opgevoed

Anja Seijn schreef op vrijdag 13 maart 2009, 20:54:


Granen zijn grassen, een paard kan daar prima weg mee, m.i. gaat het om de hoeveelheden en de variatie.
Maar dat is wel een afwijkende menig van wat hier op de website te lezen is geloof ik (toch?)

Wil schreef op maandag 16 maart 2009, 23:48:



Dag Will,

Ik herken het
De eerste dagen op onze bos+weide (ook zonder grote afstand te lopen niet te overzien, en aan één kant met bramen omheind) heb ik mezelf wat gekalmeerd door ze een gsm-nummer en adreslabel aan hun halster te doen. Ondertussen lopen ze al lang halsterloos, maar dat maakte het voor mij toch iets minder spannend

Groetjes
Elke

lies zondag schreef op woensdag 25 maart 2009, 18:37:


En hoe gaat dat bij natuurlijke fokkers in de praktijk? Hebben jullie allemaal een hengst in huis waar de merries een normale relatie mee kunnen opbouwen, of is het toch gewoon weer hup ineens er op of per rietje?
Ik maak deze opmerking omdat ik er versteld van sta hoe sommige mensen alle dagen bezig zijn met het beste voor hun paard, maar aan normale paardenrelaties, laat staan sex, compleet voorbij gaan.

Groetjes,
Elke

Ilona Kooistra schreef op donderdag 26 maart 2009, 20:32:

KNIP

Ik heb hier zo'n mannengroep. Twee hengsten en een ruin (18, 3 en 3 jaar) en dat gaat prima. Ik stel me ook wel eens de vraag hoe ik dat best aan kan gaan pakken in de toekomst. Nu vind ik de hengsten nog te jong om bij een eigen merrie(s) te lopen, maar ik doe mijn best om ze sociaal te houden in contact met merries.
Iemand ideeën hoe ik die mini kudde zou kunnen laten evolueren? Het houden op enkel mannen, of op termijn toch merries er bij? Wat zou het midden zijn tussen ideaal voor de paarden en handelbaar op één erf?

Groetjes,
Elke

Wil schreef op donderdag 26 maart 2009, 23:42:


Gelukkige Verjaardag!!

E