Spirithorses schreef op woensdag 28 januari 2009, 21:00:


Ik kijk er alleen maar nog op voor de nieuwigheidjes. Dat heeft een lerares van ons zo aangeraden, omdat bokt lekker actueel en vlug is, maar als ze het over mensen heeft die daar reageren 'Bokt is heel erg actueel, maar het wordt alleen maar zo stom door die geiten die daar reageren!!!' ^^
Geinig grof noem ik dat ^^

Regelmatig zie ik mensen die met een heel braaf paard aan het lopen zijn en op een gegeven moment is het HEY!! of HOU OP! en NEE!! en dan gaan ze vervolgens als een gek aan dat touw zitten trekken. 'Ja hij is ondeugend en luistert niet' zeggen ze dan.
Ben ik dan nou zo makkelijk en geef er niet om als het paard even ergens naar om kijkt of één stapje opzij zet als die wat gehoord of gezien heeft, of zijn die mensen dan zo streng, gespannen, gestressed etc? Sommige paarden zijn inderdaad echte duwers die je omverlopen (aka de leiding (over)nemen), maar sommige sloffen gewoon wat erachteraan en worden dan toch nog bestempeld als ondeugend. Meestal zie je dan ook, als paarden op de poetsplaats vastgebonden zijn, dat mensen gelijk beginnen te flippen en stressen als het paard maar één klein stapje verzet. Dan denk ik bij mezelf 'Jezuuusss, het is een paard en geen beweegloze auto'. Mensen maken van de kleinste dingen problemen (en ik denk dat iedereen daar wel eens last van heeft :) ), maar soms heb ik het gevoel dat sommige mensen het stoer vinden als ze een uchuch ( 'probleempaard' ) uchuch hebben. Sommige mensen lijken het zelfs leuk te vinden om achtermekaar en luidkeels HOU OP!!!!!! HOU OP!!!!! te roepen met rukjes aan het touw en een 'Rotknol' als slagroom boven het toetje.

Ik snap sommige mensen gewoon écht niet wat dat betreft.

http://www.youtube.com/watch?v=cortPKBZrp0 (filmpje bevat geen ijzerhorror)

En menig ruiter doet zo een moeite met zweep, sporen en bit om een paard te laten piafferen. Anky die haar paard aan de longe neemt, muziekje aanzet en zegt 'ja van zelf gaat die niet over in de passage'.

Ach genoeg daarover, klik op het filmpje en oordeel zelf.

Realist schreef op zaterdag 7 februari 2009, 15:42:


Het is dus mét bit dat je goed op de fullscreen en nog eens ingezoomd kunt zien. Daarbij vindt ik het een afschuwelijk beeld, omdat dit kind behoorlijk aan de teugels trekt en ook nog eens extra heen en weer gaat bij de wissels. Hoeveel gewicht precies er wel niet in de mond hangt van dat paard (ik schat rond de 20kg waarschijnlijk meer). Paardvriendelijk AMEHOELA!!! Het kind kan je niet de schuld geven, van de ouders had ik wel wat meer respect en voorzichtigheid verwacht.

Sky schreef op maandag 9 februari 2009, 11:24:


Terzijde dat ik dit zónder bit óók niet zou goedkeuren.

linda lou schreef op maandag 9 februari 2009, 12:40:


Alleen al omdat het meisje ontzettend zit te hangen aan die teugels. Met bit of zonder, het is geen van beide prettig voor het paard en ook pijnlijk. Daarbij kan je dat meisje ook niet aansprakelijk daarvoor stellen en richt ik mijn vraagtekens op de ouders.

Leuk zo een leerpaard, maar dan een maatje kleiner graag zónder getrek en gehang. Dan kan dat meisje beter in balans zitten en ontspannen, zodat ze het gelijk goed leert.

Anita Cats schreef op zaterdag 14 februari 2009, 12:07:


Als mijn paard iets engs ziet en er niet langs wil blijf ik vooral rustig. Naarmate hoe de situatie is stel ik haar gerust, vraag rustig om langs te lopen óf ik stap af en ga op het enge ding af of negeer het gewoon. Ik ga mij niet negatief opstellen en ookal heb ik eens een dipperiode (vorige week zelfs nog), dat hoort er allemaal bij. Het kan niet altijd goed gaan en soms gaat het zelfs een langere tijd niet goed, maar als je daardoor een negatiefe en hopeloze instelling krijgt gaat het echt niet beter worden. Hoe moeilijk de dingen soms lijken ik blijf altijd tegen mijzelf zeggen 'het komt goed, maak jezelf niet druk'. Ik ken al wat mensen die JA-REN-LANG met hun paard hebben zitten vechten en dippen, het is allemaal pas de goede kant op gegaan toen ze zich niks meer van het negatiefe aantrokken. Puur negeren en je alléén maar focussen op de stomste en kleinste dingen die goed gaan. Het klinkt vaag, maar toch is het zo om de een of andere reden. Soms gaan dingen goed en soms gaan dingen slecht, helaas is dat nu eenmaal zo.

Arabesk schreef op donderdag 26 februari 2009, 19:31:


Haar zoveelste campagne als ik mij goed weet te herinneren. Leuk zo een weidecamapagne, maarrreeee de dame is wel slim zenne. Zo kan de LDR/Ankyrelatie weer mooi verbloemd worden, omdat ze toch zo diervriendelijk bezig is?

Spirithorses schreef op zondag 1 maart 2009, 21:22:


Gelukkige verjaardag nog toegewenst, moge je zo oud worden als ge wilt

Groetjes,
Chantal, Gaby en Fanny

De column van Anky voor de telegraaf, over het thema Weidegangcampagne.

Ik vind dat ze zich weer eens mooi uit de situatie praat. Wel over weidegang bazuinen terwijl Sali er zeker niet zolang uit komt. Ja alleen aan de hand een beetje stappen en grazen en dan nog een uurtje onder het zadel.

-------------------------

Samen met Bonfire steun ik een ludieke actie van de Dierenbescherming. Daarvoor kwam er gisteren bij mij op stal nogal wat pers. Ik heb een plag uit de wei van Bonfire aangeboden aan de directeur van de Dierenbescherming en over twee weken wordt diezelfde plag aangeboden aan politica Medy van der Laan. Met deze actie wil de Dierenbescherming het publiek voorlichten dat paarden met regelmaat beweging nodig hebben en vaak genoeg uit hun stal komen. Het liefst niet alleen, omdat het van nature kuddedieren zijn.

Ik vind het een goed initiatief, omdat de Dierenbescherming op een heldere, vriendelijke manier het publiek probeert uit te leggen hoe je met paarden om hoort te gaan. Ikzelf vind het erg belangrijk dat iedereen samenwerkt, de Dierenbescherming en onze bond, de KNHS, waar veel recreatieruiters zijn aangesloten, en wij als paardenhouders.

Wij zeggen altijd: je hebt paardenmensen en mensen met paarden. De laatste jaren is het hard gegaan met de paardensector. Het paard heeft enorm aan populariteit toegenomen. Vooral mensen die niet gewend zijn te leven met paarden, maar zo gecharmeerd zijn van het dier dat zij daar graag hun vrije tijd aan willen spenderen, zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de afzetmarkt.

En dat is fantastisch, maar met paarden leven betekent in principe 24 uur per dag zeven dagen per week paraat staan. Soms hoor ik mensen zeggen: "Ik ben dol met mijn paard, ik ga er echt elke dag naartoe om hem uit de stal te halen, alleen vandaag niet, omdat het écht niet kan." Dat is eigenlijk niet mogelijk. Of dat mensen bepalen dat ze hun paard op stal laten staan, omdat de regen met bakken uit de hemel komt. Dat is een misvatting, je kan hem beter een frisse neus laten halen. Maar een paard 24 uur in de wei laten staan, terwijl er niet eens een fatsoenlijke schuilhut in de buurt is waarin voer en water klaarstaat, is weer het andere uiterste.

De boodschap die ik samen met de Dierenbescherming vooral hoop over te brengen, is dat mensen gewoon goed naar hun eigen paard(en) moeten kijken. De geadviseerde vier uur vrij lopen in de wei is ook niet voor elk paard zaligmakend. Je moet voor ieder paard afzonderlijk de juiste balans proberen te vinden. Je hebt nou eenmaal te maken met totaal verschillende paarden. Je hebt sobere, sterke soorten zoals shetlandpony's of Fjorden, terwijl KWPN-gefokte paarden veel gevoeliger zijn. En dan zijn er ook nog eens allemaal doelgroepen, zoals recreatie, de fokkerij, sport of topsport. Per paard en per situatie is het belangrijk om vast te stellen hoeveel beweging er nodig is.

Verder vind ik het nog vermeldenswaard dat ik Maurits Hendriks voor de eerste keer heb ontmoet in zijn functie als technisch directeur van NOC*NSF. Ik ken hem al langer, maar ditmaal sprak hij ons toe tijdens het Trainersplatform, georganiseerd door Rabobank en KNHS. Zijn instelling spreekt mij aan. Hij is een man die niks aan het toeval overlaat. Als voorbeeld haalde hij een hockeyer aan die voortdurend op de lat schoot. Daar ging hij over nadenken, waarop hij uiteindelijk bij een expert uitkwam. Ik herken daar veel in. Niet per se in dat voorbeeld, maar wel dat Sjef en ik ook nooit iets aan het toeval overlaten. Over elk detail wordt bij ons op stal nagedacht. Nu en dan sparren met Maurits zal zeker wat opleveren in de toekomst.

Anky van Grunsven.

Arabesk schreef op woensdag 4 maart 2009, 21:39:


Neuh... echt pissed ben ik niet. Ik vind het alleen maar een dubbelgevouwen dubbelzinnige situatie. Het woord hypocriet blijft maar in mijn hoofd hangen.

Nils Vellinga schreef op donderdag 5 maart 2009, 19:33:


Dat ze dan maar eens gaan pleiten voor het prive en sociaal leven van een paard. Daar vallen rijden, stapmolen, longeren en wandelen al namelijk niet meer onder.

En excuses tussen een topsport paard of een boerenknol kun je dan niet meer maken. Elk paard heeft een eigen leventje nodig, élk paard. Op stal staan kun je dan ook al wegkrassen, mensen in een isloeercel leven toch ook niet meer van binnen?

verasita schreef op vrijdag 6 maart 2009, 22:24:


Ik ken veel mensen die haar niet moeten. De topamazone bij mijn stage is van de week nog naar Tineke geweest, omdat ze Anky onbeschoft vind. Heb ook de clinic van Tineke gezien bij de kwpn hengstenkeuring en het is inderdaad ook een heel sympathiek en grappig vrouwtje. Gaat teminste nog op buitenrit met haar sportpaarden en zet ze op de wei.

http://www.youtube.com/watch?v=wgcMtZPeyKs&feature=channel

Een haflinger die als manegepaard wordt ingezet, is een aantal jaren geleden spierbevangen geweest en heeft ook overduidelijk last van het bit, maar wat ik mij nu afvraag is waarom hij zo kort van voren loopt. Zou dit nog een overblijfsel van de spierbevangenheid kunnen zijn en zou hij er eventueel hier dus nog inderdaad pijn aan ondervinden (duidelijke reden voor het lopen)?

verasita schreef op dinsdag 12 mei 2009, 23:06:


Braaf is die in de manege absoluut niet. Ik vermoed dat hij veel pijn heeft want zelfs in de wei galoppeert hij overkruist (net nog gezien). Hij gooit er wel regelmatig iemand vanaf en bokken is ook dagelijks aan de orde. Ik vind het ook niet om aan te zien, maar toch zou ik graag willen weten wat hier aan de hand is en of men dat in verband met de spierbevangenheid kan brengen.