Isabel van der Made schreef op zondag 25 januari 2009, 16:09:


Ik heb gisteren helaas wat gemist. Mijn man en dochter waren met Niek begonnen met de jojo game. Mijn man vertelde dat hij nog nooit een paard zó verbaasd heeft zien kijken!!
Toen fase drie werd ingezet had Niek zoiets van: "wat heb ik nu aan mijn fiets hangen, hoofd omhoog en daarna in de hoogste versnelling al bokkend op de circel.
We weten nu ook dat hij niet goed kan galopperen op zijn linker hand. Zo leer je in korte tijd meer dan je denkt.
Dit heeft zich ongeveer 3 keer herhaald waarna hij rustiger werd en na een enkele goede pas achteruit is mijn man gestopt.
Nog wat friendly erachteraan en klaar.
Daarna liep Niek zonder mokken met mijn man en dochter aan het leidtouw mee naar de uitgang van de weide, wat normaal toch wat meer tijd kostte. Nadat ze Niek hadden losgelaten bleef hij vrijwillig nog lekker lang bij ze in de buurt om zich lekker te laten aaien. Hij dus echt iets om over 'na te denken' de rest van de dag.
Wat jammer dat ik moest werken maar vanmiddag ga ik er weer mee aan de slag, ik ben benieuwd.

We hebben echter nog één probleem en dat is de stalhouder...Hij zag op een gegeven ogenblik dat ze met Niek bezig waren en hij vond dat Niek daar nog niet aan toe was...
Nam Niek ongvraagd van ze over er liet even zien hoe het wel moest...grrrrr. Veel mondelinge commando's, kort strak leidtouw enz enz.
Ze waren even overrompeld dat ze er niets van hebben gezegd.
Vanmiddag dus maar even heel duidelijk uitleggen wiens paard Niek nu is en dat wij op een andere manier ons paard zelf trainen.
De man is over het algemeen echt wel aardig hoor maar er zijn toch écht grenzen.

joop schreef op maandag 26 januari 2009, 11:48:


Weet je, met wát voor een programma je ook werkt, er zullen altijd wel ergens haperingen te vinden zijn. De één vind dit te zacht de ander dat weer te hard. Paarden voeren onderling de druk ook op en zijn zeer duidelijk naar elkaar. Niek krijgt ook de tijd om zelf te beslissen maar wij werken wel naar een bepaald resultaat toe. Wij zijn nu zoekende naar wat bij ons en het paard past. En je moet toch een keer ergens gaan beginnen.
Als ik af moet gaan op álle adviezen van iedereen dan begin ik nooit meer aan vrees ik.
We hanteren geen zweep, met voer belonen gaat ook nog niet goed omdat de timing niet altijd perfect is en Niek zeer opdringerig wordt.
We hebben een volbloed met een 'kop' erop die niet zal reageren zoals een koudbloed.
Er staat op ons pension een pony die op deze manier is getraind en die eerst op de traditionele manier is opgeleidt en zeer weerbartstig was. Dit dier is erg vooruit gegaan met Parelli. Ook deze eigenaresse is gaan combineren en gewoon begonnen en kritisch naar zichzelf en naar het paard blijven kijken.

Het boek van Inge hebben we dus al en we zullen ook wel degelijk het één en ander van haar gaan toepassen in combinatie met........

Piet schreef op maandag 26 januari 2009, 14:49:


Ik heb niet gezegd dat clickeren alleen voor koudbloeden geschikt zou zijn het enige wat ik ermee bedoelde te zeggen is, dat een volbloed wat heftiger reageert over het algemeen.

Ik weet ook dat er mogelijkheden te over zijn met clickertraining en daar zal ik ook gebruik van gaan maken tzt alleen kunnen we niet alles tegelijk en ja wij zijn nu begonnen met Parelli en kom dus dingen tegen die misschien nog niet zo goed gaan.

Kijk met zo'n tip van Trea kan ik dan al weer wat verder in de praktijk en daarnaast blijven we doorleren via boeken, feetback dvd's en wat er nog meer nodig is.
Trainingen liggen in het verschiet alleen de juiste leraar vinden is nog niet zo heel eenvoudig. Zelfs dáár zit ook kaf onder het koren.

Maar om nu nog helemaal niks met Niek te doen lijkt mij ook niet verstandig, ook een paard houd van afwisseling zeker één die erg nieuwschierig is.

Piet schreef op maandag 26 januari 2009, 20:28:


Vlgns mij staat mijn antwoord boven deze vraag...

Wat is er mis met een stok waarmee je het paard niet aanraakt op de manier die Trea aangeeft. In het boek van Inge wordt óók met zweepje en targetstick gewerkt.

Van mij 'moet' Niek nog niks. We zijn elkaar nu nog aan het aftasten, elkaars taal aan het leren. Vanavond weer....heel ontspannen. Niks enge stok met touwtje het was gewoon een heerlijk massage 'apparaat' waarbij hij bijna in slaap valt tijdens gebruik. Daarna onstpannen volgen aan het slappe leidtouw en aan het eind zonder aarzeling lekker over een paar balkjes wandelen. Heel wat anders dan enkele weken geleden. Met geduld, lezen, zoeken en combineren van trainings methodes kom je ook vooruit.

En wat die band betreft....die is prima in orde hoor. Hij blijft niet voor niets lekker bij ons staan aan het eind van de oefeningen.

Inge Teblick schreef op zondag 25 januari 2009, 11:56:


Ik leer op dit moment idd erg veel van de DVD's etc. van Parelli maar ook uit jou boek en dat van Hempfling. Het is nu echt een puzzeltocht naar een passende oplossing.
Niek achterwaarts krijgen dmv een hand op zijn neus (lijkt zo gemakkelijk maar is het niet) tja, hoe doe je dat als je merkt dat hij het niet prettig vindt....Tatadada, even zoeken in 'Grondwerk met paarden' en daar heb je een oplossing.
De click is bij ons een klak met de tong maar de beloning houden we voorlopig maar bij een aai.
En zo gaan we dus langzaam vooruit en Niek hopelijk straks achteruit
Het ultime trainingsveld lijkt mij straks het bos aan de overkant ipv. de buitenbak maar dan moet er toch eerst een goede solide basis aanwezig zijn. Wandelen is nu ook al erg leuk gelukkig.

Piet schreef op woensdag 28 januari 2009, 9:09:


Piet, het is over het algemeen best lastig om met schrijven precies aan te geven wat je precies bedoelt . Ik denk nl dat je veel teveel gewicht legt op het stukje wat ik schreef over koud en warmbloed. Ik heb het puur bedoeld als het veschil in temperament wat er over het algemeen toch echt wel is.

Vergelijkbaar met het ene honderas zoals bijv.Sint Bernard tov een Mechelse herder. Deze reageren beide als hond wat dat kunnen ze niet anders maar het verschil in reageren op een training is echt heeeel verschillend .
Dát is alles wat ik er mee wilde zeggen.

Dat Niek opdringerig wordt van voerbelonen zal idd te maken hebben met het feit dat ik nog iets niet goed doe, juist daarom doe ik dat nu ff niet meer maar ik gebruik wel clickersignaal en beloon met aaien.
Mijn hond was niet te belonen met voer maar wel met spelen, de hond van mijn vriendin precies het tegenovergestelde.

Alleen jou reactie over die 'vriendelijke wortelstok' kan ik ff niet volgen. Leg mij eens uit wat het verschil is tussen die stok, en de zweep uit het boek van Inge Teblick.

Gisteren en vandaag weer met Niek aan de gang geweest. Schouder en achterhand kwart cirkel laten wijken. Met stok en touw en plastic gewerkt (Burka om). Weer de jojo gedaan. Ging zonder problemen. Met de kleinste reactie van Niek direct gestopt en hij kwam zeer onstpannen terug. Hoofd omlaag likkend en gapend. Mijn man was gewoon te lang doorgegaan achteraf gezien. Gelukkig kan je van je fouten leren en Niek is vergevingsgezind gebleken.
Nou wij mensen nog, we kunnen veel van onze paarden leren.