Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 6 november 2004, 8:56:


Tja, Ingrid. ik heb ook mijn vragen over enten, maar ik heb aan de andere kant ook hokken met 40 konijnen aan myxamitose dood zien gaan, terwijl die van de buren ernaast gezond bleven. En ook aan die nieuwe konijnenziekte waar ik de naam even van kwijt ben. Erg hoor, hokken vol gillende, stervende dieren. 1 mugje kan genoeg zijn......
Piet

Monique Hendriks schreef op zondag, 7 november 2004, 2:51:


Ik denk dat je met staldieren gelijk hebt voor wat betreft een mindere conditie, door minder natuurlijke beweging, stof, slechte lucht en meer ziekteverwekkers, maar in de zomer hebben de "onze" ook een dunne vacht en schuilen ze in een loopstal tegen de hitte en zit hun gezicht vol met vliegen. Maar inderdaad het is nooit zo vochtig heet als in een stal denk ik


Piet

Florus schreef op maandag, 8 november 2004, 11:34:

Onze Carlos,een grote welsh is 42 jaar. Hij is tot 39 manege paard geweest, de laatste jaren daar wel op de reservebank.
Hij loopt in de wei, heeft een dikke wintervacht, buitengewoon mooie tanden en krijgt de hele dag hooi en gemengd graan als extra. In de wei hangt een liksteen.
Bij mijn weten is hij altijd blootsvoets geweest. Af en toe stapt hij nog met een kind op zijn rug.Tot een half jaar terug draafde en galoppeerde hij dan ook nog. Een zadel krijgt hij niet meer op want de laatste tijd ging hij hoesten als hij zich te veel moet inspannen. Dus we houden het bij stappen zonder een strakke singel rond zijn buik. Toevallig heeft hij zaterdag nog wel onbedoeld gedraafd en bleef het hoesten achterwege. Misschien heeft de singel er dus wel wat mee te maken. Het is ook ver uit het oudste paard wat ooit clickerwise is gemaakt kan ik me zo voorstellen :)
En naar de slager? Nee, ik denk ook niet dat een slager zo'n taaie schoenzool zal willen hebben,maar Carlos blijft hier tot hij omvalt over hopenlijk een jaar of tig.
Ik begrijp trouwens toch niet hoe mensen hun paard aan de vleesverwerkende industrie kunnen verkopen. Doe je dat met je hond of kat ook? Dieren die zo dicht bij je staan dat je ze kan "horen denken", wie kan die laten slachten?
Piet

Frans Veldman schreef op maandag, 8 november 2004, 13:01:


Dat is ook niet wat ik bedoel Frans, ik bedoel je paard laten slachten omdat je hem niet meer wilt hebben omdat een dier wat mankementen vertoont.
Mijn opinie is dat een paard niet anders behandelt moet worden als een hond of kat. Leven zolang er een waardig leven kan zijn en dan zo zacht mogelijk sterven. Me zeer bewust dat ik vanuit een Nederlandse luxe positie schrijf.
Piet

sonjavr schreef op maandag, 8 november 2004, 14:04:


Ik had me wat zwak uitgedrukt. Wat mij betreft is de enige manier van sterven de manier waarop je paard er zo weinig mogelijk van merkt.
Het ging me om voortijdig af laten maken. Vermoorden dus.
Piet

kornelius schreef op maandag, 8 november 2004, 16:11:

Daar zeg je zo wat, heb ik nooit aan gedacht.... Blijft natuurlijk de vraag over waarom een paard naar de slager gebracht wordt. Is dat om gebreken, afwijkingen? Of worden er paarden alleen voor de slacht gefokt?
Want, zoals je zegt, in dat geval zegt een gemiddelde eindleeftijd van 8 a 9 jaar voor een paard natuurlijk helemaal niks.
Voor een particulier paardeneigenaar is dat natuurlijk een vreselijk woord, je paard af laten maken als het resultaat van een "bedrijfseconomische beslissing".......
Piet

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 9 november 2004, 8:31:


Blij dat het zo goed gaat Ingrid, maar hee! het is niet mijn manier he. Ik leer zelf elke dag! en ik maak elke dag fouten. Gelukkig kan je ook fouten die je aangeleerd hebt er op dezelfde manier weer uit trainen.
Het nadeel voor een hoop mensen bij het clickeren is dat ze zelf moeten leren nadenken wat ze met hun paard willen.
Er is geen stap voor stap gids. Voor mij houdt dit het juist spannend en het zorgt ervoor dat ik geinteresseerd en geconcentreerd blijf.
Voordeel is wel dat je clickeren als een soort over all training kunt gebruiken. Zoals je slagroom op iets doet. Je maakt er alles lekkerder mee, smeuiger en gemakkelijker te behappen.
Ik ben er nu achter dat clickeren alleen, soms bepaalde problemen niet oplost. Nu gebruikte ik al niet alleen clickeren hoor, ik ben soms net, qua lichaamstaal, een wandelend woordenboek.
Maar toch.... kan het soms nodig zijn niet helemaal los te trainen en het gemakkelijker te maken voor hem, door even het halster vast te nemen en met een zachte aanhoudende druk uit te leggen wat er bedoeld wordt.
Natuurlijk valt die druk weg zo gauw hij het begint te snappen. Wat is er dan mooier als je op dat moment nog eens enthousiast YES kan roepen en hem daarna belonen omdat ie zo z'n best deed.
Zoals ze hier zeggen : dubbel is eens zo dik
:)
Piet