Machteld Jansen schreef op zaterdag 17 januari 2009, 10:10:


Fijn dat je paard zo goed genezen is, geduld dus en tijd...ach ja, daar ben ik ook al in geoefend ondertussen.
We zijn nog maar een kleine drie maanden verder nu.
We zullen het stappen voorzichtig wat gaan opvoeren.
Het is allemaal nog heel fragiel,merk ik, haar pees was vanmorgen weer iets minder toch (- gister en eergister zag en voelde alles normaal zo op het blote oog- ) vond daarna diepe remsporen op de wei, dus ja, haar zotte 'vliegend zot'-kuren geven soms wel een kleine terugslag.
Maar...de tendens is positief.
En beter nu een paar maanden meer geduld dan straks een permanent kreupel paard.
Een bak om te rijden heb ik niet, we rijden op de wei, op haar "paddock" (allemaal grote woorden voor wat het maar is hoor )
Daar is ondertussen een hoefslag uitgelopen maar in het midden is het gewoon gras. Ik neem aan dat daar rijden (als ze daar aan toe is)minder belastend zal zijn dan in een bak? Als stappen en draven op het harde goed gaat en blijft gaan.
Ik vraag misschien veel, maar ik maak graag in mijn hoofd al een beeld op van wat te doen of beter te laten.
Ondertussen hoop ik dat we van de zomer weer wandelingen kunnen maken.
Hoop doet leven, toch?

Weet niet of ik het nog moet schrijven hier maar moet het gewoon even kwijt.
Via sms hadden de eigenaars me laten weten (omdat ik er naar had gevraagd) dat het wat beter ging, hij zou wat beter lopen en de da was nog eens teruggeweest om een spuit te geven.
Vandaag ging ik bij de boer om hooi in te slaan en hij vroeg me heel bezorgd of ik dacht dat het beestje erdoor zou komen, hij had er een slecht oog op. Ook vroeg hij me meer uitleg over de oorzaak van de bevangenheid, gras in de winter zat toch niets in. Heb hem de uitleg gedaan over het fructaan in het gras en het gevaar ervan.
We zijn daarna met Player gaan stappen, we moeten dan langs de wei van de pony......hij stapte met zijn voorbenen wijd, hinnikend naar Player, op zijn hielen...het is nu al twee weken en het lijkt alleen maar te verergeren.
De mensen komen regelmatig zien maar geven nog eten, speciaal door de da voorgeschreven, hooi zie ik er nooit. kan zijn dat hij het direct opeet wat hij krijgt.
wat kan ik doen.
behalve toezien hoeveel pijn hij heeft,
heb er geen goed oog op
Kan niets ondernemen, da komt erbij, eigenaars zorgen ervoor, heb geen verhaal voor de DB. Waarschijnlijk zal het een aflopend verhaal zijn.

Wil schreef op zaterdag 17 januari 2009, 21:44:


Heb ze via info dat ik had uitgeprint en aan de poort van hun wei gehangen geïnformeerd over fructaan en hoefbevangenheid, ben ze de dag erna tegengekomen en ze waren heel blij met de info en waren gelijk materiaal gaan kopen om een stukje van de wei af te zetten wat kaal was gelopen, een minstukje rond zn stal en daar staat hij nu.
Ik heb ze benaderd met het aanbod van Piet maar dat vonden ze niet nodig.
Ze volgen hun da en denken dat ze het goed doen, dat ze genoeg doen.
Ik heb ze alle info gegevn die ik kon bedenken over wat wel en niet te doen, wat wel en niet te voeren. Maar ik kan ze niet dwingen.
Het laatse wat ik van zijn hoeven gezien had, was dat ze hem heel laag op de hielen hadden laten zetten maar de toon was lang gelaten, die zou ingekort moeten worden. De hoefsmid wilde dat toen niet doen. Ik weet niet of dat nu ondertussen wel gedaan is. Ik kan nu nog maar zien vanop een afstand.


Ze zien het beestje echt wel graag en zullen dat niet weggeven.