Cindy Helms schreef op zondag 7 december 2008, 9:50:


Goeie moed verder met de matten en het andere werk!
Ik wacht al zeker op die foto's om eens te zien wat het bij jullie wordt.

Ik ben begonnen met eerst drainagekanaaltjes te trekken rond de hooiruif en dan stilaan de heuvel terug een beetje zijn natuurlijke glooiing te geven. D.w.z. de blubber terug naar boven verplaatsen, niet echt een leuk werkje en stinken naar de vermengde mest... Ook wel vermoeiend, een goeie test voor mijn huidige conditie!

Gezien de situatie heb ik de paarden toch terug op de wei toegelaten, in de hoop dat ze die nu niet volledig vernielen. Ze genoten er echt terug van: springen met 4 benen in de lucht, bokjes enz, net alsof het lente was!
Nu kunnen ze ook terug liggen in het gras om te rusten.

Gisteren was ik wel wat benauwd omdat Tachat een paar keer hoestte toen ik aankwam en daarna een hele tijd heel snel ademde. Misschien had hij zich wel verslikt of zo, ik weet het niet.
Hij stapte ook bijna niet rond maar zijn hanetred heeft daar met dit weer ook veel mee te maken, dan heeft hij het sowieso moeilijker stappen. Ik had ook de indruk dat een van zijn achterbenen onderaan een beetje dik was, heb daar extra gemasseerd waardoor zijn darmen dan weer erg begonnen te rommelen
Had al bijna in paniek naar de veearts gebeld (die de dag tevoren nog maar pas langsgeweest was, nota bene), maar dan toch maar besloten om het eerst een beetje aan te zien. Aangezien ik toch de ganse dag bij hen gebleven ben kon ik de evolutie goed opvolgen.
Na een paar uurtjes was hij terug volledig normaal, gelukkig maar.

Enfin, ga seffens kijken hoe het daar ginder nu is.

Het viel me wel op dat ze niet meer naar het hooi gegaan zijn sinds ze terug op het gras kunnen - dat baart me wel wat zorgen want als het zo koud is hebben ze toch hooi nodig om te warmen? Ze weten het staan, kunnen er naartoe maar moeten dan wel terug door de blubber... Ook voor het water trouwens en daar zijn ze precies ook bijna niet aangeweest.

Zou ik hen wat moeten motiveren en naar daar leiden?
Als ik zelf door de blubber moet met hooi in mijn armen om dat dan op de weide te gooien is dat ook niet echt te doen... Dan moeten zij maar zelf naar hun hooi komen, niet?

Geertje schreef op zondag 7 december 2008, 23:04:


Ben je er zeker van dat hij genoeg drinkt?
Ik heb het hier nogal vermeld dat Wodan ook koliek kreeg wanneer hij teveel hooi en geen gras kreeg maar dat was omdat hij daarbij dan niet genoeg dronk. Dan is dat veel te droog in de darmen.

Mijn veearts was eergisteren ook bij mijn paarden en die zegde ook dat lijnzaadolie absoluut geen probleem is, integendeel. Dat paarden olie heel goed verteren.

Waarom maak je hem niet een eigen mengsel van goed geweekte bietenpulp met daarin wat gekookt lijnzaad. Dan heeft ie meteen een dosis vocht en olie binnen.
Dat eten ze trouwens graag ook.

Lisette van der Veeken schreef op maandag 8 december 2008, 9:57:


Zal ik je vertellen hoe het met mijn partytent gegaan is?
Die staat over een groot deel van het hooi aangezien ik geen afdak heb.
Hierdoor kan ik bij regenweer toch op een deftige manier hooi nemen ipv aan de andere hoop de bache (dekzeil) moeten naar boven te sleuren en dan zo wat gaan klooien om het hooi te kunnen pakken.

Wel, die tent deed het goed in de zomer. Maar de buurvrouw vond dat ze te wit was, dus legde ik er een grote groene bache over. Hierdoor was ook mijn eerste probleem opgelost, nl. dat er een gootje gevormd werd door een deel regen die in een deukje bleef liggen net voor het frame. Tot dat plasje zo groot werd dat het begon binnen te sijpelen op het hooi.

Toen kwam de herfst met serieuze Z-ZW wind. Alle hens aan dek om de tent, de bache en alles steviger vast te zetten want alles flapperde en ik had bijna een ballon.
Dus zoveel watertonnetjes later, bleef alles goed hangen.

Dan kwam de sterke N-NW wind. Aan die kant is er geen bescherming van de bomen.
Door de kracht van de wind werd het horizontale frame zo naar beneden gedrukt dat het dakframe doorgebogen is. Heel de tent staat nu scheef op zijn pootjes en wordt achteraan gesteund door een oude paal die daar nog stond. Het frame rust nu wel op de bovenste botten hooi, dus dat wordt nog effe moeilijk om straks hooi uit te halen.
Maar het is wel droog gebleven tot nu toe.
Oh ja, en de ingang is uiteraard opengescheurd zodat er langs daar nu ook wind binnenkan...

En de echte voorjaarsstormen moeten nog komen!

Ilma Meijer schreef op dinsdag 9 december 2008, 11:00:


Wat heeft mijn Wodan daar nu mee te maken?
Die wordt trouwens nog niet gemakkelijk boos, is een heel zacht paardje.

Bedoelde je eigenlijk een grote hond of een paard?

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 10 december 2008, 10:17:


Vraagje: soms hangen die velletjes nog redelijk vast.
Mag je die dan toch aftrekken of riskeer je om de huid eronder dan te beschadigen?
Ik durf ze er alleen afwrijven en niet trekken?

rini schreef op woensdag 10 december 2008, 14:58:


Onze 10jr oude Pyrenese herder is ook doodsbang van vuurwerk, maar ook van het onweer. Vele andere knallende geluiden heeft hij hier niet echt, dus houd ik het bij deze twee.
Tengevolge daarvan vieren wij nieuwjaar ook altijd thuis zodat we bij hem zijn wanneer het 'feest' begint. Sinds januari hebben wij een Sheltie pup erbij en die is niet bang van het onweer. Sindsdien merken we wel dat hij wat rustiger begint te reageren alhoewel hij zich toch nog gemakkelijk zal verstoppen.

Aangezien zij wel altijd bij ons zijn, dus wij binnen - zij binnen, kunnen we ook wel op het blaffen/bang zijn reageren. Dat is meestal bij angst: gewoon doordoen maar hem wel wat aanhalen om hem zijn (altijd hoognodige) knuffels te geven.
Recent heb ik voor hem een anti-blaf halsband met citroenspray gekocht omdat hij toch heel veel begon te blaffen - vermoedelijk omdat de Sheltie voor de eerste keer loops was (hij is wel gecastreerd, maar soms vergeet hij dat) . Dat hielp echt wel en hij heeft het in verschillende maanden nog maar 3-4 keer aangekregen.

Ben benieuwd wat het vuurwerk nu zal brengen met onze Sheltie erbij. Als zij niet bang is, hoop ik dat hij het toch ook weer wat gemakkelijker zal opnemen.

Ilma Meijer schreef op woensdag 10 december 2008, 21:09:


Ja, absoluut, Wodan dat is mijn godje, de grote verleider, mijn eerste paardje.
Ik heb nog nooit een hond gekend die Wodan heette, maar zo zullen er wellicht ook zijn.

Voelde dus even wat raar aan toen je net zijn naam gebruikte

Ilma Meijer schreef op maandag 29 december 2008, 21:39:


Pief dus: sterkte met de beslissing...
Jouw naam schept hier meer verwarring dan jouw vraag
Ik vermoed dat je zelf ook wel beseft dat het geluk van jouw paard belangrijker is dan de momenten van geluk die je zelf met het paard hebt. Zoniet had je haar niet al vroeger op die goeie plaats gezet.
Zolang je de benzine nog kan betalen (gelukkig is die nu wat goedkoper geworden), trek je dan verder van het milieu hier niet teveel aan. Ga in 2009 niet met het vliegtuig op vakantie en dan mag je de volgende 5 jaar die 100km rijden naar je paardje.
Je kan altijd nog wel denken dat het beter kan, dat is ook, maar het moet nog leuk zijn voor jezelf én voor je paard.

Geniet van de momenten met je blije paard!

Spirithorses schreef op dinsdag 30 december 2008, 11:10:


Tongeren is wel erg ver van Leuven-Waver-Bxl hoor Pien!

Ik zit zelf ook in deze regio, heb mijn zaken gekocht
- ofwel op een of andere demo/workshop of opleiding (Jossy Reynvoet, ook al tegen Genk)
- ofwel via internet
- of de halstertouwen die heb ik zelf gemaakt, op basis van een model dat ik ook op internet gevonden heb en volledig heb aangepast aan mijn paarden

Maar misschien kan je bij 'les frères Reda' wel iets vinden? Die mannen zijn ook vrij natuurlijk bezig en zij hebben misschien wel een shop? Ik ben ooit naar een demonstratie van hen geweest en was daar wel van onder de indruk. Is wel enkel franstalig, dus even aanpassen...