Moniek schreef:
> Pien, ik vrees dat je helemaal gelijk hebt. Wat betreft het
> jonge logeerveulen; die laten we nog maar even bij de
> logeermerrie. Maar zou dit veulen over een paar maanden wel
> mans genoeg kunnen zijn?
Waarschijnlijk wel. Dan is hij sterker en meer gewend aan het groepsgebeuren, en de anderen aan hem. Maar dan krijg je weer het voorjaar en in het voorjaar is jouw jonge hengst meestel enige tijd niet voor rede vatbaar, hormonen enzo, want dan worden alle merries weer hengstig (dat hangt dan in de lucht). Dat komt wel weer goed als de zomer inzet en
jij het bovendien in goede banen leidt dus die hengst op de momenten dat hij in handen is goed opvoedt en leiding leert accepteren.
Ook zijn anderhalf-jaar-lingen vaak een tijdje wat uitprobeerderig en komt dat weer tot rust. Dat weet je niet van te voren, ligt ook aan hoe hijzelf gesocialiseerd werd. Nu zie je al hoe belangrijk een hechte stabiele groep mét leiderschap van oudere paarden is. Veel mensen beginnen aan iets zonder de consequenties te beseffen en zich in te leven in het groepsgebeuren. Ik bedoel dit niet rot, maar je ziet nu al dat het niet altijd mogelijk is 'effe' een groep samen te stellen (hebben wijzelf ook moeten leren hoor, door schade en schande).
Denk aan het gezegde: 'Jaarlingen Zijn Naarlingen'. Spirit was ook een etterbakje toen hij anderhalf was, maar die had Winner als Grote Leermeester en het was Winner die bepaalde. Toen Winner echter op een dag weg was heeft Spirit Najib die een jaar jonger is door de draad naar buiten gejaagd dus ik herken het wel. Nu zijn ze beste vrienden overigens, maar nu zijn er geen merries meer bij, toen wel. Spirit staat nu in de mannengroep. Zijn zoon Iskander, nu 8 maand oud, zijn we aan dat groepje aan het wennen. Het is fantastisch te zien hoe voorzichtig die grote kerels met zo'n kleintje omgaan, maar ik blijf er wel bij als Isko uit spelen gaat want als ze willen is die kleine zo kwetsbaar.
In de natuur is er altijd een paarden mama bij die heel duidelijk is in wat wel en niet mag, zowel naar de groep als naar de kleine dus dan kun je dat als mens meer loslaten. Overigens is Spirit, hengst van bijna 4 jaar, een softie van een hengst; hij staat allesbehalve bovenaan in de rangorde. Maar goed ook. Laat hem maar op een veilige plek tot wasdom komen. Hij láát zich leiden maar kijkt het spel goed af.
> En ook heb je gelijk wat betreft de jonge hengst. Sinds een
> week of twee vind ik de combinatie met de ruin niet perfect
> meer. Het is niet zo duidelijk, maar vaag op de achtergrond
> aanwezig.
Vaag op de achtergrond als goedige oom is óók een taak. Iemand moet die taak hebben, als de anderhalfjarige maar niet gaat domineren en naast zijn schoenen lopen ten koste van de anderen. Bij ons is Holly (QH, 19 jaar) de oppasoma en Stef (Haflinger van 20) oppasoom.
Fantastische combi en erg helder voor het jonge grut. Kleine Iskander, Holly's kleinzoon, is een sodemietertje maar wordt door oma goed onder de duim gehouden. Dat durft oma wel, bij volwassen paarden sneeuwt Holly onder, bij de veulens heeft ze een táák!
>
> Wat deze jonge hengst nodig heeft is een ander paard dat geen
> dingen laat gebeuren die het niet wil. En het is net of mijn
> oudere ruin dat wel begint te doen. Dat is voor hen allebei
> niet goed.
>
> Tja, soms gaat het niet vanzelf.......maar hoe dan wel?
Gewoon: Afwachten. Hou die kleine bij de logeermerrie, da's veilig, en observeer de anderhalf jarige en de oudere ruin.
Dingen gaan zoals ze gaan. ik zit al een half jaar te wachten op het goede moment om Maggio i de groep te krijgen, ook dat moment is nog steeds niet aangebroken, maar er komt een dag.....
Als je nog wat wilt weten; vraag maar, als ik je antwoord kan geven doe ik dat graag. Erg interessant, die familieperikelen....
Groet, Pien